Μαρία Τσαπάκη: «Η σχολή μάς παρέχει ένα βασικό υπόβαθρο γνώσης που καθορίζει την πορεία μας ως αγρότες»

Η 45χρονη σπουδάζει στην ειδικότητα «Θερμοκηπιακών κατασκευών και καλλιεργειών» της ΕΠΑΣ Κρήτης

Ολοκληρώνοντας το δεύτερο έτος του τμήματος «Θερμοκηπιακών κατασκευών και καλλιεργειών» στην ιστορική ΕΠΑΣ Κρήτης, η Μαρία Τσαπάκη νιώθει πιο έτοιμη από ποτέ να καταδιώξει τα όνειρά της. Έχοντας πια ολοκληρωμένη εικόνα του έργου που παράγει η σχολή, η 45χρονη τελειόφοιτη σπουδάστρια μιλά στην «ΥΧ» για όλα όσα έχει διδαχθεί και θα τη συνοδέψουν ως πολύτιμα εργαλεία στον δρόμο για την εκπλήρωση των φιλόδοξων στόχων της.

«Πάντα είχα τη δίψα για μάθηση»

Η Μαρία μεγάλωσε στο νότιο τμήμα του Nομού Ηρακλείου, στις τάξεις μιας οικογένειας που είχε ενασχόληση τόσο με το γεωργικό όσο και το κτηνοτροφικό επάγγελμα. Η αγάπη της για την αγροτική ύπαιθρο ήταν ένα συστατικό που επιζητούσε να «καλλιεργήσει» επαγγελματικά από μικρή ηλικία, χωρίς όμως οι συνθήκες να το επιτρέψουν. «Στην οικογένειά μου ασχολούμασταν αρκετά με την ελαιοκαλλιέργεια, ενώ επίσης είχαμε και ζωικό κεφάλαιο που αποτελούνταν από 250 πρόβατα και περίπου 100 κατσίκια.

Κάθε μέρα, από τις 5:30 το πρωί, ήμουν στο βουνό στα πρόβατα και μετά ερχόμουν σπίτι, ετοιμαζόμουν και πήγαινα στο σχολείο. Μου άρεσε, είχα αγαπήσει τη φύση, θαύμαζα το μεγαλείο της και λάτρευα να περιεργάζομαι όλα όσα έβλεπα εκεί έξω. Ήθελα, μάλιστα, να μάθω κάτι περισσότερο για την ύπαιθρο, τα δέντρα, τα φυτά, την άγρια βλάστηση, τα αγριολούλουδα.

Δυστυχώς, εκείνη την εποχή, δεν μπόρεσα να σπουδάσω, καθότι συνέτρεξαν σοβαροί οικογενειακοί λόγοι. Γι’ αυτό και τώρα, το απωθημένο που είχα, το πραγματοποιώ. Είναι σαν την εκπλήρωση ενός ονείρου, καθώς πάντα είχα τη δίψα για μάθηση».

Όταν έχεις γνώση για το πώς θα πετύχεις την ιδανική συγκομιδή, θα έχεις και το υψηλότερο κέρδος

«Με την κατάρτιση γίνεσαι σωστότερος επαγγελματίας»

Εκ του αποτελέσματος, η απόφαση της Μαρίας να επιδιώξει το επόμενο βήμα κρίνεται επιτυχημένη, καθώς η ίδια νιώθει ότι οι προσδοκίες της έχουν εκπληρωθεί στο ακέραιο. «Πρωτίστως, αυτό που περίμενα ήταν η γνώση, κι αυτό είναι κάτι που μου έχει δοθεί απλόχερα. Θα ξεκινήσω από την εδαφολογία, την οποία θεωρώ ένα πολύ σημαντικό μάθημα. Ο αγρότης πρέπει να γνωρίζει ότι το έδαφος που έχει να διαχειριστεί παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη μετέπειτα καλλιέργεια, ό,τι κι αν επιλέξει να καλλιεργήσει. Είτε είναι στο θερμοκήπιο, είτε υπαίθρια καλλιέργεια. Εάν δεν ξέρεις τι έδαφος έχεις, δεν μπορείς να το διαχειριστείς κατάλληλα.

Σημαντικό κομμάτι είναι και η φυτοπροστασία, που θωρακίζει τα φυτά από τις ασθένειες. Εξίσου κεφαλαιώδες συνειδητοποίησα ότι είναι και το κομμάτι της σωστής λίπανσης, ώστε να μη βλάπτεται ούτε το φυτό ούτε το έδαφος. Κατανοείς, δηλαδή, ποιο λίπασμα είναι πραγματικά αναγκαίο και ποιο καθίσταται βλαβερό λόγω της υψηλής τοξικότητας».

Η ίδια προσθέτει ότι «με την κατάρτιση, μπορείς πλέον να αναγνωρίζεις τι απαιτεί το κάθε φυτό για να αντεπεξέλθει στα έντομα, τις ασθένειες και τις ιώσεις σε κάθε στάδιο της ανάπτυξής του, να αντιμετωπίζεις το κάθε πρόβλημα που ενδεχομένως ανακύψει στην καλλιέργειά σου. Ακόμη, κάνεις κτήμα σου τις σύγχρονες μεθόδους σχεδιασμού και κατασκευής των θερμοκηπίων, αποκτάς επίγνωση του ποια είναι η ιδανική θέση της θερμοκηπιακής εγκατάστασης, πώς θα γίνει η οργάνωση και τι εξοπλισμός χρειάζεται. Ακόμη, γίνεται πιο ξεκάθαρο και σε εσένα τον ίδιο τι είναι προτιμότερο να καλλιεργήσεις.

Οι υποδομές που υπάρχουν εδώ, από το χημείο και τα λοιπά εργαστήρια έως τις ατέλειωτες εκτάσεις, μπορούν να χαρακτηριστούν ιδανικές. Μπορεί όλα αυτά να μοιάζουν λεπτομέρειες, ωστόσο συνθέτουν ένα βασικό υπόβαθρο γνώσης που καθορίζει την πορεία μας ως αγρότες, καθώς επηρεάζει άμεσα την παραγωγή. Όταν έχεις την ιδανική συγκομιδή, θα έχεις το υψηλότερο κέρδος και θα είσαι σωστότερος επαγγελματίας».

Η μόνη αρνητική επισήμανση που έχει να κάνει η Μαρία αφορά την υποστελέχωση της ΕΠΑΣ Κρήτης, μια παθογένεια που χαρακτηρίζει διαχρονικά πολλά δημόσια ελληνικά ιδρύματα. «Η έλλειψη προσωπικού είναι ένα ζήτημα, καθώς εάν υπήρχαν περισσότεροι εξειδικευμένοι γεωπόνοι θα μπορούσαν να μας παράσχουν σημαντική επιπρόσθετη βοήθεια στις εργασίες, αλλά και να συμβάλουν στο να αξιοποιηθούν περισσότερο οι άριστες εγκαταστάσεις. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει η διευθύντρια της σχολής Μαρία Χαλκιαδάκη και η γεωπόνος Στέλλα Χατζηγεωργίου, που είναι άριστες στη δουλειά τους και καταβάλλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες για μη φαίνονται αυτά τα κενά».

«Θέλω να δημιουργήσω ένα επισκέψιμο αγρόκτημα που να ελκύει το τουριστικό κοινό»

Ποιος είναι, όμως, ο τελικός προορισμός για τη διαδρομή που έχει επιλέξει η 45χρονη σπουδάστρια; «Στόχος ζωής για εμένα είναι να δημιουργήσω ένα επισκέψιμο αγρόκτημα στην έκταση που διατηρώ κοντά στον Λέντα Ηρακλείου. Σε αυτή θα συνυπάρχουν ένας ελαιώνας, το ζωικό κεφάλαιο και τα μελίσσια που διαθέτω.

Φιλοδοξία μου είναι να καταφέρω να καλύψω μία ευρεία γκάμα ενδιαφερόντων του τουριστικού κοινού, από τη συλλογή της ελιάς μέχρι το άρμεγμα και την τυροκόμηση, για όλες τις εποχές του χρόνου. Η αγροτική έκταση βρίσκεται σε μια περιοχή που συνδυάζει ιδανικά το βουνό και τη θάλασσα και ευνοείται πολύ από τις κλιματολογικές συνθήκες, κάτι το οποίο μεταφράζεται σε μια πολύ καλή ποιότητα παραγωγής.

Σας διαβεβαιώ ότι ήδη υπάρχει η γνώση και η όρεξη και πλέον μένει να δούμε αν όλα αυτά θα πλαισιωθούν από την απαραίτητη οικονομική βοήθεια που θα δώσει την τελική ώθηση.

Από τη μεριά μου, παραμένω αισιόδοξη, καθώς πιστεύω ότι όταν κάποιος είναι συνειδητοποιημένος στο τι θέλει να κάνει και είναι διατεθειμένος να παλέψει για αυτό, στο τέλος βρίσκει τον δρόμο του. Αυτό λέω και στα νεότερα παιδιά που φοιτούν στη σχολή: Κυνηγάτε τα όνειρά σας!».