Ο Ζακ Σιράκ δήλωσε το 2002: «Δεν μπορούμε να πούμε ότι δεν το ξέραμε. Το σπίτι μας καίγεται και εμείς κοιτάζουμε αλλού». Φέτος, η ξηρασία έχει δημιουργήσει άγχος σε πολλά αγροκτήματα με λιβάδια που «ψήθηκαν» από τον ήλιο. Μια αρρώστια που τώρα επαναλαμβάνεται στη Γαλλία, στις πεδιάδες του αμερικανικού Μιντγουέστ, στην Καλιφόρνια, στην Ινδία, στο Αφγανιστάν… Στο Σαχέλ, η έρημος συνεχίζει την εξέλιξή της και αναγκάζει ολόκληρες οικογένειες αγροτών σε εξορία… Μην ξεχνάτε ότι το πρόβλημα των μεταναστών οφείλεται και σε διαταραχές που δεν είναι απλώς πολιτικές, αλλά και κλιματικές.
Υπάρχουν απαντήσεις. Ο Εμανουέλ Μακρόν το κατάλαβε καλά. Στη Σύνοδο Κορυφής των G7 στο Μπιαρίτς, έβαλε πίσω στην πολιτική ατζέντα την πρωτεϊνική αυτονομία της Γαλλίας και της Ευρώπης, ένα θέμα που σχετίζεται άμεσα με τις πυρκαγιές στον Αμαζόνιο. Επειδή το μέλλον του πλανήτη επηρεάζεται επίσης από τον τρόπο με τον οποίο ταΐζουμε τα ζώα.
