Η τρούφα είναι ένας αυτοφυής καρπός της γης, που ανήκει στα σπάνια μανιτάρια και αναπτύσσεται στις ρίζες ορισμένων δέντρων και θάμνων. Στη χώρα μας, άρχισε να καλλιεργείται εδώ και μια 12ετία. Οι πρώτες καλλιέργειες έγιναν στην Κοζάνη, αμέσως μετά στην περιοχή της Πιερίας, ενώ σε σύντομο χρονικό διάστημα επεκτάθηκε σε όλη την Ελλάδα.
Στην Πιερία, υπάρχουν σήμερα περίπου 80 καλλιεργητές τρούφας, ενώ καθημερινά μπορεί να συναντήσει κανείς στον Όλυμπο ή στα Πιέρια όρη «κυνηγούς» άγριας τρούφας, που συλλέγεται αποκλειστικά από το δάσος. Στον Όλυμπο, όπως μας εξηγεί η σύμβουλος καλλιεργητών τρούφας στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια και καλλιεργήτρια Ελευθερία Τζιάτζιου, μπορεί κανείς να βρει τα πιο πολύτιμα και σπάνια είδη τρούφας, όπως τη λευκή πολύτιμη ή τη μαύρη (tuber melanosporum), που είναι είδος χειμωνιάτικο και γιορτινό.
Ωστόσο, στα Πιέρια, λόγω του εδάφους, βρίσκει κανείς συνηθέστερες ποικιλίες που, όμως, είναι εξαιρετικής ποιότητας. Ο τρόπος ανεύρεσης αυτού του πολύτιμου καρπού γίνεται αποκλειστικά με εκπαιδευμένα σκυλιά κι αυτό γιατί μπορούν να εντοπίσουν το άρωμα και να μυρίσουν την ώριμη τρούφα, ενώ ο άνθρωπος δεν μπορεί να αναγνωρίσει αν ο μύκητας είναι στην κατάλληλη εποχή για να βγει από το έδαφος.
Μέχρι στιγμής, το επίπεδο της καλλιέργειας δεν έχει εξελιχθεί και αυτό γιατί απαιτείται τουλάχιστον μια 20ετία, προκειμένου μια καλλιέργεια να θεωρηθεί αποδοτική. Η κα Τζιάτζιου, που διαθέτει εδώ και 12 χρόνια μία από τις μεγαλύτερες καλλιεργήσιμες εκτάσεις τρούφας στην Ελλάδα, στην περιοχή της Πιερίας, τονίζει πως αν και ο κόσμος ενδιαφέρεται για τις εναλλακτικές μορφές καλλιέργειας, ωστόσο η μακροπρόθεσμη επένδυση στέκεται ανασταλτικός παράγοντας για νέους καλλιεργητές. Παρ’ όλα αυτά, όπως επισημαίνει, το κόστος της επένδυσης είναι σχεδόν μηδενικό, μόλις 1.400 ευρώ για το κόστος της περίφραξης, το ποτιστικό σύστημα και την αγορά εμβολιασμένων «δενδρυλλίων».
