Τα προνόμια του να είσαι αγρότης στην Ελβετία

Φοροελαφρύνσεις, γενναιόδωρα επιδόματα και άτοκα δάνεια μεταξύ των παροχών

agrotes-elvetia

Η Ελβετία είναι μία από τις πιο αναπτυγμένες χώρες στον κόσμο. Συχνά, το έθνος της Δυτικοκεντρικής Ευρώπης μνημονεύεται για τις τράπεζες και τη φημισμένη βιομηχανία ρολογιών του, ενώ φημίζεται εξίσου και για τον κτηνοτροφικό του κλάδο. Αυτό που ίσως δεν γνωρίζουν αρκετοί είναι ότι εκεί το επάγγελμα του αγρότη προστατεύεται από ένα ισχυρό πολιτικό λόμπι, που εξασφαλίζει στους παραγωγούς προνόμια που αρκετοί συνάδελφοί τους δεν μπορούν να διανοηθούν.

Όπως αναφέρει η ενημερωτική πλατφόρμα Swissinfo, ο αγροτικός τομέας της Ελβετίας προστατεύεται μέσω περιορισμών στις εισαγωγές, αλλά και γενναίων κρατικών επιδοτήσεων, όμως, τα προνόμια των αγροτών δεν περιορίζονται εκεί. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι οι δαπάνες μιας αγροτικής οικογένειας, όσον αφορά τη στέγαση, είναι περίπου οι μισές σε σχέση με εκείνες των συγκρίσιμων νοικοκυριών.

Στα φορολογικά οφέλη συμπεριλαμβάνεται ο χαμηλότερος φορολογικός συντελεστής και η μη υποχρέωση καταβολής φόρου προστιθέμενης αξίας για τις απευθείας πωλήσεις προϊόντων που προέρχονται από την εκμετάλλευση. Τα γεωργικά οχήματα απαλλάσσονται, μεταξύ άλλων, από τον φόρο βαρέων οχημάτων της Ελβετίας, ενώ οι γεωργοί μπορούν να υποβάλουν αίτηση για επιστροφή φόρου επί των πετρελαιοειδών. Ένα λίτρο βενζίνης ή ντίζελ κοστίζει σε έναν αγρότη περίπου 60 λεπτά λιγότερο από ό,τι στους άλλους χρήστες του δρόμου. Σύμφωνα με την Ομοσπονδιακή Διεύθυνση Τελωνείων, συνολικά 65 εκατ. ελβετικά φράγκα επιστράφηκαν στους αγρότες το 2015.

Για την ανέγερση γεωργικών υποδομών, χορηγούνται άτοκα δάνεια. Συνολικά, το 2015 δόθηκαν 300 εκατομμύρια ελβετικά φράγκα για αυτόν τον σκοπό. Οι γεωργοί λαμβάνουν, επίσης, επιχορηγήσεις, όταν χρειάζονται χρήματα για βελτιώσεις γης, γεωργικά κτήρια ή έργα που θεωρούνται χρήσιμα για όλη την κοινότητα. Τέλος, οικογενειακά επιδόματα δεν δικαιούται μόνο ο ίδιος ο γεωργός, αλλά και τα μέλη της οικογένειάς του που εργάζονται στην εκμετάλλευση, ανεξάρτητα από το επίπεδο εισοδήματός τους. Το 2015, αυτό το μέτρο κόστισε 97 εκατομμύρια ελβετικά φράγκα.

Επίσης, σε περίπτωση που ο γεωργός αποφασίσει πάραυτα να εγκαταλείψει την εκμετάλλευσή του, οι ομοσπονδιακές αρχές συνεχίζουν να μεριμνούν για εκείνον. Το πράττουν καλύπτοντας το ήμισυ των δαπανών επανεκπαίδευσης του ιδίου ή της συζύγου του, προκειμένου κάποιος από τους δύο να βρει εργασία σε άλλον τομέα.

Αξίζει να σημειωθεί, πάντως, ότι η ελβετική Ένωση Αγροτών αρνείται πως ο αγροτικός τομέας έχει προνομιακή μεταχείριση, ιδιαίτερα εάν ο τελευταίος τεθεί σε σύγκριση με άλλους κλάδους της χώρας, όπως ο τραπεζικός. Όμως και οι φορολογούμενοι πολίτες της χώρας δείχνουν να εκτιμούν τη συμβολή των αγροτών στη διατήρηση του ελβετικού φυσικού τοπίου, όπως και στην ανάδειξη της εντοπιότητας, όσον αφορά τα αγροτικά προϊόντα.