Μέτρα για την κλιματική αλλαγή αλλιώς…

γράφει ο Σταύρος Μαυρογένης, δημοσιογράφος της Εuractiv

Θα μπορούσατε ποτέ να φανταστείτε τη Μύκονο να χάνει μία από τις πιο διάσημες παραλίες της; Ή την Αρχαία Ολυμπία να μην είναι πλέον επισκέψιμη για το κοινό; Αυτά δεν είναι σενάρια επιστημονικής φαντασίας πλέον, αλλά η πραγματικότητα που θα αντιμετωπίσουμε λόγω των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.

Σύμφωνα με μια μελέτη του ινστιτούτου διαΝΕΟσις, η παραλία του Όρμου στης Μύκονο θα εξαφανιστεί πλήρως, ενώ συνολικά από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας κινδυνεύει να χαθεί το 3,5% της χώρας, με κόστος που θα ξεπεράσει το 2% του ΑΕΠ της Ελλάδας.

Ιδιαίτερα για τον αγροτικό τομέα, οι περιοχές της Θεσσαλίας και της Κεντρικής Μακεδονίας θα έχουν μειωμένη αγροτική παραγωγή, αλλά θα ευνοηθούν οι αγροτικές καλλιέργειες στην Κρήτη. Για τις αμπελοκαλλιέργειες, οι επιπτώσεις θα επηρεάσουν αρνητικά τα νότια της χώρας, αλλά θα ευνοήσουν βραχυπρόθεσμα τα βόρεια. 

Παρόλο που η Ελλάδα είναι μια χώρα με πληθώρα πηγών ανανεώσιμης ενέργειας (ηλιακή, αιολική και γεωθερμική), εξακολουθεί να παραμένει εθισμένη στον άνθρακα. Η ηλεκτροπαραγωγή της κατά το ήμισυ εξαρτάται από τις 16 γηρασμένες μονάδες καύσης λιγνίτη, ενώ την ίδια ώρα σχεδιάζει νέους σταθμούς καύσης άνθρακα 1100MW, οι οποίοι θα κοστίσουν 2,4 δισεκατομμύρια ευρώ και θα εκπέμπουν περίπου 7 εκατομμύρια τόνους CO2 ετησίως.

Η ΕΕ έχει θέσει έναν μακροπρόθεσμο στόχο μείωσης των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου κατά 80%-95% μέχρι το 2050. Η Ελλάδα, όμως, δεν φαίνεται πρόθυμη να παρακολουθήσει και να αλλάξει τη νοοτροπία της, όσον αφορά την εξάρτησή της από τον λιγνίτη.

Η Μύκονος, η αρχαία Ολυμπία, αλλά, κυρίως, η αγροτική μας παραγωγή και ο κόσμος της υπαίθρου πρέπει να είναι προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και να προσαρμοστούν από τώρα στο νέο περιβάλλον που διαμορφώνεται.