Οσο προχωρά η χρονιά, αρχίζει και ξεκαθαρίζει παραγωγικά η εικόνα του ελαιολάδου, με άλλα κέντρα να επιβεβαιώνουν προηγούμενες εκτιμήσεις ως προς τις φετινές μειώσεις και άλλα να αναφέρουν ελαφρώς καλύτερα τελικά αποτελέσματα, αφού και οι παραγωγοί έβαλαν τα «δυνατά τους», σε μια χρονιά με ιδιαίτερη τιμή για το προϊόν.
Η τρέχουσα βδομάδα διατηρεί την εικόνα μιας σχετικής εμπορικής απραξίας, απουσία κυρίως των Ιταλών. Οι πράξεις, συνεπώς, και οι τιμές σε εγχώριο επίπεδο στηρίζονται προσώρας στις μικρές ποσότητες που αγοράζει η ελληνική τυποποίηση, για την κάλυψη, πάντα, τρεχουσών αναγκών, ενώ οι τιμές παραμένουν στάσιμες ή σε υποχώρηση σε σύγκριση με εκείνες προ δεκαπενθημέρου.
Η εικόνα αυτή, όπως αναφέρεται, αναμένεται να αλλάξει αργότερα στον Φλεβάρη, μετά την ανακοίνωση των μηνιαίων αποτελεσμάτων των Ισπανών – που θα φανούν τα αποθέματα, αλλά και ο αντίκτυπος στην κατανάλωση. Καθοριστικές θα είναι και οι συμφωνίες που αναμένεται να ξεκινήσουν όχι μόνο σε επίπεδο λιανικής, αλλά και στον κλάδο HORECA ενόψει της τουριστικής περιόδου, κι αυτό μέχρι να φανούν τα πρώτα δείγματα της νέας χρονιάς στα μεγάλα παραγωγικά κέντρα της Μεσογείου.
Με Έλληνες αγοραστές συνεχίζουν οι Λάκωνες
Η απουσία ενδιαφέροντος, τόσο από αγοραστές όσο και από τους παραγωγούς, για συναίνεση στη διάθεση μεγάλων ποσοτήτων συνεχίζεται στη Λακωνία, όπου η τιμή του παραγωγού διατηρείται πέριξ των 9,45 ευρώ, χωρίς ουσιαστικά, όμως, να καταγράφονται πράξεις βυτίου. Μικρότερες ποσότητες, της τάξεως των 5 και 10 τόνων, μπορεί να πληρωθούν και υψηλότερα, εξήγησε ο Γιάννης Λάγγης, πρόεδρος του Συνεταιρισμού Μεταμόρφωσης, καθώς η οργάνωση έκανε πρόσφατα μία τέτοια πράξη, με τιμή στα 9,60 ευρώ, χωρίς όμως αυτή να καθορίζει την αγορά, όπως διευκρίνισε.
Συνεταιρισμοί της περιοχής ανέφεραν, μάλιστα, πιέσεις από την πλευρά των Ιταλών που, σύμφωνα με όσα υποστήριξαν, δεν δίνουν περισσότερα από τα 9 ευρώ για παραδοτέο προϊόν στην Ιταλία. Τιμή, βέβαια, που μεταφράζεται κατά τουλάχιστον 15 λεπτά χαμηλότερα στον παραγωγό, αναλόγως του πού παραδίδεται στην Ιταλία.
«Όποιες τιμές δίνονται τώρα κοντά στα 9,50 ευρώ είναι, θα έλεγα, από την ελληνική τυποποίηση», σχολίασε ο πρόεδρος της ΚΑΣΕΛΛ, Νίκος Γραμματικάκης, και διευκρίνισε ότι κανείς δεν ξέρει πώς μπορεί να κινηθούν το επόμενο διάστημα, ακούγοντας και την υποχώρηση που καταγράφουν σε άλλες περιοχές. Η μείωση των ποσοτήτων, πάντως, στην περιοχή κινείται ίσως και υψηλότερα του 50% από τους περσινούς όγκους.
Στα 8,60 η τιμή για τη μεσσηνιακή Μάνη
Μείωση κατά 20%-25%, που μπορεί να πλησιάζει και στο 30% των περσινών ποσοτήτων, ανέφερε από την περιοχή της μεσσηνιακής Μάνης ο ελαιοτριβέας Δημήτρης Πουλάκος. Όπως υπενθύμισε, η τιμή πριν από περίπου 15 ημέρες είχε φτάσει και στα 9 ευρώ για το έξτρα παρθένο και στα 9,10 ευρώ για το ΠΟΠ της περιοχής, ωστόσο από τα τέλη της περασμένης εβδομάδας έχει υποχωρήσει στα 8,60 ευρώ για τον παραγωγό.
Σύμφωνα με τον ίδιο, γενικά, το πνεύμα των παραγωγών είναι να έχουν όσο το δυνατόν εγκράτεια, με την προϋπόθεση ότι αργότερα ίσως ακριβύνει, κάτι που, κατά τη γνώμη του, δεν αποκλείεται, παρά την υποχώρηση. Βέβαια, η τρέχουσα πίεση μπορεί να οδηγήσει και ένα ποσοστό των παραγωγών να δώσουν υπό τον φόβο περαιτέρω αποκλιμάκωσης, ανέφερε, παρατηρώντας, όμως, ότι ακόμη κρατιούνται.
Το απότομο φρενάρισμα των Ιταλών πάγωσε την αγορά των Χανίων
Για ένα πάγωμα της αγοράς, αλλά και χαμηλότερες τιμές χωρίς να γίνονται στην πραγματικότητα πράξεις έκανε λόγο και ο Νεκτάριος Παρασκάκης, υπεύθυνος δραστηριότητας ελαιολάδου στον ΑΣ Χανίων. Σύμφωνα με τον ίδιο, υπήρξε ένα απότομο φρενάρισμα κυρίως από τους Ιταλούς, οι οποίοι δεν ζητούν λάδια πλην ελάχιστων περιπτώσεων.
Οι εγχώριοι τυποποιητές αγοράζουν μόνο με βάση τις ανάγκες τους και είναι αυτοί που, επί της ουσίας, στηρίζουν την τιμή. Όλοι αναμένουν τα αποτελέσματα της Ισπανίας εντός του μήνα, αλλά και ως αντίβαρο στην εικόνα την έναρξη των προετοιμασιών στην αγορά για την τουριστική σεζόν. Σύμφωνα με τον ίδιο, η εικόνα άλλαξε απότομα, πριν από περίπου 15 ημέρες, από την αυξητική τάση, που σε κάποιους ανέβασε την τιμή ακόμη και στα 9 ευρώ στα Χανιά και πλέον οι τιμές σε κάποια ελαιουργεία είναι από 8,50-8,60 ευρώ έως 8,80 ευρώ.
Η τιμή στον συνεταιρισμό παραμένει στα 8,70 ευρώ για τον παραγωγό. «Κάποιοι έχουν πισωγυρίσει 10-20 λεπτά, στο πλαίσιο της απραξίας, και κάποιοι σταμάτησαν να αγοράζουν λάδι, δεν έχουν τιμή, περιμένοντας να δουν πώς θα εξελιχθεί η αγορά», εξήγησε. Αναφερθείς στην προσπάθεια συγκράτησης των παραγωγών, που παρατηρείται φέτος, πρόσθεσε ότι αυτήν τη βδομάδα υπάρχει μια μικρή αύξηση στη ροή κοπής (σ.σ. τη διάθεση δηλαδή προϊόντος), καθώς κάποιοι μάλλον θορυβήθηκαν από την υποχώρηση των τιμών. «Ενώ δεν κοβόταν καθόλου λάδι, τώρα κόβουν κάτι παραπάνω από τις ανάγκες τους», σημείωσε.
Ο ίδιος επανέλαβε την άποψη για την ανάγκη κάποιων παρεμβάσεων ως προσωρινών μέτρων για την περίπτωση της τιμής του λαδιού στο ράφι στην τρέχουσα συγκυρία. Θα μπορούσαν είτε οι αλυσίδες να έχουν με κάποιον τρόπο ένα πιο ελεγχόμενο κέρδος, είτε να περιοριστεί ο ΦΠΑ, όπως π.χ. μηδενίστηκε στην Ισπανία, εξήγησε ο κ. Παρασκάκης, σημειώνοντας ότι «οι τιμές δεν είναι προϊόν αισχροκέρδειας, τουλάχιστον στο κομμάτι του λαδιού». «Δεν είναι καύσιμο, είναι απόρροια της ελλειμματικής παραγωγής», πρόσθεσε.
Σε επίπεδο παραγωγής, με το πέρας της συγκομιδής, τα Χανιά φαίνεται ότι βελτιώνουν την εικόνα των εκτιμήσεων, κυρίως λόγω των αποτελεσμάτων στην ενδοχώρα, αφού στον βόρειο άξονα οι ποσότητες παραμένουν χαμηλά. Οι όγκοι, σε επίπεδο νομού, μάλλον κλίνουν περισσότερο προς το 50% των περσινών και όχι το 25%-30% των αρχικών φόβων.
