Τον Μεσαίωνα ήταν η τροφή των φτωχών. Πανάρχαιο δέντρο που στις μέρες μας απαντάται στην Ελλάδα στη Θεσσαλία, στη Μακεδονία και στις ορεινές περιοχές της Κρήτης, Πελοποννήσου και της Λέσβου. Μπορεί οι ονομαστές ποικιλίες να είναι τα κάστανα Πηλίου και Κρήτης έχει, όμως, και η αν.Μ.Θράκη να δείξει τα δικά της κάστανα, από άγριες καστανιές ή από ρίζες που φυτεύουν οι παραγωγοί.
Δένδρα στα ορεινά γιατί, όπως σημειώνουν οι γνώστες, στο www.ertnews.gr: «Το κάστανο θέλει βουνό». Μπορεί λίγοι να είναι αυτοί που ασχολούνται επαγγελματικά, ωστόσο, η απήχηση που έχει ο καρπός που “κουβαλούν” είναι μεγάλη. Σε δύσβατα σημεία πελώριες καστανιές ρίχνουν στη γη των καρπό τους από τα μέσα Σεπτεμβρίου έως και τις αρχές του Οκτωβρίου. «Ό,τι μαζέψουμε μόνοι μας γιατί εργατικό δυναμικό γι αυτή τη δουλειά δεν υπάρχει» λένε παρά τη ζήτηση και την αύξηση της παραγωγής.
Φέτος, όπως σημειώνουν στο www.ertnews.gr οι ασχολούμενοι στο χώρο οι εξαγωγές σε Ιταλία, Γαλλία και Ισπανία θα είναι περισσότερες λόγω μείωσης της παραγωγής στις χώρες αυτές από προσβολές των δένδρων. Παρά το γεγονός ότι οι ίδιοι οι παραγωγοί δηλώνουν ότι οι τιμές είναι σταθερές τα τελευταία χρόνια οι λάτρεις του κάστανου θα χρειαστεί για να το αγοράσουν να καταβάλουν από 2 έως 5 ευρώ, ανάλογα με το μέγεθος του καρπού, που πολλοί τον αποκαλούν και “βασιλιά των ξηρών καρπών”.
Τέλος, όπως επισημαίνουν κάθε χρόνο τέτοια εποχή γίνονται αποδέκτες παραπόνων, λόγω κακής ποιότητας κάστανων που προμηθεύονται από πλανόδιους πωλητές, έτσι σπεύδουν να προτρέψουν να είναι προσεκτικοί εμπιστευόμενοι τους παραγωγούς, όπου τους συναντούν: σε λαϊκές αγορές και σε γιορτές κ.α.
Πηγή: ertnews.gr
