Ανεβαίνει το τριτικάλε στις προτιμήσεις των κτηνοτρόφων της Αμερικής και του Καναδά, με την αγορά του να γνωρίζει αξιοσημείωτους ρυθμούς ανάπτυξης, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη της ResearchandMarkets.
Αποτελώντας μια διασταύρωση μαλακού σίτου και σίκαλης, το τριτικάλε μπορεί να δώσει παραγωγές εφάμιλλες ή και υψηλότερες του σιταριού και να ευδοκιμήσει υπό δυσμενείς συνθήκες (ξηρά/ μέτριας γονιμότητας εδάφη, χαμηλές θερμοκρασίες). Οι χώρες που ηγούνται στην παραγωγή του είναι η Πολωνία, η Γερμανία και η Γαλλία. Μάλιστα, η πρώτη συγκεντρώνει το ένα τρίτο της παγκόσμιας και το 40% της ευρωπαϊκής παραγωγής με καλλιεργούμενες εκτάσεις 14 εκατομμυρίων στρεμμάτων (στοιχεία FAO 2020). Αιτία που θεωρείται ότι θα δώσει περαιτέρω ώθηση στο προϊόν είναι ο μαινόμενος πόλεμος μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας, ο οποίος δημιουργεί σημαντικά προβλήματα στην παραγωγή και στον εφοδιασμό της αγοράς με μαλακό σιτάρι και άλλα δημητριακά. Αν και στην Ελλάδα δεν απολαμβάνει ιδιαίτερη δημοφιλία, ωστόσο το προϊόν καλλιεργείται σε περιορισμένες εκτάσεις κυρίως για τη χρήση του ως βιομάζα στην παραγωγή βιοαερίου και όχι τόσο για χρήση του σε ζωοτροφές ή προϊόντα αλευροποίησης.
Πάντως, σύμφωνα με γνώστες του προϊόντος, αξιοποιείται όλο και περισσότερο σε σύγχρονες εκμεταλλεύσεις που δουλεύουν με ενσιρώματα. Πρόσφατη μελέτη σε ΗΠΑ και Καναδά έδειξε ότι η χρήση του στη χοιροτροφία απέδωσε στον ίδιο βαθμό με το καλαμπόκι. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, η παγκόσμια αγορά του προϊόντος αναμένεται να αυξάνεται με ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης σχεδόν 3% έως το 2028 φτάνοντας σε τζίρο τα 640 εκατ. δολάρια.
