Με δυνατό κίνητρο την αγάπη του για τον μελισσοκομικό τομέα και την εκτίμησή του για τον κόσμο των μελισσών και της προσφοράς τους στην ανθρωπότητα, ο Ηλίας Μπέρος αποφάσισε να ασχοληθεί με τη μελισσοκομία ως κύριο επάγγελμα αφήνοντας πίσω το επάγγελμά του ως εκπαιδευτικός. Η απόφασή του αυτή συνοδεύτηκε από την επιθυμία του για γνώση, ώστε να είναι σε θέση να αποκωδικοποιήσει τη συμπεριφορά των μελισσιών.
Ο ίδιος, χωρίς κάποια οικογενειακή σχέση με τη μελισσοκομία, πήρε το 2011 τα πρώτα του μελίσσια, ενώ το 2012 παρακολούθησε μαθήματα στο Ινστιτούτο Γεωπονικών Επιστημών και σεμινάρια στον ΕΛΓΟ-«Δήμητρα», για να μπει ολοκληρωτικά στην παραγωγή την περίοδο 2013-2014. «Έχω τελειώσει την παιδαγωγική σχολή του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και δούλευα ως ωρομίσθιος αναπληρωτής σε σχολεία. Πάντα, όμως, ήθελα να ασχοληθώ με την πρωτογενή παραγωγή. Στράφηκα, λοιπόν, προς τις μέλισσες, γιατί γνώριζα τι προσφέρουν στον άνθρωπο με την επικονίαση και γενικά εκτιμούσα πολύ τα προϊόντα», αναφέρει στην «ΥΧ» ο Ηλίας.
Σήμερα, διαθέτει 175 μελίσσια και ασκεί τη νομαδική μελισσοκομία από το Ναύπλιο μέχρι βόρεια των Τρικάλων, παράγοντας ποικιλίες όπως μέλι πορτοκαλιάς από το Ναύπλιο, μέλι ελάτης από τα Τρίκαλα, μέλι θυμαρίσιο από τη Φωκίδα, μέλι καστανιάς από το Πήλιο, ανθόμελο από τον θεσσαλικό κάμπο, πεύκο και ρικόμελο από τη Βόρεια Εύβοια. Εκτός από μέλι, ο ίδιος παράγει και τα υπόλοιπα προϊόντα της μέλισσας, όπως πρόπολη και βασιλικό πολτό, ενώ συλλέγει και τη γύρη.
Διαχείριση των μελισσιών
Για τον Ηλία, η εκπαίδευση στη μελισσοκομία είναι ιδιαίτερα σημαντική, τόσο για τη διαχείριση των κυψελών, όσο και για την πρόβλεψη των ασθενειών. Όπως τονίζει, «η εκπαίδευση στον μελισσοκομικό τομέα είναι πολύ σημαντική, καθώς αποτελεί μία από τις πιο επιστημονικές αγροτικές εργασίες.
Ο κόσμος της μέλισσας είναι δύσκολος. Χρειάζεται να αποκωδικοποιήσεις πράγματα και καταστάσεις, όπως επίσης και τη συμπεριφορά του μελισσιού». Επίσης, εξηγεί ότι «μέσω της εκπαίδευσης, μαθαίνεις για τις ασθένειες που υπάρχουν στα μελίσσια, πώς να τις διακρίνεις και πώς μπορεί ένας μελισσοκόμος να τις αποφύγει. Να κάνει, δηλαδή πρόληψη. Αντίθετα, κάποιος που δεν ξέρει, θα δει εκ του αποτελέσματος ότι τα μελίσσια έπαθαν κάτι».
Εκτός, όμως, από τα παραπάνω, ο Ηλίας έμαθε και για τη φυσιολογία της μέλισσας. «Μπορείς να καταλάβεις τις ανάγκες της και πώς να της συμπεριφερθείς. Ποιος είναι ο κατάλληλος τόπος για να βρει τροφή, ανάλογα με τη χρονική περίοδο. Επίσης, μαθαίνει κανείς για ό,τι αφορά τη νομοθεσία, την τοποθέτηση κυψελών και τους χειρισμούς τους ανάλογα με την ανθοφορία. Αυτά είναι μερικά για τα οποία μπορεί να λάβει κανείς θεωρητική γνώση.
Χρειάζεται, ωστόσο, να αποκτήσει και πρακτική εμπειρία, για να συμπληρώσει τις γνώσεις του. Να βγει στα βουνά και στους αγρούς, να συναναστραφεί και με άλλους μελισσοκόμους και να ανταλλάξει απόψεις».
