Σε πλήρη αποσύνθεση οδηγείται η καλλιέργεια της -άλλοτε- πολλά υποσχόμενης λεβάντας. Οι προσδοκίες για αυτό το αρωματικό φυτό ήταν κάποτε υψηλές για το εισόδημα που θα μπορούσαν να αποκομίσουν οι παραγωγοί, σήμερα όμως η εικόνα είναι παντελώς διαφορετική.
Ήδη χιλιάδες στρέμματα ξηλώνονται, αφού δεν υπάρχει κανένα εμπορικό ενδιαφέρον για το αιθέριο έλαιο της λεβάντας και η όποια ζήτηση έχει ρίξει σε πολύ χαμηλά επίπεδα τις τιμές. Το αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι ολοένα και περισσότεροι παραγωγοί να στρέφονται σε άλλες, πιο αποδοτικές καλλιέργειες και, κυρίως, από το εναλλακτικό να επιστρέφουν και πάλι στο παραδοσιακό.
Εμπορική στασιμότητα
Ο Θανάσης Ρομπόλας, από τον Πελεκάνο Κοζάνης, είναι ένας από τους πολλούς παραγωγούς στην Ελλάδα που στράφηκαν στη φιλόδοξη και δυναμική καλλιέργεια της λεβάντας και φέτος δηλώνει πως είναι η τελευταία χρονιά που την καλλιεργεί. «Ξεκίνησα την καλλιέργεια πριν από μερικά χρόνια μέσα από το πρόγραμμα των νέων αγροτών. Πολλά υποσχόμενη τότε. Σήμερα, δεν υπάρχει απολύτως κανένα εμπορικό ενδιαφέρον για το αιθέριο έλαιο της λεβάντας. Τεράστιες ποσότητες παραμένουν αδιάθετες», δηλώνει ο κ. Ρομπόλας και εξηγεί: «Όταν ξεκινήσαμε υπήρχαν λιγοστά στρέμματα. Όμως από τα 6.000 στρέμματα φτάσαμε στα 35.000 στη Δ. Μακεδονία. Αυτονόητο ήταν ότι με τις τόσο μεγάλες ποσότητες η αγορά θα γινόταν πολύ ανταγωνιστική.
Εξάλλου, υπήρχαν και οι γειτονικές αγορές της Βουλγαρίας και της Τουρκίας», αναφέρει. Και δεν είναι μόνο ο πολλαπλασιασμός των στρεμμάτων που έβαλε «φρένο» στα σχέδια των παραγωγών λεβάντας. Η αύξηση του κόστους της καλλιέργειας, της συγκομιδής και της απόσταξης την κατέστησαν μη επωφελή και δυστυχώς ζημιογόνα. «Τα συνολικά έξοδα της καλλιέργειας, μαζί με την απόσταξη, ξεπερνούν τα 300 ευρώ το στρέμμα. Αν αναλογιστεί κανείς ότι το αιθέριο έλαιο κάποτε είχε φτάσει τα 120 ευρώ το λίτρο, με μέσο όρο τα 50-60 ευρώ και σήμερα δεν υπάρχει τιμή, αμέσως αντιλαμβάνεται κανείς πόσο ασύμφορη είναι πια η καλλιέργεια της λεβάντας», επισημαίνει ο παραγωγός. Οι προοπτικές στη χώρα μας προδιαγράφονται δυσοίωνες. Μόνον όσοι έχουν κάνει μεγάλες επενδύσεις ή έχουν διέξοδο σε διεθνείς αγορές και κάνουν εξαγωγές ενδέχεται να την κρατήσουν ζωντανή.
Σήμερα, στην περιοχή της Δ. Μακεδονίας, όπως λέει ο κ. Ρομπόλας, οι περισσότεροι παραγωγοί λεβάντας προχώρησαν σε αναδιάρθρωση των καλλιεργειών τους, αντικαθιστώντας το όμορφο και ντελικάτο φυτό με πιο παραδοσιακές καλλιέργειες, όπως αυτές των δημητριακών.
