Γιώργος Καμπουράκης: «Στη γεωργία δεν μπορείς να πας μπροστά χωρίς εξειδίκευση»

Ο νεαρότερος σε ηλικία σπουδαστής της ΕΠΑΣ Κρήτης μιλά για την εμπειρία του στην ειδικότητα «Θερμοκηπιακών κατασκευών και καλλιεργειών»

Γιώργος Καμπουράκης
«Επειγόντως αλλαγή νοοτροπίας και σεβασμός στην αξία των νέων γνωστικών εφοδίων»

τΤο πρώτο έτος των σπουδών του στην ΕΠΑΣ Κρήτης, τη σχολή του ΕΛΓΟ-«Δήμητρα» με έδρα τη Γόρτυνα Μεσσαράς του Ν. Ηρακλείου, διανύει αισίως ο Γιώργος Καμπουράκης. Ο 19χρονος σπουδάζει τεχνίτης θερμοκηπιακών κατασκευών και καλλιεργειών, μαθαίνοντας από νωρίς τα μυστικά για το πώς θα αυξήσει την απόδοση και την ποιότητα της παραγωγής του μέσα από σύγχρονες μεθόδους.

Ο Γιώργος μεγάλωσε στις τάξεις μιας οικογένειας που είχε έντονη ενασχόληση με τον γεωργικό τομέα. «Εμείς είχαμε κυρίως ελαιόδεντρα, λίγα κηπευτικά και άλλα καρποφόρα δέντρα, όπως λεμονιές και διάφορα άλλα. Ο πατέρας μου μού είχε μάθει πολλά πράγματα από μικρή ηλικία και μπορώ να πω ότι μου άρεσε πολύ ό,τι είχε να κάνει με τον κλάδο. Εννοείται όμως ότι δεν μπορούμε να μένουμε μόνο στις γνώσεις που μας μεταφέρουν οι προηγούμενες γενιές».

«Στη γεωργία δεν μπορείς να πας μπροστά χωρίς εξειδίκευση»

Σήμερα, ο Γιώργος είναι ο νεαρότερος ηλικιακά σπουδαστής της ιστορικής ΕΠΑΣ Κρήτης, η οποία μετρά σχεδόν έναν αιώνα παρουσίας (λειτούργησε για πρώτη φορά το 1920). Παρά το νεαρό της ηλικίας του, ο ίδιος αξιολογεί με περίσσεια ωριμότητα τις κομβικές ευκαιρίες που του προσφέρει η εκπαιδευτική διαδικασία. «Στη γεωργία δεν μπορείς να πας μπροστά, εάν πρώτα δεν έχεις εξειδικευτεί σε αυτό που θέλεις να κάνεις. Εάν μένεις προσκολλημένος στο παρελθόν, το μόνο που καταφέρνεις είναι να σπαταλάς άσκοπα πόρους.

Αντιθέτως, εάν εξειδικευτείς σε αυτό που σου αρέσει να κάνεις, μπορείς να εκμεταλλευτείς στο έπακρο την παραγωγή σου και να κάνεις σωστές επιλογές για το τι καλλιέργεια θα βάλεις.

Εγώ, μέσα από τη σχολή, θέλω να εμπλουτίσω τους ορίζοντές μου πάνω στη γεωργία. Θέλω να μάθω καινούργια πράγματα, νέες τεχνικές, να φτιάξω θερμοκήπια, να κάνω εξειδικευμένες καλλιέργειες και να αυξήσω την ποιότητα στα προϊόντα μου. Αν και, για να συμβεί το τελευταίο που ανέφερα, πρέπει να υπάρχουν και οι ανάλογες τιμές. Πάντως, αυτό στο οποίο θέλω να σταθώ είναι ότι ουδείς πλέον μπορεί να προχωρήσει στον συγκεκριμένο χώρο χωρίς εξειδίκευση».

Η οικογένεια του Γιώργου δεν είχε τύχει να εγκαταστήσει ποτέ κάποιο θερμοκήπιο, συνεπώς οι γνώσεις που λαμβάνει ο νεαρός σπουδαστής πάνω στην εξειδικευμένη κατασκευή είναι ένα νέο κεφάλαιο για αυτόν. Δεν είναι, όμως, το μόνο. «Μέχρι στιγμής, έχω μάθει αρκετά πράγματα που δεν γνώριζα για τα θερμοκήπια. Για παράδειγμα, έχω διδαχθεί το πώς και το πότε πρέπει να φυτεύεις το κάθε φυτό, καλλιεργητικές φροντίδες που χρειάζεται το καθένα από αυτά, λιπάνσεις και αρκετά άλλα πράγματα.

Μας επισκέπτονται, επίσης, ειδικοί στο πλαίσιο σεμιναρίων, όπως αυτό που παρακολουθήσαμε πριν από λίγο καιρό σχετικά με την ελιά. Ειλικρινά, ήταν κάτι που με βοήθησε πολύ, όσον αφορά τον τρόπο καλλιέργειας της ελιάς, λύνοντάς μου πολλές απορίες.

Επιπλέον, έχουμε παρακολουθήσει από κοντά διάφορες καλλιέργειες και βότανα, ενώ έχουμε επισκεφθεί και το ΤΕΙ Ηρακλείου, όπου είδαμε τα θερμοκήπια, μια μικρή υδροπονική καλλιέργεια που έχουν κάνει οι φοιτητές εκεί, διάφορα φυτά που έχουν φυτέψει και πειράματα που έχουν κάνει. Όλα αυτά βοηθούν πάρα πολύ να διαμορφώσεις μια άποψη για το τι θα κάνεις κι εσύ ο ίδιος στο μέλλον. Ωστόσο, υπάρχουν πολλά ακόμη να μάθω, αφού είμαι μόλις στα μισά του πρώτου έτους».

Εκτός από τα αμιγώς αγροτικά, η σχολή παρέχει, επίσης, καθοδήγηση στους σπουδαστές της ως προς την οικονομική διαχείριση της οικογενειακής τους επιχείρησης. «Είναι κάτι πολύ βασικό. Πρέπει να έχεις επίγνωση των εξόδων σου, από το προϊόν που θα επιλέξεις να ασχοληθείς μέχρι τα εργατικά χέρια που θα χρειαστείς. Δεν μπορείς να διαπραγματευτείς την τιμή ενός προϊόντος, εάν δεν κατέχεις το οικονομικό κομμάτι», επισημαίνει ο Γιώργος.

«Πρέπει να αυξηθεί η ζήτηση για τη σχολή»

Ακόμα και απέναντι στο ζήτημα της υποστελέχωσης που αντιμετωπίζει η ΕΠΑΣ Κρήτης, οι καθηγητές γίνονται ασπίδα για τους σπουδαστές, αναπληρώνοντας τα όποια κενά μπορεί να ανακύπτουν από μια τέτοια συνθήκη. Εντούτοις, τα περιθώρια περαιτέρω αξιοποίησης των πλεονεκτημάτων της ιστορικής σχολής δεν θα πρέπει να παραβλέπονται, όπως και η ανάγκη για καλύτερη ανταπόκριση της τοπικής κοινωνίας στο σημαντικό της έργο. «Εδώ στην Κρήτη, ίσως και σε άλλα μέρη στην Ελλάδα, υπάρχει δυστυχώς μια κακή νοοτροπία.

Οι περισσότεροι είναι της λογικής “ό,τι μαθαίνουμε από τον πατέρα μας ή τον παππού μας είναι αρκετό για να προχωρήσουμε”. Στην πραγματικότητα, όμως, πρέπει να μάθεις και άλλα πράγματα, εάν θες να κάνεις ουσιαστικά βήματα μπροστά. Άμα δεν αγαπάς αυτό που κάνεις και δεν προσπαθείς να γίνεσαι καλύτερος κάθε μέρα, μέσα από την εξειδίκευση, τότε δύσκολα έχεις μέλλον.

Πρέπει να συνεχίζεις να μαθαίνεις, ανεξαρτήτως ηλικίας. Αφενός, λοιπόν, θα πρέπει να αυξηθεί η ζήτηση για τη σχολή. Αφετέρου, θα πρέπει η τελευταία να ενισχυθεί με επιπλέον εξειδικευμένο προσωπικό. Υπάρχουν, αυτήν τη στιγμή, διαθέσιμες καλλιεργήσιμες εκτάσεις που μένουν αναξιοποίητες. Είναι πραγματικά κρίμα, γιατί εάν είχαμε παραπάνω γεωπόνους θα μπορούσε να υπάρξει ακόμα και οικονομικό κέρδος από την αξιοποίηση της παραγωγής».