Σημαντική κρίνουν τη σήμανση καλής μεταχείρισης των ζώων, την οποία προωθεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή που προχωράει σε σχετική μελέτη, οι πρόεδροι των Συλλόγων Κτηνοτρόφων Κάτω Νευροκοπίου Δράμας, Χρήστος Τσέρνιος (αριστερά) και Καβάλας, Νίκος Δημόπουλος (δεξιά στην κεντρική φωτό).
Το ερώτημα που τίθεται είναι ποιος θα πληρώσει την αύξηση του κόστους παραγωγής, φοβούμενοι ότι το βάρος θα πέσει στον παραγωγό. Το θέμα τέθηκε στις αρχές Σεπτέμβρη στο τραπέζι των εργασιών του άτυπου Συμβουλίου Υπουργών Γεωργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε συζήτηση για τις επιπτώσεις της πανδημίας στην αγροτική παραγωγή και στην εφοδιαστική αλυσίδα.
Σήμανση ορεινού προϊόντος
«Θα αναγνωριστεί το ποιοτικό προϊόν της χώρας, όπου κυρίως έχουμε μικρές εκμεταλλεύσεις, οπότε η ευζωία διαδραματίζει σημαντικό ρόλο. Ως κτηνοτρόφοι ορεινών περιοχών, μπορούμε να βοηθηθούμε με τη σήμανση ποιότητας ‘‘ως ορεινό προϊόν’’», καταθέτει ο κ. Τσέρνιος, προτείνοντας το ειδικό σήμα για κτηνοτροφικά –και όχι μόνο– προϊόντα.
Θεωρεί πως θα αποτελέσει ισχυρό όπλο για προϊόντα όπως η φέτα, η ελιά, η πατάτα, ειδικά για τις εξαγωγές και τονίζει πως δεν μπορούν να ανταγωνιστούν την ποσότητα, αλλά την ποιότητα, θυμίζοντας πως η επένδυση στην ποσότητα οδήγησε σε μείωση της κτηνοτροφίας.
Η σταβλισμένη κτηνοτροφία οδήγησε σε αυξημένο κόστος, όπου δεν μπορούν ν’ ανταποκριθούν οι παραγωγοί. «Θα πρέπει ν’ αγοράσουμε ζώα σταβλισμένα από την Ευρώπη και ζωοτροφές. Άρα, τι διαφορετικό θα παράγουμε για να ανταγωνιστούμε τους Ευρωπαίους; Εάν γίνει αυτό, θα χάσουμε τη φέτα», επεξηγεί. Προσθέτει ακόμη ότι οι κτηνοτρόφοι εξαρτώνται από τις επιδοτήσεις, γιατί παράγουν κάτω του κόστους, «αλλά κάποια στιγμή η κτηνοτροφία πρέπει να πληρώνεται για την παραγωγή. Σε 15 χρόνια τα 2/3 των κτηνοτρόφων εκτατικής εκτροφής θα φύγουν, επομένως δεν θα μιλάμε για φέτα».
Από την πλευρά του, ο Νίκος Δημόπουλος προχωράει σε επισημάνσεις – προτάσεις, λέγοντας ότι «χρειάζεται να ανοίξουν τα Σχέδια Βελτίωσης για να κατασκευαστούν σταβλικές εγκαταστάσεις ανάλογα με τον αριθμό ζώων, με δυνατότητα περισσότερων στρεμμάτων για το προαύλιο, ειδικά για τη σταβλισμένη κτηνοτροφία, όπου απαιτούνται καλύτερες συνθήκες.
Στη δε εκτακτική, το ζώο βγαίνει στον βοσκότοπο που δεν είναι κατοχυρωμένος και ορίζεται από την Αθήνα. Εάν γίνουν σωστά τα διαχειριστικά σχέδια βόσκησης, θα δώσουν τη βοσκοϊκανότητα της κάθε περιοχής, ώστε ο καθένας να γνωρίζει πού και πόσα ζώα να πηγαίνει, ταυτόχρονα να υπάρχει αειφορία στο περιβάλλον».
Ο ίδιος προσθέτει ότι πρέπει να ληφθούν υπόψη οι φυλές των ζώων, καθώς οι βελτιωμένες έχουν πολύ μεγαλύτερες ανάγκες σε τροφή και χώρο. Επιπλέον, θίγει το θέμα μεταφοράς των ζώων τόσο στο σφαγείο όσο και από μια μονάδα στην άλλη που ανεβάζει το κόστος ανάλογα με τις συνθήκες.
