Ο Νίκος Καραθανασόπουλος είναι υποψήφιος περιφερειάρχης με το συνδυασμό «Λαϊκή Συσπείρωση»

Οι αγρότες και στη Δυτική Ελλάδα συνθλίβονται από τις μυλόπετρες του συστήματος, του ανταγωνισμού, της κερδοφορίας που επικρατεί και στην αγροκτηνοτροφική παραγωγή.

Από τη μία μεριά αγοράζουν πολύ ακριβά από τις πολυεθνικές τα απαραίτητα για την παραγωγική διαδικασία, αυξάνοντας το κόστος παραγωγής των προϊόντων, από την άλλη εξαναγκάζονται να πουλάνε, αν πουλάνε, πολύ χαμηλά, ακόμη και κάτω από το κόστος παραγωγής στους μεγαλεμπόρους, στις επιχειρήσεις του αγροβιομηχανικού συμπλέγματος. Όταν, βεβαίως, δεν έχουν να αντιμετωπίσουν τις φυσικές καταστροφές.

Αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο γίνεται ακόμη πιο βαρύ από την ΚΑΠ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και από την κυβερνητική πολιτική (φορολογία, ασφάλεια, κόστος ενέργειας κ.λπ.). Προτεραιότητα της ΕΕ, αλλά και της κυβέρνησης και της περιφέρειας, είναι η χρηματοδότηση έργων και υποδομών που υπηρετούν τις ανάγκες του κεφαλαίου. Αντίθετα, όχι μόνο δεν αναπτύσσονται, αλλά υποβαθμίζονται ακόμη και αυτές οι ελλιπείς υποδομές που αφορούν την αγροτική παραγωγή.

Η δύναμη στους πολλούς

Στη Δυτική Ελλάδα, αν και είναι από τις πιο πλούσιες σε υδάτινο δυναμικό, οι ΤΟEB και ΓΟΕΒ βρίσκονται υπό κατάρρευση. Κυβέρνηση και περιφέρεια διευκολύνουν τις παραχωρήσεις ορεινών όγκων, αλλά και γης υψηλής παραγωγικότητας για τις εγκαταστάσεις ΑΠΕ, δημιουργώντας νέα εμπόδια σε κλάδους της αγροτικής παραγωγής, όπως την κτηνοτροφία και τη μελισσοκομία.

Η αλλαγή χρήσης γης, η συγκέντρωση γης σε όλο και λιγότερα χέρια οδηγεί στη βίαιη εκτόπιση της μικρομεσαίας αγροτιάς, διευκολύνει την ανάπτυξη της επιχειρηματικής δραστηριότητας στην αγροτική παραγωγή.

Αυτό το παραγωγικό μοντέλο είναι εχθρικό για τη βελτίωση της θέσης των αγροτοκτηνοτρόφων, για την ικανοποίηση των αναγκών τους.

Με ισχυρό ΚΚΕ μπορεί να δυναμώσει το αντίπαλο δέος, το λαϊκό μέτωπο, για την οργάνωση της πάλης των αγροκτηνοτρόφων μαζί με τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, που θα απαντά στην αντιλαϊκή επίθεση, αλλά και θα δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την ανατροπή αυτού του συστήματος, για την αποδέσμευση από την ΕΕ. Η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής με κεντρικό σχεδιασμό δίνει τη δυνατότητα για αξιοποίηση του συνόλου των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας, με στόχο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και όχι των κερδών των πολυεθνικών.