Οι εορταστικές μπύρες γίνονται μόδα και στην Ελλάδα

Με νέους κωδικούς, οι εγχώριες μικροζυθοποιίες μπαίνουν στο πνεύμα των ημερών

Mαχλέπι, τζίντζερ, κάρδαμο, βανίλια, νότες καραμέλας και καβουρδισμένης βύνης: Δεν πρόκειται για τα υλικά κάποιων γλυκών, αλλά για συστατικά νέων κωδικών από ελληνικές μικροζυθοποιίες, τα οποία θέτουν τα αρώματα και την επίγευσή τους στην υπηρεσία της χαρούμενης διάθεσης των ημερών και του εορταστικού τραπεζιού.

Οι εορταστικέ μπύρες στη χώρα μας είναι σχετικά πρόσφατο φαινόμενο, σε αντίθεση με χώρες με αναπτυγμένη την κουλτούρα της μπύρας, όπου οι ζυθοποιίες ενθαρρύνονται στον πειραματισμό, προσθέτοντας εξωτικά μπαχαρικά και βότανα στα προϊόντα τους. Μάλιστα, οι εν λόγω μπύρες ήταν κατά κανόνα πιο «δυνατές», με περισσότερο αλκοόλ και πιπεράτα στοιχεία, τα οποία συνόδευαν τα εορταστικά γεύματα, αλλά και τα διαλείμματα στις γιορτινές αγορές των καταναλωτών.

«Στη χώρα μας, η παρασκευή εορταστικής μπύρας είναι αφενός θέμα μάρκετινγκ και παροχής ακόμα μίας πρότασης στην αγορά, αφετέρου ζήτημα προώθησης της κουλτούρας της μπύρας», λέει στην «ΥΧ» ο Γιώργος Αλεξάκης, ιδιοκτήτης της Hoppy Pub στη Θεσσαλονίκη, Νο 1 μπυραρίας στην Ελλάδα και Νο 5 σε όλον τον κόσμο (σύμφωνα με τα σχετικά βραβεία που έχει λάβει), στο κατάστημα του οποίου υπάρχουν ετικέτες από μικροζυθοποιίες από κάθε γωνιά του πλανήτη.

«Πρόκειται για ένα καινούργιο φαινόμενο για την Ελλάδα, όπως γενικότερα και η ανάπτυξη των μικροζυθοποιείων την τελευταία δεκαετία. Για να παράγονται στη χώρα μας σημαίνει ότι κάποιοι από τους υπάρχοντες ζυθοποιούς έχουν το βλέμμα τους στραμμένο σε αγορές με κουλτούρα μπύρας, και αυτό μπορεί να κάνει τον κλάδο πιο ανταγωνιστικό», επισημαίνει. Τι συστατικά, όμως, χρησιμοποιούν οι ελληνικές εορταστικές μπύρες;

Ο κ. Αλεξάκης αναφέρει δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα: «Το πρώτο της ζυθοποιίας Septem, από την Εύβοια, η μπύρα της οποίας έχει κάρδαμο, μαχλέπι και τζίντζερ, μια σκούρη μπύρα από την οποία παίρνεις τις νότες της καραμέλας, της καβουρδισμένης βύνης και είναι σαν να έχεις ένα τσουρέκι, μια βασιλόπιτα στο στόμα σου. Μια πολύ καλή πρόταση, επίσης, είναι και της ζυθοποιίας Siris από τις Σέρρες, μια μπύρα τύπου Imperial Porter, με νότες από δρύινο βαρέλι, ρούμι, βανίλια Μαδαγασκάρης, κανέλα, μαχλέπι και τζίντζερ».

«Κάθε περιοχή και η ετικέτα της»

Ο κ. Αλεξάκης σημειώνει ότι στη χώρα μας δεν υπάρχει ανεπτυγμένη κουλτούρα μπύρας, «επειδή για πολλές δεκαετίες οι Έλληνες καταναλωτές γαλουχήθηκαν από τα μονοπώλια ξένων εταιρειών, με μπύρες που αποκαλούνταν ελληνικές χωρίς να είναι». Το γεγονός αυτό, σύμφωνα με τον ίδιο, «αδικεί τους ανθρώπους που δουλεύουν και παράγουν στον τομέα αυτόν». Τα τελευταία χρόνια, οι μικροζυθοποιίες αναπτύσσονται με ταχύτατους ρυθμούς και πλέον ο αριθμός τους αγγίζει τις 45, ενώ το επίπεδο των περισσότερων είναι αρκετά υψηλό.

Η γενικότερη τάση, όπως αναφέρει ο κ. Αλεξάκης, μοιάζει με εκείνη του οινοτουρισμού: «Σε κάποια χρόνια, κάθε περιοχή, γειτονιά και συνοικία θα χαρακτηρίζεται από τη δική της μπύρα, η οποία θα γίνει τοπική και αυτό θα δώσει μια ώθηση στην τοπική γεωργία και στους αγρότες για την παραγωγή λυκίσκου, σιτηρών, εργαστηρίων για μαγιά κ.λπ., αλλά και στον τουρισμό, αρκεί να εκσυγχρονιστεί το νομικό πλαίσιο που κρατάει από την εποχή του Όθωνα και δεν συμβαδίζει με τις σύγχρονες οικονομίες».