Η χρήση πλαστικών στη γεωργία πρέπει να μειωθεί, προκειμένου να μετριαστεί η ρύπανση και να αποτραπεί η διάχυση τοξικών χημικών στο έδαφος, δηλαδή να περιοριστούν τα φαινόμενα που επιδρούν αρνητικά στην ανθρώπινη υγεία, σύμφωνα με πρόσφατη επιστημονική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Nature Communications Earth & Environment.
Τα πλαστικά διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στις σύγχρονες γεωργικές μεθόδους, εξυπηρετώντας το έργο των αγροτών μέσω πλαστικών μεμβρανών, διχτυών και δοχείων αποθήκευσης.
Συνολικά, συμβάλλουν στην αύξηση της ποσότητας της τροφής που παράγεται, ενώ, παράλληλα, μειώνουν τους οικολογικούς πόρους που χρησιμοποιούνται, μέσω του ελέγχου των ζιζανίων και των παρασίτων, διατηρώντας την υγρασία του εδάφους, ρυθμίζοντας τη θερμοκρασία και βελτιώνοντας την πρόσληψη θρεπτικών ουσιών και την ανάπτυξη των φυτών. Ωστόσο, η εκτεταμένη χρήση τους έχει οδηγήσει σε σημαντική συσσώρευση αποβλήτων, ενώ, προς το παρόν, οι επιπτώσεις τους στην υγεία του ανθρώπου και του περιβάλλοντος δεν έχουν επικοινωνηθεί κατάλληλα.
«Τα νεότερα δεδομένα για τη διάχυση τοξικών προσθέτων και μικροσκοπικών θραυσμάτων, που ονομάζονται μικρο-νανοπλαστικά, στο νερό, το έδαφος και τον αέρα, σκιαγραφούν αντίκτυπο στην ανθρώπινη υγεία», τονίζει ο κυπριακής καταγωγής Φίλιπ Δημοκρίτου, καθηγητής στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Rutgers των ΗΠΑ (σ.σ. Rutgers SPH), αλλά και γνωστός για τον ηγετικό του ρόλο στο πεδίο της περιβαλλοντικής έρευνας στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ.
Όπως εξηγεί, «τα πλαστικά υλικά με βάση το πετρέλαιο δεν είναι βιοδιασπώμενα και παραμένουν στο περιβάλλον, με τα υπολείμματά τους να συσσωρεύονται στο έδαφος και να μπορούν επίσης να προσληφθούν από τα φυτά, καθώς θρυμματίζονται σε μικροσκοπικά πλαστικά σωματίδια και εισέρχονται στην τροφική μας αλυσίδα».
Απαραίτητη η στρατηγική προσέγγιση
Στη σχετική επιστημονική δημοσίευση, ο Δημοκρίτου περιγράφει τα οφέλη και τους κινδύνους από τη χρήση πλαστικών στη γεωργία και εντοπίζει βιώσιμες λύσεις που μπορούν να επιστρατευθούν για την προστασία του περιβάλλοντος και τη διαφύλαξη της δημόσιας υγείας.
Ο ίδιος, μαζί με μια πολυεθνική ομάδα συγγραφέων, σημειώνει ότι είναι απαραίτητο να υιοθετηθεί μια στρατηγική προσέγγιση που να περιλαμβάνει υπεύθυνη και μειωμένη χρήση, αποτελεσματική συλλογή, επαναχρησιμοποίηση και εφαρμογή καινοτόμων μεθόδων ανακύκλωσης των πλαστικών. Οι συγκεκριμένες παράμετροι κρίνονται ως ζωτικής σημασίας για τον μετριασμό της πλαστικής ρύπανσης που προέρχεται από τον αγροτικό τομέα.
Όταν δεν είναι δυνατή η υιοθέτηση αυτών των οικολογικά φιλικών προσεγγίσεων, ο Δημοκρίτου επισημαίνει ότι «θα πρέπει να χρησιμοποιούνται βιοαποδομήσιμα και μη τοξικά βιοπλαστικά, αντί για πλαστικά υλικά με βάση το πετρέλαιο, προκειμένου να διασφαλιστεί η πλήρης βιοαποικοδόμηση».
