Από την αρχή της κρίσης, η θέρμανση σιγά-σιγά εξελίχθηκε σε… πολυτέλεια για τους περισσότερους Έλληνες, και πολλοί αναζητούν κάθε χρόνο τη φθηνή λύση του ξύλου. Η μεγάλη ζήτηση αύξησε όμως την τιμή του και ένας μεγάλος αριθμός των πολιτών στράφηκε στα δάση. Όπως εξηγεί ο Δημοσθένης Βασιλείου, δασάρχης Σπερχειάδας, το ξύλο αποτελεί πλέον μια από τις πιο δημοφιλείς λύσεις για τη θέρμανση:
«Όσο ανεβαίνει η τιμή του πετρελαίου τόσο θα αυξάνει και η ζήτηση του ξύλου. Αυτό όμως έχει και αρνητικά αποτελέσματα διότι δίνει κίνητρο στους λαθροϋλοτόμους να προκαλούν όλο και μεγαλύτερες καταστροφές στα δάση. Η τιμή του ξύλου κυμαίνεται περίπου στα 150-160 ευρώ για κάθε τόνο. Η νόμιμη διαδικασία που πρέπει να ακολουθηθεί είναι η αίτηση προς τις κατά τόπους δασικές υπηρεσίες, ώστε να δοθεί η έγκριση υλοτομίας. Τα τελευταία χρόνια της κρίσης, με τα στοιχεία που έχουμε, οι αιτήσεις των πολιτών για καυσόξυλα δείχνουν να ξεπερνούν τις 2.500, όταν παλαιότερα δεν έφταναν ούτε τις 500. Σε ό,τι αφορά τις ορεινές περιοχές, οι οποίες αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα με τη θέρμανση, εφαρμόζουμε το πρόγραμμα διανομής καυσόξυλων, με ένα μικρό κόστος για τους δικαιούχους. Κάθε χρόνο, σε συνεργασία με τους δασικούς συνεταιρισμούς, καλύπτουμε σε μεγάλο βαθμό τις ανάγκες των κατοίκων αυτών των περιοχών».
Η ορθή διαχείριση του δάσους και η ανανέωσή του είναι σημαντική για το οικοσύστημα στο σύνολό του. Η έλλειψη εξειδικευμένου επιστημονικού προσωπικού, η μείωση των δημοσίων επενδύσεων και η χρήση σύγχρονου εξοπλισμού οδηγούν σταδιακά στη μείωση των δασών της χώρας μας, με απρόβλεπτες συνέπειες. Αν ληφθούν υπόψη η κλιματική αλλαγή, οι πυρκαγιές αλλά και η μεγάλη μείωση των κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων, είναι εξαιρετικά πιθανό τα επόμενα χρόνια η καταστροφή των δασών να ενταθεί περαιτέρω.
