Κομμένο και ραμμένο στα μέτρα εκείνων των βιομηχάνων, που προτιμούν την εύκολη και προσοδοφόρα για τους ίδιους λύση των φθηνών εισαγωγών έτοιμων αλεύρων από τα Βαλκάνια, γυρίζοντας την πλάτη στην ελληνική πρώτη ύλη, μοιάζει φέτος το σκηνικό στην αγορά του μαλακού σιταριού.
Η πρακτική αυτή εφαρμόζεται εδώ και χρόνια από… γνωστούς και μη εξαιρετέους παίκτες του κλάδου, φέτος όμως -με πρόσχημα και την αδυναμία πρόσβασης σε τραπεζική χρηματοδότηση-, τείνει να λάβει μαζικές διαστάσεις, θέτοντας σε κίνδυνο το μέλλον της καλλιέργειας και «αφοπλίζοντας» όσους μύλους επιθυμούν να στηρίξουν την ντόπια παραγωγή.
«Πολλοί κυλινδρόμυλοι έχουν μετατραπεί πια σε απλούς ενδιάμεσους. Εισάγουν απευθείας μεγάλες ποσότητες αλευριού, από τη Βουλγαρία κατά κύριο λόγο, τις ενσακίζουν και τις διαθέτουν με τη φίρμα τους στους αρτοποιούς», λέει στην «ΥΧ» ο Χαράλαμπος Ορφανίδης, παραγωγός από τα Γρεβενά. «Υπάρχουν μύλοι οι οποίοι έχουν ήδη διαθέσει “ελληνικό” αλεύρι στην αγορά, τη στιγμή που δεν έχουν απορροφήσει καθόλου εγχώριο μαλακό σιτάρι. Κάποιοι άλλοι αγοράζουν μέσω των μεσιτών τους κανα-δυο φορτηγά εγχώριο μαλακό σιτάρι, το αλευροποιούν και το αναμειγνύουν με το εισαγόμενο», προσθέτει.
- Γιάννης Τσατσάκης
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο στην «ΥΧ» που κυκλοφορεί.
