«Απροστάτευτο» το παράκτιο οικοσύστημα του Εθνικού Πάρκου Στροφυλιάς

Ο Φορέας Διαχείρισης αδυνατεί να επιτηρεί τις παραλίες αποτελεσματικά, καθώς δεν διαθέτει αρκετό προσωπικό, ενώ και οι προειδοποιητικές πινακίδες που είχαν τοποθετηθεί για απαγόρευση της κίνησης τροχοφόρων ξηλώθηκαν από αγνώστους
Περιβαλλοντικό έγκλημα στο μοναδικής ομορφιάς προστατευόμενο από τη Διεθνή Σύμβαση Ramsar παράκτιο οικοσύστημα του Εθνικού Πάρκου Κοτυχίου-Στροφυλιάς έχουν διαπράξει ασυνείδητοι, που το έχουν μετατρέψει σε πίστα για 4×4 και πάρκινγκ. Το τελευταίο διάστημα, πολίτες έχουν εντοπίσει και καταγγείλει ότι, σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο, ντόπιοι με αγροτικά και επισκέπτες με τζιπ διασχίζουν ανενόχλητοι χιλιόμετρα ολόκληρα μέσα στις προστατευόμενες αμμώδεις παραλίες Καλογριά, Σαμαραίικα, Φάλαρη και Κουνουπελάκι, καταστρέφοντας την προστατευόμενη παράκτια βλάστηση.
Όπως αναφέρουν οι σχετικές μαρτυρίες, συγκεκριμένα τζιπ χωρίς πινακίδες εμφανίζονται επαναλαμβανόμενα, αλλά με διαφορετικούς επιβάτες, προκαλώντας την εύλογη ανησυχία ότι πιθανότατα ενοικιάζονται σε τουρίστες από κάποια τοπική επιχείρηση. Σύμφωνα με τις ίδιες μαρτυρίες, εκτός από την κίνηση στην παραλιακή ζώνη, υπάρχουν περιπτώσεις που χρειάστηκε να κατέβει εκεί ακόμα και τρακτέρ για να ρυμουλκήσει τζιπ που είχαν «κολλήσει» στην άμμο.
Από την πλευρά του, ο Φορέας Διαχείρισης αδυνατεί να επιτηρεί τις παραλίες αποτελεσματικά, καθώς δεν διαθέτει αρκετό προσωπικό, ενώ και οι προειδοποιητικές πινακίδες που είχαν τοποθετηθεί για απαγόρευση της κίνησης τροχοφόρων ξηλώθηκαν από αγνώστους.
Απειλούμενος πλούτος
Όλο το δυτικό μέτωπο της προστατευόμενης περιοχής καταλαμβάνεται από αμμώδη παραλία. Οδεύοντας προς την παράκτια ζώνη, συναντά κανείς τον σπάνιο και απειλούμενο βιότοπο των αμμόλοφων ή θινών.
Οι θίνες σχηματίζονται από θαλάσσια άμμο, μετακινούμενη με τη βοήθεια των δυτικών ανέμων και των κυμάτων του Ιονίου πελάγους. Η διαδικασία αυτή είναι που τους προσδίδει τη χαρακτηριστική κυματοειδή τους μορφή, με κατεύθυνση από τον Βορρά προς τον Νότο. Καταλαμβάνουν μια έκταση 2.000 στρεμμάτων, μπορούν να φτάσουν σε ύψος έως 10 μέτρα και πλάτος από 20 έως 500 μέτρα.
Αποτελούν, μάλιστα, φυσικό φίλτρο και φυσικό αντιπλημμυρικό φράγμα για το αλμυρό νερό, απορροφούν την ενέργεια των κυμάτων, αποτρέποντας με αυτόν τον τρόπο τη διάβρωση της παράκτιας ζώνης, και προσφέρουν προστασία για την άγρια πανίδα και χλωρίδα.
Τα φυτά που ευδοκιμούν στις αμμουδερές παραλίες, όπως το κρίνο της θάλασσας (Pancratium maritimum), η αμμοφίλα (Ammophila arenaria) και ο γαλακτίτης (Galactites tomentosa) είναι προσαρμοσμένα, ώστε να μπορούν να αντιμετωπίσουν το αφιλόξενο αυτό περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από δυνατούς ανέμους, υψηλή περιεκτικότητα σε αλάτι και άμμο.
Στις αμμώδεις παραλίες, πλήθος ειδών φωλιάζουν, γεννούν και αναζητούν την τροφή τους, από τα παρυδάτια πουλιά που τσιμπολογούν ασπόνδυλα μέχρι την απειλούμενη θαλάσσια χελώνα Caretta caretta, που εναποθέτει τα αβγά της στην άμμο τους καλοκαιρινούς μήνες. Μάλιστα, η αμμώδης ακτή σε όλο το μήκος –περίπου 20 χιλιομέτρων– της προστατευόμενης περιοχής αποτελεί μία από τις πιο καλά ανεπτυγμένες ζώνες αμμόλοφων στη χώρα μας.
Η κίνηση τροχοφόρων και επισκεπτών εντός της προστατευόμενης παραλιακής ζώνης έχει ως συνέπεια την καταπάτηση των ειδών που συνθέτουν τη βλάστηση της περιοχής, τη διακοπή της συνέχειας του οικοσυστήματος, την υποβάθμιση, μέχρι και την καταστροφή σε ορισμένες θέσεις των αμμόλοφων, και την άναρχη ανάπτυξη των τουριστικών δραστηριοτήτων στην έκταση της παραλίας.