Ο συνδυασμός της απώλειας του φυσικού περιβάλλοντος στο οποίο βρίσκονταν χιλιάδες ή και εκατ. έτη εξαιτίας της ανθρώπινης δραστηριότητας, η κάθε είδους μόλυνση του περιβάλλοντος (νερό, έδαφος, αέρας) και η κλιματική αλλαγή έχουν οδηγήσει σε τεράστιες απώλειες τη χλωρίδα και την πανίδα του πλανήτη για περισσότερο από ένα αιώνα αλλά με ραγδαία επιτάχυνση τις τελευταίες δεκαετίες.
Πραγματοποιούνται συνεχώς έρευνες και μελέτες που προσπαθούν να αποκαλύψουν το σημερινό μέγεθος της οικολογικής καταστροφής που έχει επέλθει και προβλέπουν τον άμεσο αλλά και πιο μελλοντικό χρονικό κίνδυνο που αντιμετωπίζουν τα είδη φυτών και ζώων της Γης. Κάθε νέα μελέτη προκαλεί έντονη ανησυχία αφού κατά βάση παρουσιάζονται ευρήματα που δείχνουν άμεση απειλή για την ύπαρξη πολλών ειδών και αρνητικές προβλέψεις για το μέλλον πολλών ακόμη.
Από το σύνολο όλων αυτών των μελετών η εικόνα που είχε διαμορφωθεί είναι ότι περίπου ένα εκατ. είδη χλωρίδας και πανίδας βρίσκονται σε προφανή κίνδυνο εξαφάνισης. Μια νέα μελέτη που πραγματοποίησε ερευνητική ομάδα με επικεφαλής ειδικούς του Εθνικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Λουξεμβούργου αναφέρει ότι ο αριθμός των ειδών που κινδυνεύουν με εξαφάνιση είναι δύο εκατομμύρια, δηλαδή διπλάσιος από τις μέχρι τώρα εκτιμήσεις.
Οι ερευνητές επικέντρωσαν την προσοχή τους σε 14,669 είδη χλωρίδας και πανίδας της Ευρώπης αριθμός που αποτελεί ποσοστό 10% της βιοποικιλότητας της ηπείρου μας. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το 20% των ειδών χλωρίδας και πανίδας της Ευρώπης απειλείται με εξαφάνιση.
Η μελέτη αναφέρει ότι τα ασπόνδυλα (έντομα, μαλάκια, κεφαλόποδα κ.α.) κινδυνεύουν πολύ περισσότερο από ό,τι είχαν υποδείξει προηγούμενες εκτιμήσεις. Πάντως σύμφωνα με τη μελέτη οι προσπάθειες προστασίας διαφόρων ειδών σπονδυλωτών ζώων (πτηνά, θηλαστικά, ψάρια, ερπετά) έχουν επιφέρει κάποια θετικά αποτελέσματα τα οποία είναι μεν ορατά αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό που να αντισταθμίζει τις όποιες απώλειες ή να περιορίζει το πρόβλημα.
Οι ερευνητές αναφέρουν ότι όσον αφορά τουλάχιστον την Ευρώπη η χλωρίδα και η πανίδα της ηπείρου έχει νούμερο ένα εχθρό τη μετατροπή ολοένα και μεγαλύτερων εκτάσεων του φυσικού περιβάλλοντος σε καλλιεργήσιμη γη και γενικά σε γη αγροτικής χρήσης (βοσκοτόπια κ.α.). Παρόλα αυτά επισημαίνουν ότι θα πρέπει να υπάρξει προσοχή και σχεδιασμός αν αποφασισθεί να μετατραπούν κάποιες αγροτικές εκτάσεις και πάλι σε περιοχή άγριας φύσης γιατί υπάρχει κίνδυνος να υπάρξει περαιτέρω καταστροφή της βιοποικιλότητας αφού όπως λένε οι ερευνητές πολλά είδη έχουν αρχίσει να προσαρμόζονται και να αναπτύσσονται στο νέο φυσικό τους περιβάλλον.
Πηγή: Naftemkporiki.gr
