Στη διαδικασία της φύτευσης έχουν μπει και οι βορειότερες και ψυχρότερες περιοχές της χώρας, ώστε να κλείσει ο κύκλος της νέας καλλιεργητικής περιόδου. Σημείο αναφοράς και, ταυτόχρονα, τροχοπέδη στην αύξηση των καλλιεργούμενων εκτάσεων αποτελεί η αδυναμία άρδευσης καθ’ όλη τη διάρκεια της ανάπτυξης των φυτών. Η πατάτα έχει υψηλές απαιτήσεις σε νερό και, για τον λόγο αυτόν, πολλοί παραγωγοί δυσκολεύονται να κάνουν προγραμματισμό.
Στο κάδρο των παραπάνω εξελίξεων μπαίνουν ακόμα και περιοχές όπως το Νευροκόπι, όπου, τα προηγούμενα χρόνια, η διαχείριση του νερού δεν αποτελούσε σημαντικό ζήτημα και οι πατατοπαραγωγοί είχαν την ευχέρεια να προγραμματίζουν καλύτερα τις κινήσεις τους.
Ο Απόστολος Βέσμελης, πρόεδρος της Ομάδας Παραγωγών Πατάτας του Κάτω Νευροκοπίου, κάνει λόγο για μια πολύ δύσκολη χρονιά. «Μπορεί οι καιρικές συνθήκες των τελευταίων ημερών να βοηθούν σημαντικά στις φυτεύσεις, ένα πρόβλημα που αντιμετωπίσαμε την περσινή περίοδο σε μεγάλο βαθμό, όμως, για εμάς, το μεγάλο ζήτημα για την τρέχουσα περίοδο είναι η χαμηλή στάθμη του νερού στο φράγμα μας. Όπως είναι γνωστό, η περιοχή μας αρδεύεται από το φράγμα Λευκογείων, στο Κάτω Νευροκόπι, εδώ και πολλές δεκαετίες. Συνήθως, τα αποθέματα ξεπερνούν τα 10 εκατομμύρια κυβικά μέτρα, τη στιγμή που οι ετήσιες ανάγκες μας ανέρχονται στα 8 εκατομμύρια. Όμως, αυτή την περίοδο δεν ξεπερνάμε τα 1,5 – 2 εκατομμύρια κυβικά μέτρα», αναφέρει.
Ενδέχεται να ξεπεράσει το 30% η μείωση στα στρέμματα του Νευροκοπίου
Η κατάσταση αυτή προβληματίζει έντονα τον ίδιο και πολλούς άλλους παραγωγούς της περιοχής, δυσχεραίνοντας τον προγραμματισμό της καλλιέργειας της πατάτας. «Δυσκολευόμαστε να πάρουμε τις τελικές αποφάσεις για τις καλλιεργούμενες εκτάσεις, καθότι η απουσία του νερού για το επόμενο διάστημα είναι σημαντικό ζήτημα για εμάς. Το κόστος παραγωγής είναι μεγάλο και, για τον λόγο αυτόν, η μείωση των καλλιεργούμενων εκτάσεων μπορεί να ξεπεράσει ακόμα και το 30%. Στην περιοχή μας καλλιεργούνται πάνω από 20.000 στρέμματα με πατάτες και μια απώλεια αυτής της τάξης μεγέθους θα δημιουργήσει σημαντικά προβλήματα», προειδοποιεί.
Κλείνοντας, ο κ. Βέσμελης κάνει αναφορά στην πιστοποίηση της πατάτας Νευροκοπίου, μια παράμετρος που, για τον ίδιο, παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. «Χάρη στη γεωγραφική ταυτότητα της περιοχής μας και την ποιότητα του προϊόντος, αυτό παίρνει τη θέση που του αξίζει στην αγορά. Η πατάτα είναι απόλυτα ταυτισμένη με τον τόπο μας και οι παραγωγοί δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον για την προστασία της, αλλά και την ανάδειξη της ποιότητας», σημειώνει.
Στέρεψαν οι πηγές, προβλήματα και στον τουρισμό της Νάξου
Για σημαντικά μειωμένες καλλιεργούμενες εκτάσεις στο νησί της Νάξου κάνει λόγο ο Δημήτρης Καπούνης, πρόεδρος της τοπικής ΕΑΣ. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι «ένα ποσοστό 25% των εκτάσεων που είχαν προγραμματιστεί να καλλιεργηθούν μένουν τελικά εκτός παραγωγής, κάτι το οποίο θα σημάνει μία αρνητική εξέλιξη για το προϊόν του νησιού μας. Τα πηγάδια που χρησιμοποιούσαμε για την άρδευση των καλλιεργειών έχουν στερέψει και μόνο οι εναπομείνασες γεωτρήσεις με μεγαλύτερο βάθος μπορούν να ποτίσουν τις καλλιέργειες. Η ποιότητα του νερού πλησιάζει σε απαγορευτικά όρια, λόγω της υψηλής του αγωγιμότητας».
Για μία ακόμη φορά, ο κ. Καπούνης απευθύνει έκκληση προς την πολιτεία και ζητά την κατασκευή φράγματος για τη διαχείριση των επιφανειακών νερών στο νησί. «Η οικονομία του νησιού μας βασίζεται στον πρωτογενή τομέα, όπως και στον τουρισμό. Το νερό είναι ο κύριος αιμοδότης και για τους δύο τομείς της οικονομίας. Δυστυχώς, όμως, το στερούμαστε σε μεγάλο βαθμό», καταλήγει εμφανώς προβληματισμένος.
Πριν από το Πάσχα οι πρώτες συλλογές στη Μεσσηνία
Πρωίμιση της παραγωγής πατάτας στην περιοχή του βλέπει ο Κώστας Λαμπρινός, γεωπόνος από τη Μεσσήνη. Ο ίδιος κάνει λόγο για μια καλή χρονιά στο μεγαλύτερο ποσοστό των τοπικών καλλιεργειών. Αναφέρει, ωστόσο, ότι προέκυψαν και προβλήματα από σπορομερίδα ποικιλίας, η οποία παρουσίασε μειωμένη φυτρωτικότητα, και το τελικό αποτέλεσμα αντανακλάται στην παραγωγή και την ποιότητα.
Επιπλέον, ο κ. Λαμπρινός προβληματίζεται και για τη μεγάλη μείωση των καλλιεργούμενων εκτάσεων πατάτας στην Μεσσηνία. «Στην ευρύτερη περιοχή, καλλιεργούνταν κάθε χρόνο 4.000 με 5.000 στρέμματα. Δυστυχώς, όμως, τα τελευταία χρόνια οι καλλιεργούμενες εκτάσεις έχουν μειωθεί στα 1.500 στρέμματα και δεν ξέρω αν, στο τέλος, εγκαταλειφθούν λόγω της έλλειψης ενδιαφέροντος από τους νέους αγρότες», επισημαίνει.
Τροχοπέδη στην αύξηση των καλλιεργούμενων εκτάσεων αποτελεί η αδυναμία άρδευσης καθ’ όλη τη διάρκεια της ανάπτυξης των φυτών, αφού η πατάτα έχει υψηλές απαιτήσεις σε νερό
Κρατάει τα στρέμματά της η Θήβα
Το γεγονός της γειτνίασης με τη μεγάλη αγορά των Αθηνών κρατάει το ενδιαφέρον των παραγωγών πατάτας στην περιοχή της Θήβας για την τρέχουσα περίοδο. Όπως μας ενημερώνει ο τοπικός παραγωγός Άρης Ανυφαντής, οι φυτεύσεις της πατάτας ολοκληρώνονται το επόμενο διάστημα, χωρίς, όμως, σημαντικές μεταβολές σε σύγκριση με τις άλλες χρονιές.
Ο ίδιος υποστηρίζει ότι «το κόστος παραγωγής είναι μεγάλο και η έλλειψη των εργατικών χεριών δημιουργεί προβλήματα στον προγραμματισμό της παραγωγής, με αποτέλεσμα οι αγρότες να δείχνουν συγκρατημένοι για τις τελικές τους αποφάσεις».
Κλείνοντας, ο κ. Ανυφαντής εκτιμά ότι η συλλογή θα ξεκινήσει προς τα τέλη Μαΐου και η μέχρι τώρα εξέλιξη της παραγωγής δεν δείχνει να παρουσιάζει προβλήματα.
