Άσπρη μέρα δεν έχει δει δέκα χρόνια τώρα ο κλάδος της ελληνικής πτηνοτροφίας, από το 2006, που εκδηλώθηκε η γρίπη των πτηνών. Η κρίση συνεχίστηκε στην αγορά ζωοτροφών, που ανέβασε το κόστος παραγωγής, κορυφώθηκε με την έλλειψη ρευστότητας στην αγορά αλλά πλέον εκπέμπει σήμα κινδύνου με την ιστορία του ομίλου Μαρινόπουλος.
Μόνο την περίοδο 2009-13, σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, η μεταβολή στο κοτόπουλο ήταν καταλυτική και άγγιξε το -24,2%.
Από 36.767.565 κοτόπουλα που είχαμε στη χώρα μας το 2009. φτάσαμε το 2013 να είναι στα 27.882.413. Η μείωση παραγωγής έφτασε το -40,9% στη Στερεά Ελλάδα και στο -39,7% στην κεντρική Μακεδονία, κάνοντας βουτιά.
Η Ήπειρος, πρωταγωνίστρια στην παραγωγή κοτόπουλου, την περίοδο 2009-13 έφτασε από τα 10.588.644 πτηνά στα 8.323.766. Παραγωγοί πάνω και κάτω από το τραπέζι έχουν θέσει επανειλημμένα στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης το ζήτημα των ελέγχων. «Φορτηγά ολόκληρα έρχονται από τη Βουλγαρία, ολόκληρα ή και τεμαχισμένα, τα πιο πολλά ως ντόπια. Δυστυχώς, δεν γίνεται αποτελεσματικός έλεγχος στα σύνορα. Αργούν να μας πληρώσουν, μας λένε κρατήστε τις επιταγές, μπαίνουν επιχειρήσεις στο άρθρο 99», εξηγεί ο πρόεδρος του Γενικού Αγροτικού Συνεταιρισμού Ιωαννίνων, Χριστόδουλος Μπαλτογιάννης.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι το ΥΠΑΑΤ προσανατολίζεται άμεσα σε τρία μέτρα, με Νο1 το αίτημα του αναπληρωτή υπουργού, Μάρκου Μπόλαρη, προς την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας, να επιλυθεί το ζήτημα του εργόσημου για τους αλλοδαπούς εργάτες, που απασχολούνται στο χώρο του κοτόπουλου. Προτείνεται, επίσης, η Ελλάδα να μπει πιο δυναμικά στο χώρο του κατεψυγμένου, ώστε εκσυγχρονίζοντας τις μονάδες να αυξήσει την παραγωγή και να κάνει εξαγωγές. Το τρίτο σημείο αφορά στις βελτιώσεις στο Άρτεμις για τις ελληνοποιήσεις στις πύλες εισόδου.
Η γρίπη των πουλερικών, τα δάνεια, τα κόστη
«Πριν από μερικά χρόνια, η χώρα μας ήταν αυτάρκης στο 90% και την τελευταία δεκαετία η ελληνική πτηνοτροφία ακολουθεί φθίνουσα πορεία», λέει ο πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού «Η Πίνδος», Ανδρέας Δημητρίου, ο οποίος ζητά στρατηγικό σχέδιο για να κρατηθεί ζωντανός ο κλάδος.
«Η αρχή έγινε το 2006 με την γρίπη των πτηνών και την ανεπάρκεια της τότε κυβέρνησης, η οποία αντί για αποζημιώσεις και βοήθεια μας φόρτωσε με δάνεια τα οποία πληρώνουμε ακόμη και σήμερα», λέει. Μετά την κρίση στην αγορά δημητριακών, συνεχίζει, ακολούθησε η οικονομική κρίση με την μεγάλη μείωση της κατανάλωσης.
Ο κ. Δημητρίου τόνισε πως η μείωση των τιμών οδήγησε αρκετές επιχειρήσεις είτε στο κλείσιμο είτε στην ένταξη στον πτωχευτικό κώδικα, ενώ έκανε λόγο για «αδικαιολόγητη απόφαση της Επιτροπής Ανταγωνισμού, η οποία οδηγούσε τον κλάδο στο κλείσιμο. Ευτυχώς, το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών αντιλήφθηκε την επερχόμενη καταστροφή και περιόρισε την ποινή».
Υπάρχουν, όπως λέει, σήμερα, 4 μεγάλες πτηνοτροφικές επιχειρήσεις που καθορίζουν το τοπίο, ορισμένες μικρές περιφερειακές και δύο που είναι ενταγμένες στον πτωχευτικό κώδικα. Μιλά για άνισο ανταγωνισμό από βαλκανικές χώρες, λόγω αθέμιτων πρακτικών αλλά και στρατηγικής. «Έχουν επενδυθεί μεγάλα κεφάλαια στην πτηνοτροφία, έχουν δοθεί επιχορηγήσεις λόγω ένταξης στην ΕΕ, υπάρχει μεγάλη παραγωγή δημητριακών, χαμηλό μισθολογικό κόστος, χαμηλές ασφαλιστικές εισφορές και χαμηλή φορολογία. Οι τιμές των εισαγόμενων είναι πολύ κάτω από το κόστος της παραγωγής των ελληνικών κοτόπουλων», σημειώνει.
Υποστηρίζει πως πρέπει να υπάρξει σήμανση των προϊόντων, για να σταματήσουν οι ελληνοποιήσεις. «Έχουν κατατεθεί προτάσεις για τη φορολόγηση. Οι πτηνοτρόφοι ανήκουν στο 10% οι οποίοι έχουν επενδύσει και έχουν δάνεια και υποχρεώσεις προς τις τράπεζες και το εισόδημα τους θα μειωθεί λόγω των ασφαλιστικών και φορολογικών επιβαρύνσεων έως και 90% και δεν γνωρίζουν πώς θα ανταποκριθούν στην αποπληρωμή των δανείων τους».
Για την υπερσυγκέντρωση στην αγορά σούπερ μάρκετ, εξηγεί πως «θα επιφέρει πολλά προβλήματα στην ελληνική παραγωγή» και ζητεί να εφαρμοστούν οι κανόνες που ισχύουν στην ΕΕ για την πληρωμή των αγροτικών προϊόντων. «Όσο δεν υπάρχει έλεγχος από την πολιτεία στα παραπάνω και δεν υπάρχει προστασία της ελληνικής παραγωγής, τόσο τα προβλήματα θα μεγαλώνουν και σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχει ελληνική παραγωγή, αλλά τότε δεν θα υπάρχει και καταναλωτικό κοινό», λέει.
Αναφερόμενος στα κόκκινα δάνεια, εξηγεί πως είναι μια κατάσταση που διαιωνίζεται στην χώρα μας. «Όσο δεν αντιμετωπίζεται, τόσο το πρόβλημα μεγαλώνει και σε αυτούς που τα έχουν και στις τράπεζες και στις υπόλοιπες επιχειρήσεις, γιατί η λειτουργία επιχειρήσεων χωρίς να ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις στις τράπεζες, δημιουργεί αθέμιτο ανταγωνισμό. Θα πρέπει να γίνει μελέτη βιωσιμότητας της κάθε επιχείρησης και η λύση που θα δοθεί δεν θα πρέπει να δημιουργεί αθέμιτο ανταγωνισμό και προβλήματα στις άλλες επιχειρήσεις».
