Μία από τις χειρότερες χρονιές της διανύει φέτος η καλλιέργεια μελιτζάνας, κάτι που έχει οδηγήσει σε απόγνωση τους παραγωγούς.
Παρά το γεγονός ότι η παραγωγή τόσο σε ποσότητα όσο και σε ποιότητα ήταν πάρα πολύ καλή, εντούτοις η μειωμένη ζήτηση και οι χαμηλές τιμές δημιούργησαν ένα άκρως αρνητικό κλίμα στην καλλιέργεια.
Τη δυσμενή εικόνα που παρουσιάζει η καλλιέργεια μελιτζάνας μεταφέρει στην «ΥΧ» ο παραγωγός από τον Άγιο Νικόλαο Χαλκίδας, Παναγιώτης Πιτσίνης. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, τόσο η μελιτζάνα φλάσκα όσο και η τσακώνικη βρίσκονται στα αζήτητα, ακόμα και την περίοδο που διανύουμε, που παραδοσιακά η ζήτηση ήταν αυξημένη. «Η τιμή πέρυσι κυμαινόταν στα 60 λεπτά το κιλό και έφτανε γύρω στον Δεκαπενταύγουστο ακόμα και το 1 ευρώ.
Είναι πολύ άσχημο αυτό που συμβαίνει φέτος. Από τον Ιούλιο μέχρι σήμερα η τιμή είναι καθηλωμένη στα χαμηλότερα επίπεδά της, δηλαδή στα 20-30 λεπτά τιμή παραγωγού. Ποτέ άλλοτε δεν είχε συμβεί αυτό, να παραμένει δηλαδή στα ίδια χαμηλά επίπεδα η τιμή της μελιτζάνας. Από την άλλη, η ζήτηση είναι σχεδόν μηδενική και σίγουρα όχι η αναμενόμενη. Τέτοια εποχή η μελιτζάνα λόγω και της νηστείας ήταν περιζήτητη και κυρίως στα νησιά όπου βρίσκονται πολλοί τουρίστες.
Όμως, άγνωστο το γιατί, η ζήτηση έχει μειωθεί, σύμφωνα με πρόχειρους υπολογισμούς, κατά 40% σε σχέση με πέρυσι», δηλώνει στην «ΥΧ» ο κ. Πιτσίνης. Μάλιστα, οι παραγωγοί για να «σώσουν» κάπως την κατάσταση, με την ελπίδα εξασφάλισης μιας καλύτερης τιμής, επιβραδύνουν όσο μπορούν τη συγκομιδή της μελιτζάνας, κόβοντας τα φύλλα της. «Είναι μια κάποια λύση να καθυστερούμε τη συγκομιδή, όμως δεν μπορούμε να αφήσουμε τη μελιτζάνα πολύ καιρό, πρέπει να κοπεί γιατί χαλάει το φυτό. Πολύ φοβάμαι όμως ότι θα συνεχίσουμε να την πετάμε ή να ταΐζουμε τα πρόβατα, όπως κάνουμε και τώρα γιατί δεν υπάρχει καθόλου ζήτηση. Είναι απογοητευτικό όλο αυτό. Ελπίζω μέχρι τον Νοέμβρη που ‘‘κρατάει’’ η καλλιέργεια να έχει αντιστραφεί το κλίμα», υπογραμμίζει ο παραγωγός από τη Χαλκίδα.
Συνεχής μείωση
Την τελευταία δεκαετία, η καλλιέργεια της μελιτζάνας καταγράφει μείωση. Ενδεικτικό της κατάστασης, όπως μας εξηγεί ο κ. Πιτσίνης, είναι το γεγονός ότι από τους 150 τόνους που έκοβαν τον χρόνο οι παραγωγοί τώρα έχουν φτάσει να κόβουν μετά βίας 50 τόνους ετησίως.
«Ολοένα και περισσότεροι παραγωγοί εγκαταλείπουν την καλλιέργεια. Είναι, πλέον, ασύμφορη και υψηλού ρίσκου. Βλέπετε, η φετινή χρονιά είναι η χειρότερη για εμάς. Την πετάμε τη μελιτζάνα. Το κόστος παραγωγής είναι υψηλό, το ίδιο με την ντομάτα, με τη διαφορά, όμως, ότι τα δύο αυτά προϊόντα έχουν διαφορετική ζήτηση», καταλήγει.
