Με μειωμένες τις καλλιεργούμενες εκτάσεις, αλλά καλές στρεμματικές αποδόσεις και τιμές παραγωγού ξεκίνησε η συλλογή της χειμωνιάτικης πατάτας, κυρίως στις νότιες περιοχές της χώρας. Όπως είναι γνωστό, οι περιοχές αυτές έχουν τη δυνατότητα να καλλιεργούν δύο φορές τον χρόνο, σε σύγκριση με τις βορειότερες, όπου έχουν μόνο έναν κύκλο, λόγω των χαμηλών θερμοκρασιών.
Το υψηλό κόστος παραγωγής οδήγησε πολλούς καλλιεργητές να μειώσουν τον αριθμό των στρεμμάτων, γιατί το ρίσκο είναι μεγάλο. Παράλληλα με τη συλλογή, ξεκινάει και η προετοιμασία των χωραφιών για τη φύτευση της ανοιξιάτικης πατάτας. Το τοπίο δεν είναι ξεκάθαρο και το μεγαλύτερο ποσοστό των παραγωγών δείχνει να είναι επιφυλακτικό στον προγραμματισμό του.
Σύμφωνα με τον Γιώργο Μπεκρή, παράγωγο από τη Θήβα, η συλλογή ξεκίνησε με στρεμματικές αποδόσεις, οι οποίες κυμαίνονται πάνω από 2,5 τόνους. Ο κ. Μπεκρής εστιάζει στο υψηλό κόστος παραγωγής, που επηρεάζει σημαντικά τις τελικές αποφάσεις για το μέλλον της καλλιέργειας.
«Τα κόστη εισροών και ιδιαίτερα της άρδευσης τινάζουν στον αέρα τον προγραμματισμό που κάναμε το καλοκαίρι, παρά τη θετική εικόνα που έχουν τα χωράφια μας αυτήν τη στιγμή. Φέτος, δεν αντιμετωπίσαμε σημαντικά προβλήματα και οι αποδόσεις μας κυμάνθηκαν πάνω από 2,5 τόνους το στρέμμα».
Καλή είναι και η τιμή της πατάτας, η οποία αυτή την περίοδο της συλλογής φτάνει στα 70 λεπτά/κιλό. Είναι περίπου 10 λεπτά πάνω σε σχέση με πέρυσι, όμως, σύμφωνα με τον κ. Μπεκρή, αυτό από μόνο του δεν αρκεί, καθώς το όποιο κέρδος για τους παραγωγούς εξαρτάται άμεσα και από την αγοραστική δύναμη των καταναλωτών, η οποία είναι εμφανώς μειωμένη, αλλά και από τις φτηνές εισαγωγές.
«Πληγή» ο μη πιστοποιημένος σπόρος στις Λιβανάτες
Για μειωμένες εκτάσεις πατάτας στην περιοχή της Λοκρίδας κάνει λόγο ο παραγωγός Δημήτρης Μπουράμας. Προβληματίζεται για τις τελευταίες βροχοπτώσεις, καθώς «δυσχεραίνουν τη συλλογή, με αποτέλεσμα αυτή να μετατίθεται χρονικά για αργότερα».
Ο ίδιος τονίζει πως η παραγωγή φέτος θα είναι μικρή στην περιοχή και, επειδή η πατάτα έχει μεγάλη ζήτηση, αυτό μπορεί να ανεβάσει την τιμή της μέχρι και τα 80 λεπτά/κιλό.
Κλείνοντας, επισημαίνει τη χαμηλή ποιότητα του πολλαπλασιαστικού υλικού που διακινείται στην αγορά, με αποτέλεσμα «η παραγωγή να δείχνει μειωμένη ανάλογα με το πολλαπλασιαστικό υλικό που έχει χρησιμοποιηθεί. Πρέπει να γίνονται αυστηρότεροι έλεγχοι, ώστε και εμείς να μην επωμιζόμαστε το μεγάλο κόστος της αγοράς του σπόρου, αλλά και να μην γκρεμίζονται οι προσδοκίες μας τόσο ποιοτικά, όσο και ποσοτικά».
Κάτω 30% η καλλιέργεια στην Ηλεία
Για καλές αποδόσεις, αλλά με μειωμένες όμως τις καλλιεργούμενες εκτάσεις της Ηλείας, κάνει λόγο ο Ηλίας Σταθόπουλος, παραγωγός από το Κουρτέσι. Ο ίδιος εκτιμά ότι οι αποδόσεις ξεπερνούν ακόμα και τους 3 τόνους το στρέμμα, «αλλά οι βροχές καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν επηρέασαν σημαντικά την παραγωγή».
Και αυτός προβληματίζεται για το κόστος παραγωγής και την επίδραση που αυτό έχει στον προγραμματισμό των μελλοντικών καλλιεργειών πατάτας. «Φέτος η μείωση στρεμμάτων είναι πάνω από 30%, γιατί πολλοί δεν μπορούν να ρισκάρουν και να καλλιεργήσουν στα τυφλά για την επόμενη περίοδο».
Επίσης, υποστηρίζει ότι παραδοσιακά στον νομό, όπως επίσης και στη Δυτική Πελοπόννησο γενικότερα, η πατάτα έχει την τιμητική της, όμως τελευταία οι δείκτες έχουν γίνει αρνητικοί. «Αυτή την εικόνα θα τη δούμε και με τη νέα καλλιεργητική περίοδο, όπου και εκεί οι καλλιεργούμενες εκτάσεις θα είναι σημαντικά μειωμένες», καταλήγει ο κ. Σταθόπουλος.
Στις αποθήκες οι μισές πατάτες της ΔράμαςΗ περιοχή του Νευροκοπίου στη Δράμα καλλιεργεί πατάτα μία φορά τον χρόνο και, όπως μας ενημερώνει ο παραγωγός Απόστολος Βέσμελης, για την τρέχουσα περίοδο έχει ολοκληρωθεί η συλλογή και το 50% της παραγωγής έχει πουληθεί στις αγορές. «Μας μένει ένα 40% με 50% περίπου σε αποθηκευτικούς χώρους και ψυγεία. Αυτό δημιουργεί ένα σημαντικό κόστος αποθήκευσης και συντήρησης, το οποίο δυστυχώς μετακυλίεται στην πώληση του προϊόντος. Πέρυσι πουλάγαμε 30 με 35 λεπτά το κιλό και για φέτος συζητάμε από 45 έως 55 λεπτά το κιλό». Εκείνο όμως που προβληματίζει ιδιαίτερα τον κ. Βέσμελη είναι το πρόβλημα των εισαγωγών και ιδιαίτερα των αθρόων ελληνοποιήσεων πατάτας. «Εμείς, από την πλευρά του συνεταιρισμού μας, προσπαθούμε να αναδείξουμε την ταυτότητα του προϊόντος μας ως Προϊόν Γεωγραφικής Ένδειξης, με τα συγκεκριμένα ποιοτικά του χαρακτηριστικά, ώστε μέσα από αυτό να πάρουμε ένα μερίδιο της αγοράς», καταλήγει. |
