Σημαντική για την εμπορία του κρέατος η επιλογή των σωστών διατροφικών πρακτικών στα ζώα
Οι δράσεις βελτίωσης και σταθεροποίησης των ποιοτικών χαρακτηριστικών του κρέατος των μηρυκαστικών, οι διατροφικές και διαχειριστικές στρατηγικές βελτίωσης της ποιότητας του κρέατος, καθώς και η προώθηση της συνεργασίας μεταξύ εκτροφέων, επιστημόνων και επαγγελματιών που δραστηριοποιούνται στον τομέα της εκτροφής μηρυκαστικών βρέθηκαν στο επίκεντρο της 6ης Ημερίδας Εκτροφής Μηρυκαστικών Ζώων που διοργάνωσε την Πέμπτη 17 Οκτωβρίου, στη Λάρισα (κτήριο Αγροτεχνολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στο Γαιόπολις), το Εργαστήριο Ζωοτεχνίας-Εκτροφής Μηρυκαστικών Ζώων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Μέσα από μια σειρά εισηγήσεων από καθηγητές του Τμήματος Επιστήμης Ζωικής Παραγωγής, καθώς και παρουσιάσεις σχετικών ερευνητικών εργασιών αναφορικά με την πάχυνση βούβαλων και αρνιών, τονίστηκε η σχέση μεταξύ της διατροφής των ζώων και της ποιότητας του παραγόμενου κρέατος, με τους επιστήμονες να παρέχουν χρήσιμες πληροφορίες στους παραγωγούς για την επιλογή των σωστών διατροφικών πρακτικών.
Η αναπληρώτρια καθηγήτρια του Τμήματος Ζωοτεχνίας – Εκτροφής Μηρυκαστικών Ζώων, Ελένη Μαλισσιόβα, αναφέρθηκε στα χαρακτηριστικά του κρέατος που είναι επιθυμητά στους καταναλωτές: «Οι περισσότεροι καταναλωτές θεωρούν το κρέας πηγή πλούσιων και έντονων γεύσεων, ενώ συνδέουν τα ποιοτικά του χαρακτηριστικά με την υφή, το οπώδες, την τρυφερότητα, αλλά και τη θρεπτική του αξία. Η ασφάλεια του κρέατος, από την άλλη, αποτελεί ακόμη ένα σημαντικό στοιχείο για τους καταναλωτές. Πολλοί ανησυχούν για την υγιεινή και την ασφάλεια της παραγωγικής διαδικασίας, αναζητώντας προϊόντα που πληρούν υψηλά πρότυπα ποιότητας και ελέγχου. Η προέλευση του κρέατος παίζει επίσης σημαντικό ρόλο, με τους καταναλωτές να δείχνουν προτίμηση σε τοπικά προϊόντα, θεωρώντας τα πιο αξιόπιστα».
Ωστόσο, η ίδια πρόσθεσε ότι οι προσδοκίες των καταναλωτών έχουν αλλάξει με την πάροδο των χρόνων. «Πλέον, εκτός από τα παραπάνω ποιοτικά χαρακτηριστικά, πολλοί καταναλωτές λαμβάνουν υπόψη τους την περιβαλλοντική βιωσιμότητα. Το κρέας που προέρχεται από φάρμες που εφαρμόζουν φιλοπεριβαλλοντικές πρακτικές παραγωγής θεωρείται πιο ελκυστικό, ενώ η ηθική πλευρά της κατανάλωσης κρέατος, όπως η καλή μεταχείριση των ζώων, γίνεται όλο και πιο σημαντική για πολλούς», σημείωσε η κα Μαλισσιόβα. Σε κάθε περίπτωση, η τιμή παραμένει ένας παράγοντας που δεν μπορεί να αγνοηθεί. «Παρότι οι καταναλωτές είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν περισσότερο για υψηλής ποιότητας και ασφαλές κρέας, η οικονομική κατάσταση εξακολουθεί να επηρεάζει τις τελικές τους επιλογές», σημείωσε η αναπληρώτρια καθηγήτρια.
Συνολικά, οι σύγχρονοι καταναλωτές έχουν πολλαπλές απαιτήσεις. «Οι εκτροφείς, αλλά και η βιομηχανία παραγωγής κρέατος πρέπει να ανταποκριθούν σε αυτές για να παραμείνουν ανταγωνιστικές», τόνισε η κα Μαλισσιόβα. «Η ανταγωνιστικότητα αυτή στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στο πώς λαμβάνει ο καταναλωτής το μήνυμα. Πολύ σημαντικό εργαλείο επικοινωνίας είναι και η ορθή επισήμανση, με ετικέτες που αντικατοπτρίζουν με σαφήνεια το προϊόν, αναφορικά με όλα τα δεδομένα ποιότητας. Κάτι τέτοιο μπορεί δομημένα να προκύψει από την εφαρμογή και την πιστοποίηση συστημάτων διαχείρισης ποιότητας και ασφάλειας της παραγωγής του κρέατος και των προϊόντων του και που, τελικά, μπορεί να συμβάλει ουσιαστικά στις επιλογές που κάνει ο σύγχρονος καταναλωτής», υπογράμμισε.
Από την πλευρά του, ο αναπληρωτής καθηγητής Ανδρέας Φώσκολος παρουσίασε διατροφικές και διαχειριστικές στρατηγικές βελτίωσης της ποιότητας του κρέατος των μηρυκαστικών και τις διατροφικές στρατηγικές που μπορούν να οδηγήσουν στο επιθυμητό αποτέλεσμα. «Κεντρικό σημείο της σωστής διατροφικής προσέγγισης είναι η κατάρτιση ισόρροπων σιτηρεσίων με τη χρήση μηχανιστικών μοντέλων διατροφής, που μπορούν να ελαχιστοποιήσουν τις απώλειες και ιδιαίτερα εκείνες της πρωτεΐνης. Για την εφαρμογή της ολιστικής διαχείρισης της διατροφής, απαιτείται ο συχνός έλεγχος, η αξιολόγηση των ζώων και η συχνή ανάλυση των ζωοτροφών που χορηγούνται στα ζώα», ανέφερε ο κ. Φώσκολος.
Και πρόσθεσε: «Προσοχή χρειάζεται και στην επιλογή των ζωοτροφών (προσθετικών και μη) που μπορούν να προσδώσουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στο κρέας, στα συστατικά των αιθέριων ελαίων, που τα διαχωρίζει από την απλή προσθήκη αιθέριων ελαίων και στη χρήση συστατικών που είναι χαρακτηριστικά της ελληνικής πρωτογενούς παραγωγής και της ελληνικής φύσης».
Κλείνοντας, ο ίδιος υπογράμμισε ότι «η συνολική διατροφική διαχείριση θα πρέπει να καταλήγει σε ζώα νεαρής ηλικίας, με την κατάλληλη εναπόθεση λίπους, που θα αποδώσουν κρέας υψηλής διατροφικής ποιότητας».
