Καλά κρατεί η γιορτή του τρύγου στη Ραψάνη

Σταθερή και χρόνια η συνεργασία αμπελουργών-οινοποιών

Η Ραψάνη, που βρίσκεται στους πρόποδες των Τεμπών στον Νομό Λάρισας, φημίζεται για τους εντυπωσιακούς αμπελώνες της, οι οποίοι από τη μία πλευρά προστατεύονται από τον επιβλητικό Όλυμπο, ενώ από την άλλη «βλέπουν» θάλασσα. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι η συγκεκριμένη περιοχή αποκαλείται και «ζώνη του κρασιού των Θεών του Ολύμπου».

Όπως είναι λογικό, ο Σεπτέμβριος, ο μήνας του τρύγου, αποτελεί μια ξεχωριστή περίοδο για την ορεινή αυτή κωμόπολη, καθώς τα πάντα κινούνται γύρω από τους αμπελώνες και τα ξακουστά οινοποιεία της. Από το 1971, βάσει της σχετικής νομοθεσίας, το ερυθρό κρασί, που παράγεται στη ζώνη με συγκεκριμένες προδιαγραφές, φέρει το όνομά της και είναι οίνος με Ονομασία Προέλευσης Ανωτέρας Ποιότητος (ΟΠΑΠ ή ΠΟΠ, σύμφωνα με τη νεότερη νομοθεσία περί προστασίας της τυπικότητας των τοπικών προϊόντων στην Ευρώπη).

Στην περιοχή, δραστηριοποιούνται τα οινοποιεία Τσάνταλη, Λιάπη, Ντούγκος, Χρυσοχόου, ενώ, δυστυχώς, δεν λειτουργεί πλέον ο τοπικός συνεταιρισμός. Ο Στέργιος Παζάρας, πρώην πρόεδρος του συνεταιρισμού, μιλώντας στην «ΥΧ» για την περίοδο του τρύγου, ανέφερε πως «ήδη έχει ξεκινήσει η συγκομιδή για τα ξηρά (Syrah) και ακολούθησαν το Ξινόμαυρο (που αποτελεί και την πιο γνωστή ποικιλία), το Κρασάτο και το Σταυρωτό (ή Αμπελακιώτικο).

Η χρονιά φέτος λόγω ξηρασίας είναι πρώιμη, ενώ τα 1.200 στρέμματα αμπελώνων της Ραψάνης αναμένεται να δώσουν 230 τόνους στην ποικιλία Syrah και 500 τόνους στις υπόλοιπες ποικιλίες. Δυστυχώς, ούτε φέτος οι περίπου 80 αμπελοκαλλιεργητές της περιοχής έλαβαν νέες άδειες φύτευσης, καθώς στον σχετικό πίνακα των κριτηρίων μας πέρασε η επαρχία Τυρνάβου, λόγω εφαρμογής του προγράμματος Ολοκληρωμένης Διαχείρισης. Οι τιμές παραμένουν σταθερές, δηλαδή 50 λεπτά (για βαθμούς 12,5) για τα Syrah και 52 λεπτά (για θερμοκρασία 11,5-12) ή 63 λεπτά (με θερμοκρασία 12 και πάνω) για τα Ξινόμαυρα.

Οι ποικιλίες

Υπενθυμίζεται πως το Ξινόμαυρο αποτελεί την πιο γνωστή ποικιλία της Ραψάνης, ενώ το Κρασάτο και το Σταυρωτό (ή Αμπελακιώτικο) είναι ποικιλίες σχετικά άγνωστες στο ευρύ κοινό, οι οποίες δεν συναντώνται σε εμπορικές οινοποιήσεις ούτε μόνες τους (δηλαδή σε μονοποικιλιακές εμφιαλώσεις), αλλά ούτε και εκτός της ζώνης της Ραψάνης.

Το μυστικό της επιτυχίας

Εδώ και χρόνια, οι αμπελουργοί έχουν δημιουργήσει μια σχέση αλληλοεκτίμησης και εμπιστοσύνης με τα τοπικά οινοποιεία και ακολουθούν κατά γράμμα την ιεροτελεστία που προβλέπει το σταφύλι να τρυγείται με το χέρι και ο μούστος να ζυμώνεται σε ανοιχτές τσιμεντένιες δεξαμενές, κατά την παράδοση της περιοχής. Η ωρίμανσή του γίνεται σε δρύινα βαρέλια για μήνες, ενώ το κρασί, στη συνέχεια, εμφιαλώνεται και παραμένει για άλλον έναν χρόνο στα οινοποιεία για περαιτέρω παλαίωση στη φιάλη. Η διαδικασία αυτή του προσδίδει αρωματικό βάθος, σωστή δομή και δυναμική εξέλιξης.