Το εκλεκτό δραμινό χαβιάρι «κατακτά» τις παγκόσμιες αγορές

Με νέους ιδιοκτήτες και αυξημένη δυναμική λειτουργεί η Οξύρρυγχος Ελλάς ΑΕ στο Κεφαλάρι της Δράμας, όπου το ιχθυοτροφείο αξιοποιεί τις φυσικές πηγές νερού. Στους εξαγωγικούς προορισμούς προστέθηκαν Ντουμπάι και Άμπου Ντάμπι, των οποίων οι επισκέπτες απολαμβάνουν εκλεκτό μαύρο χαβιάρι, παραγόμενο στη Δράμα. Ο «γκουρμέ» νομός της Ελλάδας παράγει ρώσικο και σιβηρικό χαβιάρι, για εξασκημένους ουρανίσκους.

Η μονάδα ενισχύθηκε από έναν εξειδικευμένο ιχθυολόγο από το Ντάγκεσταν της Κασπίας Θάλασσας, με εμπειρία στον οξύρρυγχο, όπως σημειώνει ο τμηματάρχης του Τμήματος Αλιείας στην ΠΕ Δράμα, βιολόγος – ιχθυολόγος Κοσμάς Σωφρονίδης, που γνωρίζει τη μονάδα από την ίδρυσή της.

Ο ίδιος υπογραμμίζει πως, λίγα χρόνια πριν, οι προηγούμενοι ιδιοκτήτες δημιούργησαν μία μονάδα κυπρίνου στην τεχνητή λίμνη του Θησαυρού Δράμας. «Στη συνέχεια, ζήτησαν τροποποίηση για να μεταφέρουν εκεί θηλυκούς οξύρρυγχους, γιατί χρειάζονται κρύο, έτσι ώστε να μπουν στη διαδικασία δημιουργίας αβγών (ωαρίων)», εξηγεί. Πριν δημιουργηθεί η μονάδα στον Θησαυρό, η διαδικασία αναπαραγωγής γινόταν σε δωμάτιο με ψυκτικούς θαλάμους, σε μία δεξαμενή πολύ μικρής χωρητικότητας.

Τα θηλυκά μεταφέρονται από το Κεφαλάρι στον Θησαυρό όπου διαμορφώθηκαν, παράλληλα με την εκτροφή κυπρίνου, ειδικά κλουβιά για οξύρρυγχους. «Αφήνουν τα ψάρια για έξι μήνες και, στη συνέχεια, τα επαναφέρουν στο Κεφαλάρι για την παραγωγή χαβιαριού από τα αβγά. Η μεταφορά των θηλυκών απαιτεί εργατικό δυναμικό και γίνεται με τράκτορα με δέκα δεξαμενές νερού. Η οργάνωση της μονάδας είναι σε ευρωπαϊκά επίπεδα», σχολιάζει, λέγοντας πως είναι «υψηλής τεχνολογίας».

Αυτή την περίοδο, το δραμινό χαβιάρι ετοιμάζεται να ταξιδέψει σε διεθνείς προορισμούς πολυτελών διακοπών, για την προετοιμασία των εορτών. Η εταιρεία είναι ρωσική, αναπτύσσεται σε διαφορετικές χώρες και σχεδιάζει μια δεύτερη μονάδα σε ελληνικό έδαφος, στη Βέροια.

Έλεγχος φύλου

Ο κ. Σωφρονίδης εξηγεί ότι ο οξύρρυγχος, παράλληλα με το εκλεκτό χαβιάρι που παράγει, είναι ένα νόστιμο ψάρι που παραπέμπει σε τόνο και ξιφία. Ο ίδιος σημειώνει πως στην περιοχή του Έβρου υπήρχαν οξύρρυγχοι στο ποτάμι, αλλά πλέον δεν είναι ψάρι που καταναλώνεται στη χώρα μας.

Για να διαπιστωθεί το φύλο του οξύρρυγχου, που δεν διαφέρει εμφανισιακά το θηλυκό από το αρσενικό, πρέπει να γίνει τριών ετών και να διενεργηθεί ατομικός υπέρηχος. «Δεν υπάρχουν εξωτερικά όργανα είτε διαφορετικός χρωματισμός». Στην ουσία, τα αρσενικά δεν έχουν αναπαραγωγικό ενδιαφέρον και πωλούνται ζωντανά σε μεγάλες παραγγελίες στο εξωτερικό, όπου υπάρχει καταναλωτικό κοινό (Ρωσία, Γερμανία, Ιταλία, Ρουμανία, Βουλγαρία).

Στη Δράμα καλλιεργείται ο εκλεκτός και ακριβότερος οξύρρυγχος Beluga Beluga (το διάσημο Hoso hoso), o ρωσικός οξύρρυγχος Acipenser gueldenstaedtii και ο σιβηρικός Acipenser baerii. Επίσης, φτιάχνουν υβρίδια από τον ρωσικό και τον σιβηρικό οξύρρυγχο, από τα δύο Acipenser. «Αγόρασαν από πιστοποιημένο ιχθυογεννητικό σταθμό της Ρωσίας Beluga Beluga που είναι τώρα 4-5 ετών. Η ζωή τους φτάνει και ξεπερνάει τα 100 χρόνια», εξηγεί ο κ. Σωφρονίδης, λέγοντας πως ο οξύρρυγχος έχει γρήγορη ανάπτυξη ως ψάρι.