Νάνος Βαγγέλης: Η αναθεώρηση της ΚΑΠ θα συνοδευτεί από μεγαλύτερες δόσεις «πράσινης» δημαγωγίας

Άρθρο του Νάνου Βαγγέλη, Γεωπόνου, Προέδρου του Σωματείου Μισθωτών Γεωτεχνικών Β/Δ Ελλάδας, Μέλους της Διοικούσας Επιτροπής του ΓΕΩΤΕΕ Ηπείρου –νήσων, Υποψηφίου βουλευτή της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. στη Πρέβεζα

Ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής κυβέρνησης- ΕΕ- κεφαλαίου με ισχυρή ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α στις 25 Ιουνίου

  1. Οι φετινές διπλές εκλογές βρίσκουν τους φτωχομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους και το σύνολο των εργαζομένων, να δέχονται μια ιστορικών διαστάσεων επίθεση από την κυβέρνηση της ΝΔ, το κεφάλαιο και την ΕΕ έχοντας τη συναίνεση του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ. Μπροστά στην επίτευξη των σκοπών τους , το μοίρασμα των αγορών και των σφαιρών επιρροής δεν διστάζουν να οδηγήσουν τους λαούς σε πόλεμο.

Η επισιτιστική κρίση βρίσκεται προ των πυλών όχι λόγω έλλειψης τροφίμων αλλά λόγω της βουλιμίας διατήρησης των μεγάλων ποσοστών κερδοφορίας του αγροτοδιατροφικού κεφαλαίου που αποτελεί και το βασικό λόγο της τεράστιας αύξησης του κόστους παραγωγής.

  1. Η «Πράσινη Συμφωνία» της ΕΕ (Green Deal). Πρόκειται για τις λεγόμενες «πράσινες επενδύσεις» οι οποίες θα χρηματοδοτηθούν από την ΕΕ και θα πραγματοποιηθούν από τους υπαίτιους για την περιβαλλοντική καταστροφή, δηλαδή τις πολυεθνικές εταιρείες της ενέργειας (ιδιωτική ηλεκτροπαραγωγή, εξορύξεις, ανεμογεννήτριες, υποδομές μεταφορών) και του αγροτοδιατροφικού τομέα. Το «πρασίνισμα» της παραγωγής θα γίνει η λεωφόρος για άντληση τεράστιων πακέτων από το κεφάλαιο.
  1. Το «Ταμείο Ανάκαμψης» (ΤΑ) το οποίο πλασάρεται υποτίθεται για την αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας ,στην ουσία όμως πρόκειται για αναδιανομή πλούτου υπέρ του κεφαλαίου και σε βάρος των εργαζομένων και των φτωχών χωρών της ΕΕ. Τάζουν επιχορηγήσεις και δάνεια που – όταν δοθούν – θα συνοδεύονται από αυστηρούς όρους πολύχρονης μνημονιακής επιτήρησης. Εισάγουν παντού και υποχρεωτικά τους ιδιώτες. Χαρακτηριστικά στο πλαίσιο του ΤΑ  ορίζεται ότι τα αρδευτικά έργα   θα υλοποιούνται υποχρεωτικά με ΣΔΙΤ..  
  1. Η νέα αναθεώρηση της ΚΑΠ της ΕΕ η οποία περιλαμβάνει:. Την περικοπή των επιδοτήσεων της ΚΑΠ και ταυτόχρονα τον αναπροσανατολισμό τους σε όφελος αποκλειστικά του αγροτοδιατροφικού κεφαλαίου και των μεγαλοαγροτών. Το μαζικό ξεκλήρισμα των φτωχομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων, μέσω και της εφαρμογής του κακόφημου «Μητρώου Αγροτών». Το «πράσινο περιτύλιγμα» της ΚΑΠ, με διάθεση του 20% των άμεσων αγροτικών ενισχύσεων σε διάφορα ημίμετρα (αγροδασοπονία και δάσωση αγρών, εναλλαγή καλλιεργειών, αμειψισπορές, αγραναπαύσεις, μετατροπή καλλιεργειών σε λιβάδια, χαμηλή βόσκηση ζώων αντί για υπερβόσκηση κ.α.). Η νέα αναθεώρηση της ΚΑΠ θα συνοδευτεί από μεγαλύτερες δόσεις «πράσινης» δημαγωγίας .
  1. Συνολικά η κατάσταση στο χώρο της φτωχομεσαίας αγροτιάς, των ψαράδων και των εργαζομένων στον αγροτικό τομέα βρίσκεται σε μια ιστορική καμπή. Το ερώτημα είναι αν υπάρχει η δυνατότητα μερικών χιλιάδων ανθρώπων να συνεχίσουν να ζουν από την καλλιέργεια της γης από την κτηνοτροφία και τη θάλασσα, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα για το μεγάλο κομμάτι της κοινωνικής πλειοψηφίας έναν από τους πιο κρίσιμους παράγοντες για την επιβίωσή του. Την τροφή,

Σήμερα οι  φτωχομεσαίοι αγρότες-ψαράδες-εργαζόμενοι στον αγροτικό τομέα, πρέπει να υπερασπιστούν το δικαίωμά τους στην εργασία και κατ’ επέκταση στο να ζήσουν με αξιοπρέπεια στον τόπο τους, ενάντια στα κυβερνητικά σχέδια και το επιθετικό αγροτοδιατροφικό κεφάλαιο που έναν αιώνα περίπου μετά την κατάργηση των τσιφλικιών, επιδιώκει να χτίσει καινούρια με σύγχρονα χαρακτηριστικά. 

  1. Οι τεράστιες επιστημονικοτεχνικές δυνατότητες της εποχής μας δημιουργούν τους υλικούς όρους για φτηνή και ποιοτική διατροφή του λαού. Η εφαρμοζόμενη αντιαγροτική πολιτική συγκρούεται με αυτές τις δυνατότητες αλλά δημιουργεί προϋποθέσεις για την ανάπτυξη αγώνων. Αγώνες με πραγματική και όχι συμβολική πάλη και με αναβάθμιση του αντιΕΕ και αντικυβερνητικού χαρακτήρα των αιτημάτων στα πλαίσια ενός αντικαπιταλιστικού προγράμματος πάλης.
  1. Ένα τέτοιο νικηφόρο πρόγραμμα περιλαμβάνει:
  • τη πάλη για την ικανοποίηση των άμεσων αναγκών επιβίωσης για να υπάρχουν όροι παραμονής στην ύπαιθρο όπως προβάλλονται στις κινητοποιήσεις των τελευταίων ετών.
  • Τη κατάργηση του μητρώου αγροτών – αγροτικών εκμεταλλεύσεων που ξεκληρίζει τη φτωχολογιά και συμπιέζει τους μεσαίους παραγωγούς. Όχι στις περικοπές των επιδοτήσεων. Αφορολόγητο πετρέλαιο για να καλλιεργηθεί η γη. Άμεση μείωση της τιμής του αγροτικού ηλεκτρικού ρεύματος. Κατάργηση του ΦΠΑ σε όλα τα καλλιεργητικά μέσα και εφόδια για τη μείωση του κόστους παραγωγής.
  • Πλήρη δημόσια ασφάλιση της παραγωγής .Βιβλιάρια υγείας, χωρίς όρους και προϋποθέσεις σε όλους. Να ξαναδοθούν τα δώρα Χριστουγέννων – Πάσχα και το επίδομα άδειας στους συνταξιούχους του ΟΓΑ – Αύξηση της αγροτικής σύνταξης. Σύνταξη στα 60 χρόνια για τους αγρότες και στα 55 για τις αγρότισσες.
  • Όχι στην εμπορευματοποίηση του νερού για άρδευση και ύδρευση, με οποιαδήποτε μορφή.
  • Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας παντού και για τους εργάτες -τριες γης (ντόπιους, μετανάστες και πρόσφυγες), συγκρότηση σωματείων για την συλλογική έκφραση των εργατών -τριών γης. Προσλήψεις γεωτεχνικών με μόνιμη και σταθερή εργασία.
  • Δημιουργία δημοκρατικών πρωτοβάθμιων παραγωγικών συνεταιρισμών των μικρομεσαίων παραγωγών. Συνεταιρισμοί ενταγμένοι σε μια σχεδιοποιημένη οικονομία με ενεργή συμμετοχή των μελών, τον έλεγχο των εργατών και την διεκδίκηση κρατικής ενίσχυσης με ταυτόχρονο μέτωπο ενάντια στη κυρίαρχη πολιτική.
  • Ενιαίο δημόσιο φορέα τροφίμων, ερευνητικών κέντρων, κέντρων σποροπαραγωγής, παραγωγής λιπασμάτων και ζωοτροφών σε συνεργασία με τους παραγωγικούς συνεταιρισμούς που θα συμβάλλει στην ανασυγκρότηση του παραγωγικού ιστού με κεντρικό σχεδιασμό και με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες.
  • Εθνικοποίηση-κρατικοποίηση χωρίς αποζημίωση των τραπεζών, (με σβήσιμο των χρεών στους μικρομεσαίους αγρότες) των αγροτοδιατροφικών επιχειρήσεων και της εκκλησιαστικής γης και παραχώρησής της για συνεταιριστική παραγωγή.
  1. Το πρόγραμμα αυτό μπορεί να το εφαρμόσει μόνο ο οργανωμένος λαός με τα δικά του δημοκρατικά όργανα διεκδίκησης και επιβολής της λαϊκής θέλησης. Η διαγραφή του χρέους και η αποδέσμευση από την Ε.Ε, με δημοκρατικό επανακαθορισμό των διεθνών μας σχέσεων θα ανοίξουνε το δρόμο για την ανάδειξη των συλλογικών παραγωγικών δυνάμεων της εργαζόμενης πλειοψηφίας, που αποτελούν την κύρια παραγωγική δύναμη. Ένας οργανωμένος λαός που θα του ανήκει η χώρα του και με ειρηνική συνύπαρξη με τους γειτονικούς λαούς, μπορεί να δημιουργήσει τους όρους για μια κοινωνία στα χέρια των παραγωγών του πλούτου.