Τελείως διαφορετική δείχνει να είναι η εικόνα της παραγωγής στην καλλιέργεια της λεμονιάς, σε σύγκριση με τα άλλα εσπεριδοειδή. Δυστυχώς, η μικρή ανάσα που πήραν οι παραγωγοί κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων δεν δείχνει να παρατείνεται.
Η μειωμένη ζήτηση του προϊόντος, λόγω της εισαγωγής λεμονιών από τρίτες χώρες, έχει προκαλέσει μια στασιμότητα στη συλλογή, κατάσταση που αναμένεται να συνεχιστεί και το επόμενο διάστημα. Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι οι καρποί δεν μπορούν να παραμείνουν για μεγάλο χρονικό διάστημα στα δέντρα, επομένως ένα σημαντικό ποσοστό από αυτούς θα πουληθεί σε χαμηλότερες τιμές.
Στο αρνητικό αυτό κάδρο προστίθεται και η μειωμένη παραγωγή, η πτώση της οποίας κυμαίνεται από 30% έως 50% –ή και περισσότερο–, ανάλογα με την περιοχή. Οι περιορισμένες βροχοπτώσεις, όπως επίσης και οι καιρικές συνθήκες, έτσι όπως διαμορφώθηκαν από την περσινή ανθοφορία, οδήγησαν στις μειωμένες αποδόσεις. Το επόμενο διάστημα θα είναι κρίσιμο, διότι από αυτό θα εξαρτηθεί και το τελικό αποτέλεσμα για την καλλιέργεια.
Μείζον το αρδευτικό ζήτημα στην Κορινθία
Κάνοντας μια αποτίμηση της μέχρι τώρα εξέλιξης της παραγωγής, ο Ηλίας Θεοδοσόπουλος, από το Καμάρι Κορινθίας, υποστηρίζει ότι οι αποδόσεις είναι μειωμένες πάνω από 50%. Ο ίδιος εστιάζει περισσότερο σε θέματα βροχοπτώσεων, όπως επίσης και στις αρδεύσεις των καλλιεργειών, οι οποίες αποτελούν θέμα μείζονος σημασίας για τον τόπο του.
«Το αρδευτικό ζήτημα αποτελεί το κυρίαρχο πρόβλημα της περιοχής μας και θα πρέπει άμεσα να βρεθεί λύση, διότι κάτω από αυτές τις συνθήκες δεν μπορούμε να διαχειριζόμαστε ορθολογικά τις καλλιέργειές μας. Βιώνουμε με τον πιο άσχημο τρόπο την κλιματική αλλαγή, έτσι όπως αυτή εξελίσσεται. Δεν νοείται τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο, όταν άλλα χρόνια δεν σκεφτόμασταν καν αν θα ποτίσουμε, σήμερα, εκ των πραγμάτων, να αναγκαζόμαστε να αρδεύσουμε τα δέντρα μας, ακόμη και με τις ελάχιστες ποσότητες που διαθέτουμε», σημειώνει ο Κορίνθιος παραγωγός.
Αναφερόμενος στο θέμα της ζήτησης του προϊόντος, αλλά και σε αυτό των τιμών, ο ίδιος επισημαίνει ότι ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος, τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
«Τρίτες χώρες, οι οποίες παράγουν λεμόνια με χαμηλότερο κόστος παραγωγής, έχουν τη δυνατότητα να διεισδύουν και στις δικές μας αγορές. Κάνουν χρήση απαγορευμένων φυτοπροστατευτικών μέσων, ενώ εμείς αναγκαζόμαστε να προσαρμοστούμε σε τεχνικές καλλιέργειας με πιο ήπια και φιλικά μέσα, αλλά με μεγαλύτερο κόστος».
Στο ερώτημά μας, αν καλύπτεται από την τελευταία πρόταση κανονισμού της Κομισιόν για τη βιώσιμη χρήση φυτοφαρμάκων (SUR), ο κ. Θεοδοσόπουλος απαντά ότι το θέμα «δεν είναι μόνο τα φυτοφάρμακα, καθώς, εάν τα προϊόντα εισάγονται σύμφωνα με τους δικούς μας κανόνες για την υπολειμματικότητα, δεν τίθεται πρόβλημα. Το ζητούμενο είναι ότι το κόστος παραγωγής σε αυτές τις χώρες είναι πολύ χαμηλότερο από το δικό μας».
Με 33 λεπτά δεν καλύπτεται το κόστος
Για «παγωμένη» εμπορία και χαμηλές τιμές στο προϊόν κάνει λόγο η Αγγελική Γιουρούκη, λεμονοπαραγωγός από τη Λυγιά Κορινθίας. Η ίδια υποστηρίζει ότι τα λεμόνια βρίσκονται στα αζήτητα, λόγω των εισαγωγών από τρίτες χώρες. «Ζητούν την παραγωγή μας στα 32 με 33 λεπτά το κιλό. Οι τιμές αυτές είναι ασύμφορες για εμάς, λόγω του μεγάλου κόστους παραγωγής που έχουμε. Ακόμη, οι αποδόσεις των χωραφιών μας είναι σημαντικά μειωμένες και όλα δείχνουν ότι η καλλιεργητική περίοδος θα κλείσει με αρνητικό πρόσημο».
Επίσης, η κα Γιουρούκη αναφέρει ότι μεγάλο ρόλο στις αποδόσεις των καλλιεργειών έρχονται να παίξουν οι μειωμένες βροχοπτώσεις, όπως και η αδυναμία πολλών παραγωγών να καλύψουν τις αρδευτικές τους ανάγκες σε νερό.
Μέχρι το Πάσχα θα έχει παραγωγή στην Άρτα
Την ποικιλία Ζαμπετάκη συλλέγουν αυτή την περίοδο οι παραγωγοί της Άρτας, αλλά με μειώσεις οι οποίες ξεπερνούν το 30% μιας μέσης απόδοσης. Αυτό υποστηρίζει σε δήλωσή του ο Κλέαρχος Ευστρατίου, παραγωγός λεμονιών από την Άρτα. Όπως αναφέρει, τα δέντρα δείχνουν μειωμένη καρποφορία λόγω των καιρικών συνθηκών καθ’ όλη τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου.
Ακόμη, ο ίδιος δηλώνει ότι η ζήτηση λεμονιών, σε σύγκριση με αυτήν των πορτοκαλιών και των μανταρινιών, είναι σημαντικά μειωμένη και στην περιοχή του. «Οι έμποροι εσπεριδοειδών φορτώνουν ελάχιστες ποσότητες λεμονιών, σε σχέση με τα πορτοκάλια και τα μανταρίνια που τους πουλάμε. Εάν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση και τα επόμενα χρόνια, ελάχιστοι παραγωγοί θα κρατήσουν την καλλιέργεια της λεμονιάς», εξηγεί.
