Προαγορές σύσπορου σε κλειδωμένη τιμή φέρνει η επόμενη σεζόν στο βαμβάκι

Αν κάποιος διατύπωνε τον Σεπτέμβριο την πρόβλεψη ότι σε λιγότερο από πέντε μήνες η χρηματιστηριακή τιμή του βάμβακος θα «χτύπαγε» τα 80 σεντς/λίμπρα, το πιθανότερο είναι ότι οι περισσότεροι, αν όχι όλοι οι εμπλεκόμενοι στην αλυσίδα αξίας του προϊόντος, θα τον αντιμετώπιζαν με σκωπτική, στην καλύτερη περίπτωση, διάθεση.

Ήταν η εποχή που, ενώ στην Ελλάδα βρισκόμασταν λίγο πριν από την έναρξη της εκκοκκιστικής περιόδου, ο πλανήτης ετοιμαζόταν για το δεύτερο κύμα της πανδημίας, οι αναλυτές πλειοδοτούσαν σε αρνητικές προβλέψεις για το ύψος και το εύρος της παγκόσμιας ύφεσης και η φυσική αγορά του προϊόντος έβγαινε από μια μακρά περίοδο απραξίας.

Έκτοτε, κύλησε αρκετό νερό στο αυλάκι και, εδώ και λίγες εβδομάδες, το χρηματιστήριο βάμβακος όχι μόνο έχει φτάσει, αλλά έχει πλέον ξεπεράσει τα 80 σεντς/λίμπρα (ενδεικτικά, την Τετάρτη 21 Ιανουαρίου τα συμβόλαια Μαρτίου έκλεισαν στα 81,59 σεντς/λίμπρα), επιδεικνύοντας μάλιστα ισχυρές αντιστάσεις στα επίπεδα αυτά. Το σημαντικότερο, δε, στο οποίο στέκονται και οι περισσότεροι αναλυτές είναι ότι η τεχνική εικόνα της αγοράς και ο τρόπος που έχει συντελεστεί η άνοδος αυτή (προοδευτικά, χωρίς ιδιαίτερα «ξεσπάσματα» δηλαδή προς τα κάτω ή προς τα πάνω) προοιωνίζονται ότι η τάση αυτή, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, θα είναι διατηρήσιμη στο εγγύς μέλλον, με όποιες μικροδιορθώσεις ενδεχομένως προκύψουν στην πορεία.

Υποστηρίζεται επίσης από τα θεμελιώδη που σχετίζονται με την προσφορά και τη ζήτηση, με χαρακτηριστική εδώ την πρόσφατη αναθεώρηση επί τα χείρω της παραγωγής και των αποθεμάτων των ΗΠΑ εκ μέρους του USDA.

Η μάχη για τα στρέμματα

Κάπου εδώ έρχεται να «κουμπώσει» και η μεγάλη εικόνα που έχει να κάνει με τα εμπορεύματα και, δη, τα αγροτικά. Το βαμβάκι ήταν ένα από τα λίγα αγροτικά προϊόντα που «χτυπήθηκαν» από την πανδημία. Το δυναμικό κλείσιμο του 2020 δεν αναιρεί ότι νωρίτερα οι χρηματιστηριακές τιμές είχαν βρεθεί (τον Απρίλιο) κάτω από τα 50 σεντς. Την ίδια στιγμή, βλέπουμε το τελευταίο διάστημα ανταγωνιστικά ως προς τις εκτάσεις προϊόντα όπως η σόγια, το σιτάρι ή το καλαμπόκι, να σπάνε στη διεθνή αγορά το ένα ρεκόρ τιμών μετά το άλλο, «γράφοντας» πολυετή υψηλά και υποσχόμενα σημαντικές απολαβές στους παραγωγούς που θα τα επιλέξουν.

Αυτό σημαίνει ότι το βαμβάκι θα χρειαστεί να «παλέψει» για να διατηρήσει ή τουλάχιστον να συγκρατήσει το μερίδιό του στο παγκόσμιο (πόσω μάλλον στο ελληνικό) καλλιεργητικό στερέωμα και για να το καταφέρει αυτό θα πρέπει να «προσφέρει» υψηλότερες τιμές.

Ελάχιστα τα αποθέματα

Στην εγχώρια αγορά, με δεδομένο ότι η χρηματιστηριακή συμπεριφορά που περιγράψαμε άρχισε να ξεδιπλώνεται από τα τέλη του 2020 και, κυρίως, από τις αρχές του νέου έτους, θεωρείται πολύ δύσκολο να αλλάξει τα δεδομένα της τρέχουσας εμπορικής σεζόν.

Τα απούλητα αποθέματα των εκκοκκιστηρίων είναι πλέον ελάχιστα και, όπως παραδέχονται επιχειρηματίες του κλάδου, μάλλον κανείς τους δεν περίμενε αυτά τα επίπεδα τιμών. «Με το που μας δινόταν η ευκαιρία να εξασφαλίσουμε νούμερα κοντά σε αυτά της περσινής χρονιάς, σπεύδαμε να τα εξασφαλίσουμε, καθώς ήμασταν πεπεισμένοι ότι αυτό είναι το ‘‘καλό σενάριο’’», αναφέρει χαρακτηριστικά στην «ΥΧ» εκκοκκιστής.

Εκτός από τους παραδοσιακούς πελάτες της χώρας μας στη λεκάνη της Μεσογείου (Τουρκία, Αίγυπτος), ιδιαίτερα ζωηρή ήταν η ζήτηση από την Ασία και ιδίως από το Πακιστάν το οποίο, πέρα από τις απώλειες που είχε φέτος στη δική του παραγωγή, τροφοδοτεί με νήματα την Κίνα.