Μείωση φυτοφαρμάκων έως 42% χωρίς πτώση της παραγωγής

Μείωση φυτοφαρμάκων έως 42% χωρίς μείωση της παραγωγής

Δεν χρειάζεται κάποιος να είναι οπαδός της βιολογικής καλλιέργειας για να κατανοήσει τη σημασία της μείωσης της χρήσης φυτοφαρμάκων. Είναι γεγονός πως οι σύγχρονες καλλιέργειες απαιτούν ακριβές εισροές ζιζανιοκτόνων, μυκητοκτόνων, εντομοκτόνων και λιπασμάτων για να αποφέρουν σημαντικές αποδόσεις.

Επίσης, η ανεξέλεγκτη και λανθασμένη χρήση φυτοφαρμάκων είναι επικίνδυνη, τόσο για την υγεία των αγροτών όσο και για το οικοσύστημα, τη ρύπανση των επιφανειακών και υπόγειων υδάτων.

Το να μειώσει ένας παραγωγός την ποσότητα των φυτοφαρμάκων που χρησιμοποιεί, δεν είναι κάτι εύκολο. Αυτό οφείλεται κυρίως στον φόβο ότι μπορεί να μειωθεί σε μεγάλο μέρος η παραγωγή του. Οι συνεχείς, όμως, έρευνες και μελέτες στη γεωργία, έχουν αναπτύξει τεχνικές που μπορούν να κρατήσουν τον αριθμό των παρασίτων σε χαμηλά επίπεδα, έτσι ώστε να περιοριστεί η ανάγκη ψεκασμών. Ως αποτέλεσμα, αυτό θα μείωνε και τον κίνδυνο εμφάνισης παρασίτων ανθεκτικών σε χημικά παρασιτοκτόνα.

Το μόνο που χρειάζεται είναι να πειστούν οι αγρότες να εξορθολογήσουν τους ψεκασμούς με φυτοφάρμακα και να στραφούν σε εναλλακτικές πρακτικές που μπορούν να αποδώσουν.

Το παράδειγμα της Γαλλίας

Το 2008, η Γαλλία έθεσε ως στόχο τη μείωση της χρήσης φυτοφαρμάκων στο μισό μέχρι το 2018. Το πρόγραμμα δεν πήγαινε, όμως, όπως αναμενόταν, και πριν από δύο χρόνια η κυβέρνηση παράτεινε το χρονικό διάστημα έως το 2025.

Το Γαλλικό Ινστιτούτο Γεωργίας, με επικεφαλής τον ερευνητή Martin Lechenet, εκπόνησε μελέτη που έχει ως στόχο να εξετάσει την πρόοδο που έχει σημειωθεί μέχρι στιγμής και να δώσει μία πρώτη εικόνα για το εάν μπορούν οι Γάλλοι αγρότες να μειώσουν πραγματικά τη χρήση φυτοφαρμάκων, χωρίς να μειωθεί η παραγωγή τους.

Στη μελέτη αυτή, αναλύθηκαν δεδομένα από 946 γαλλικές εκμεταλλεύσεις σχετικά με τις αποδόσεις και τα ποσοστά των φυτοφαρμάκων που χρησιμοποιήθηκαν στις καλλιέργειες. Εξετάστηκαν, επίσης, και παράγοντες όπως τα χαρακτηριστικά του εδάφους και οι κλιματολογικές συνθήκες κάθε περιοχής. Το επίκεντρο ήταν να επιτευχθεί η σχέση μεταξύ των ποσοστών εφαρμογής των φυτοφαρμάκων και της αποδοτικότητας, ενώ οι υπόλοιποι παράγοντες να είναι ίδιοι.

Αυτό που διαπίστωσαν ήταν πως, για το 77% των εκμεταλλεύσεων, η μεγαλύτερη χρήση φυτοφαρμάκων δεν συνδέεται με περισσότερα κέρδη. Αυτό σημαίνει ότι οι εκμεταλλεύσεις αυτές μπορούν να μειώσουν τη χρήση τους (σε κάποιον βαθμό) χωρίς κόστος.

Για να εκτιμηθεί σε ποιον βαθμό οι εκμεταλλεύσεις αυτές θα μπορούσαν να μειώσουν τη χρήση φυτοφαρμάκων, οι ερευνητές ομαδοποίησαν αγροκτήματα από το γκρουπ του 77% σε «γειτονιές» παρόμοιων εκμεταλλεύσεων, σε ίδιες περιοχές που καλλιεργούν ίδια προϊόντα. Έτσι, οι ερευνητές λειτούργησαν με την υπόθεση ότι σε κάθε «γειτονιά», κάθε εκμετάλλευση θα μπορούσε να μειώσει τη χρήση φυτοφαρμάκων στο επίπεδο του γειτονικού αγροκτήματος με τη μικρότερη χρήση.

Το αποτέλεσμα ήταν ότι αυτές οι εκμεταλλεύσεις θα μπορούσαν να μειώσουν την ποσότητα φυτοφαρμάκων που χρησιμοποιούν κατά μέσο όρο 42%.