Προκειμένου να επιβιώσουν στην εποχή της κλιματικής αλλαγής, οι παραγωγοί αλατιού από όλο τον κόσμο θα πρέπει να προσαρμόσουν τις μεθόδους παραγωγής και να επεκτείνουν τις πιθανές ροές των εσόδων τους.
Για ορισμένες περιοχές, τα χαμηλότερα ποσοστά υγρασίας, σε συνδυασμό με τις υψηλότερες θερμοκρασίες που αυξάνουν την εξάτμιση, δημιουργούν ευνοϊκότατες συνθήκες, όπως στις αλυκές της Βορειοδυτικής Γαλλίας, που, σύμφωνα με αναφορά του Euronews, η συγκομιδή του 2022 αναμένεται να είναι σχεδόν διπλάσια από την απόδοση του προηγούμενου έτους.
Σε άλλες περιοχές, όπως στη Μεσόγειο, αλλά και στις ΗΠΑ, ο θερμότερος καιρός σηματοδοτεί κακά μαντάτα για την παραγωγή. Όπως αναφέρει η Anna Lee, η οποία συλλέγει αλάτι μαζί με τον σύζυγό της, Dave, κατά μήκος της ανατολικής ακτής της Βιρτζίνια, η εταιρεία τους, Barrier Islands Salt Co., ήδη προτιμά να διακόπτει την παραγωγή κατά τους θερμότερους μήνες του έτους, όταν η ανάπτυξη τοξικών φυκιών και η αυξημένη μικροβιακή δραστηριότητα καθιστούν απαγορευτική τη συγκομιδή.
Οι ίδιοι γνωρίζουν ότι οι τεχνητές μέθοδοι ηλιακής εξάτμισης του θαλασσινού νερού για την εξαγωγή του αλατιού, τις οποίες έχουν κατασκευάσει τροποποιώντας υποδομές υδατοκαλλιέργειας, θα μπορούσαν να τεθούν εκτός λειτουργίας υπό το πρίσμα της ανόδου της στάθμης της θάλασσας.
«Η πραγματική μας τοποθεσία, η οποία κανονικά βρίσκεται στο επίπεδο της θάλασσας, πλέον μπορεί να πλημμυρίσει», δηλώνει στο Modern Farmer η Lee. «Σε μερικά χρόνια από τώρα, η εταιρεία μας ενδέχεται να χρειαστεί να τροποποιήσει σημαντικά τις δραστηριότητές της ή ακόμη και να μετεγκατασταθεί, κάτι που μας ανησυχεί αρκετά».
Όταν ατμοσφαιρικοί ποταμοί σάρωσαν την Καλιφόρνια στις αρχές του 2023, ο Carlo Overhulser, ο οποίος συλλέγει το αλάτι από τους βράχους με τη μέθοδο που το κάνουν οι αλυκάριοι των Κυθήρων, πέρασε αρκετές μέρες απομακρύνοντας χιλιάδες γαλόνια γλυκού νερού από τις φυσικές λεκάνες συλλογής αλατιού που έχουν σχηματιστεί στους βράχους.
Επιπλέον, ο υπερβολικά υγρός καιρός καθυστερεί την ηλιακή εξάτμιση, επηρεάζοντας σημαντικά την ετήσια συγκομιδή της Big Sur Salts. «Κανονικά, μπορώ να αποστραγγίσω αυτές τις λεκάνες τρεις φορές τον χρόνο», λέει. «Τώρα, μάλλον θα προλάβω να το κάνω μόλις δύο».
Σύμφωνα με τον Overhulser, εάν οι «αλυκάριοι των βράχων» θέλουν να παραμείνουν στο επάγγελμα, θα πρέπει να είναι πρόθυμοι να προσαρμοστούν στις έντονες κλιματικές διακυμάνσεις. «Σε πιο ζεστά και ξηρά έτη, θα πρέπει να μπορείς να παράγεις περισσότερο, προκειμένου να αναπληρώσεις την απώλεια από τα έτη που δεν θα μπορείς να το κάνεις», εξηγεί.
Παράλληλα, ο ίδιος επεκτείνει τις εργασίες του, συμπεριλαμβάνοντας μια σειρά από δραστηριότητες που σχετίζονται με το αλάτι: περιηγήσεις στις φυσικές λεκάνες, μαθήματα γιόγκα στη θαλασσινή αύρα του αλατιού και γαστρονομικές εμπειρίες από τον ωκεανό στο τραπέζι.
