Οι παλιές εποχές, που το φυσικό έλατο αποτελούσε στοιχείο της εορταστικής ατμόσφαιρας στα περισσότερα ελληνικά σπίτια, αποτελούν, πλέον, παρελθόν και είναι ελάχιστοι εκείνοι οι οποίοι επιμένουν να το χρησιμοποιούν για λίγες μέρες.
Το έλατο, πέρα από το ρόλο του διακοσμητικού στοιχείου, αποτελεί μία βάση οικονομικών δραστηριοτήτων, που ασκούνται με πολλή προσοχή και σεβασμό στις ανάγκες του περιβάλλοντος. Ένα από τα πλέον γνωστά δάση ελάτου βρίσκεται στην περιοχή της Βυτίνας. Το τοπικό δασαρχείο καλύπτει μία έκταση, που ξεπερνά τα 1.300.000 στρέμματα, και από αυτά τα 196.000, ποσοστό περίπου 15% της συνολικής έκτασης, είναι δάσος κεφαλληνιακής ελάτης. Το πλούσιο αυτό δάσος από έλατα αποτελεί πέρα από έναν φυσικό πνεύμονα της Αρκαδίας και μία πηγή πλούτου και δύναμης της περιοχής, αφού μέσα σε αυτό αναπτύσσεται το περίφημο μέλι ελάτης Μαινάλου, με προστατευόμενη ονομασία.
Ακόμη, εκεί δραστηριοποιούνται οι τρεις Αγροτικοί Δασικοί Συνεταιρισμοί, που παίρνουν ξυλεία από την περιοχή και καλύπτουν ανάγκες τόσο για διάφορες κατασκευές όσο και για καυσόξυλα. Ο συνολικός όγκος έλατου, που πήραν οι τρεις συνεταιρισμοί το 2015, ξεπέρασε τα 5.500 κυβικά μέτρα χρήσιμου έλατου, ενώ από τους συνεταιρισμούς, την ίδια χρονιά, το δασαρχείο Βυτίνας δέσμευσε για τις ανάγκες των πολιτών (κυρίως για καυσόξυλα) 1.950 χωρικά κυβικά μέτρα. Οι συνεταιρισμοί που δραστηριοποιούνται στην περιοχή της Βυτίνας είναι οι εξής: Αγροτικός Δασικός Συνεταιρισμός Αγίου Πέτρου, Αγροτικός Δασικός Συνεταιρισμός Φαλάνθου και Αγροτικός Δασικός Συνεταιρισμός Χρυσοβιτσίου.
Ο πρόεδρος του Συνεταιρισμού Αγίου Πέτρου, Παναγιώτης Πενέσης, επεσήμανε στην «ΥΧ» ότι «τα τελευταία χρόνια η ζήτηση της ξυλείας έχει αυξηθεί σημαντικά και, εάν ήταν διπλάσια η ποσότητα, θα έφευγε, επίσης, με άνεση». Σε σχέση με τη λαθραία κοπή ελάτων, υποστήριξε ότι «αφορά άτομα που αναζητούν καυσόξυλα, αλλά με τις συνεχείς περιπολίες και, φυσικά, λόγω της μορφολογίας του εδάφους, δεν είναι δυνατόν να γίνει σε σημαντική κλίμακα παρά μόνο σε μικροποσότητες, εάν τα καταφέρουν». Σχετικά με τις προσπάθειες που γίνονται για παράνομες κινήσεις στη Βυτίνα, η αναπληρώτρια δασάρχης, Βασιλική Σαράντη, ενημέρωσε ότι «την περασμένη χρονιά καταγράφηκαν πέντε περιστατικά για παράνομες εκχερσώσεις και 15 περιπτώσεις για παράνομη υλοτομία.
Έτσι κι αλλιώς, κινούμαστε περισσότερο για να προλαμβάνουμε την παρανομία και όχι για να την καταστείλουμε». Αξίζει να σημειωθεί ότι το 2016 έκλεισε με ένα μεγάλο έργο αναδάσωσης από το δασαρχείο Βυτίνας που αφορούσε τη φύτευση 80.000 ελάτων στα καμένα του Μαινάλου, που βρίσκονται στην περιοχή της Στεμνίτσας και ήταν αποτέλεσμα της μεγάλης φωτιάς που ξέσπασε το 2014.
