Αυξημένες γνώσεις, εξειδίκευση και εναρμόνιση με τα δεδομένα και τις δυσκολίες του σήμερα είναι οι απαιτήσεις της σύγχρονης μελισσοκομίας στο φυσικό, επιχειρησιακό και επιχειρηματικό περιβάλλον εντός του οποίου εξασκείται, σύμφωνα με τον Γιώργο Αθανασιάδη, μελισσοκόμο και εισηγητή μελισσοκομίας του ΕΛΓΟ-«Δήμητρα».
Με αφορμή την πραγματοποίηση των σεμιναρίων μέσω τηλεκατάρτισης που απευθύνονται σε επαγγελματίες μελισσοκόμους και αναμένεται να ολοκληρωθούν στις 20 Ιουνίου, ο κ. Αθανασιάδης εξηγεί στην «ΥΧ» τους λόγους για τους οποίους η εκπαίδευση στον τομέα της μελισσοκομίας είναι σημαντική. «Δυστυχώς, η αλλαγή του κλίματος, οι αντιξοότητες που βιώνουν οι μελισσοκόμοι κατά την εξάσκηση της δραστηριότητάς τους, καθώς και άλλοι παράγοντες που δυσχεραίνουν τη βιωσιμότητα του επαγγέλματος στην Ελλάδα δεν καθιστούν καθόλου εύκολη την ερασιτεχνική και, κυρίως, την επαγγελματική πραγμάτωση του μελισσουργού.
Η γνώση που παρέχεται μέσω της εκπαίδευσης προσφέρει πολλά και σημαντικά εφόδια, δεξιότητες, ικανότητες και πλείστα άλλα κρίσιμα εργαλεία, προκειμένου ο μελισσοκόμος να μπορέσει να αντεπεξέλθει στις αυξημένες ανάγκες του σήμερα. Να επισημάνω ότι και οι εμπειρότεροι μελισσοκόμοι εξακολουθούν και επιζητούν τη γνώση και τη συμμετοχή τους στις καταρτίσεις με μόνο παράπονό τους, ωστόσο (και όχι άδικα), την εποχή που λαμβάνουν χώρα οι εκπαιδευτικές δράσεις. Πάγιο αίτημά τους είναι η πραγματοποίηση των καταρτίσεων κατά τη φθινοπωρινή/χειμερινή περίοδο, μακριά από τον υπερβολικό φόρτο μελισσοκομικής εργασίας εν μέσω θερινής περιόδου».
Οι κυριότερες γνώσεις για το ξεκίνημα ενός μελισσοκόμου
Αυξημένο, όμως, είναι το ενδιαφέρον και των νέων μελισσοκόμων για τη συμμετοχή στα σεμινάρια. Όπως αναφέρει ο κ. Αθανασιάδης, «το ενδιαφέρον των νέων μελισσοκόμων είναι κυριολεκτικά πολύ έντονο, γεγονός το οποίο φαίνεται μέσω της πληρότητας των αιθουσών (φυσικών & ψηφιακών) που κατά πώς φαίνεται δεν επαρκούν για να φιλοξενήσουν τον όγκο των ενδιαφερομένων στις εκπαιδεύσεις».
Σύμφωνα με τον ίδιο, οι κυριότερες γνώσεις που χρειάζεται να έχει ένας μελισσοκόμος που ξεκινάει στο επάγγελμα είναι «κατ’ αρχάς και κατ’ αρχήν, ο ενδιαφερόμενος θα πρέπει να ελέγξει την πιθανότητα του να είναι αλλεργικός στο τσίμπημα της μέλισσας.
Έπειτα, να αγαπάει τη δραστηριότητα στη φύση και να είναι φίλος της μάθησης, καθώς η μελισσοκομία αποτελεί ένα συναρπαστικό πεδίο που συνδυάζει επιστήμη, τέχνη και φιλοσοφία μέσω της αγροτικής εργασίας στην ύπαιθρο. Το γνωστικό υπόβαθρο, στα πρώτα τουλάχιστον βήματα, καλό είναι να προέρχεται από τη θεωρητική κατάρτιση και μελέτη του νεοεκκολαπτόμενου μελισσοκόμου σε συνδυασμό με την πρακτική εξάσκηση στα μελίσσια του ή/και παρουσία έμπειρου συναδέλφου».
Ο ίδιος, ως εισηγητής μελισσοκομίας του ΕΛΓΟ-«Δήμητρα», τα τελευταία χρόνια προσπαθεί να συνδράμει με τη σειρά του στην εκπαίδευση των μελισσοκόμων. «Παράλληλα, από τις αρχές της επαγγελματικής μου ενασχόλησης με τη μέλισσα, λόγω της ερευνητικής μου δραστηριότητας στη Μελισσοκομία Ακριβείας, συμμετέχω σε ημερίδες, σεμινάρια κ.ο.κ. στους κατά τόπους μελισσοκομικούς συλλόγους και συνεταιρισμούς ανά την Ελλάδα, όπου μας καλούν να μοιραστούμε γνώση, ιδέες και να αλληλεπιδράσουμε με τους συναδέλφους μελισσοκόμους. Είναι από αυτές τις μοναδικές εμπειρίες που κάθε χρονιά αναμένεις να βιώσεις».
