Κορομηλιά: Ταυτισμένη με παραδοσιακές καλλιέργειες

Κορομηλιά: Ταυτισμένη με παραδοσιακές καλλιέργειες
Αποτελεί τον προπομπό των ανοιξιάτικων φρούτων και καλλιεργείται παραδοσιακά σε μικρές εκτάσεις και σε πολλές περιοχές της χώρας μας. Ο λόγος για την κορομηλιά, η οποία είναι γνωστή και με την ονομασία τζανεριά.

Αν και οι καρποί της έχουν πολλές διατροφικές ιδιότητες, εμπορικά το προϊόν δεν παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον και το προτιμούν αγορές κυρίως της Βόρειας Ελλάδας.

Σύμφωνα με τον Λάζαρο Μητσόπουλο, παραγωγό από τα Λεχώνια Μαγνησίας, «η καλλιέργεια της κορομηλιάς στην περιοχή μας εστιάζεται στα Λεχώνια. Αποτελεί παραδοσιακό φυτό λόγω και του γεγονότος ότι οι ποικιλίες είναι τοπικά παραγόμενες και οι μέσες καλλιεργούμενες εκτάσεις φτάνουν τα 10 στρέμματα ανά εκμετάλλευση. Καλλιεργούμε παραδοσιακές ποικιλίες όπως τα Πατραίικα και τα Μακραίικα. Για τη φετινή περίοδο, οι τιμές παραγωγού ξεκίνησαν με δύο ευρώ και κατρακύλησαν στα 50 λεπτά. Αν λάβουμε υπόψη και το χαλάζι στον σχηματισμό του καρπού, η φετινή περίοδος δεν μπορεί να χαρακτηριστεί καλή. Το κορόμηλο απαιτεί σωστή διαχείριση κατά τη διάρκεια και του χρόνου συγκομιδής. Αν ξεπεράσουμε το στάδιο της αλλαγής του χρώματος από πράσινο σε κιτρινωπό, το φρούτο θα υποβαθμιστεί ποιοτικά και η τιμή του θα είναι χαμηλή ακόμη ή ακόμη και να αποσυρθεί από την αγορά. Οι μεγαλύτερες ποσότητες φεύγουν προς την αγορά της Θεσσαλονίκης και λιγότερες στην Αθήνα. Ανταγωνισμός υπάρχει και από την εισαγωγή κορόμηλων από γειτονικές χώρες και κυρίως από τη Σερβία. Το πρόβλημά μας είναι ότι δεν έχουμε μια οργανωμένη ομάδα για την καλύτερη διακίνηση του προϊόντος. Αν σε αυτό προσθέσουμε και την αδυναμία συνέχισης της καλλιέργειας από νέους αγρότες, βλέπουμε την καλλιέργεια να κινείται σε φθίνουσα τροχιά».

Λίγα λόγια για την κορομηλιά

Το φυτό δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις και γενικά παρουσιάζει σκληραγωγία. Αναπτύσσεται στο σύνολο των εδαφών και μπορεί να αποτελέσει και υποκείμενο για πολλά οπωροφόρα δέντρα. Οι στρεμματικές αποδόσεις κυμαίνονται από 800 κιλά έως 1.500. Προσβάλλεται σχεδόν από τις ίδιες ασθένειες με την κερασιά και την αμυγδαλιά. Μπαίνει σχετικά νωρίς στην παραγωγή και από τον τρίτο χρόνο αρχίζει η καρποφορία.