Οι 26 πλουσιότεροι άνθρωποι έχουν περισσότερα λεφτά από τον μισό πλανήτη

Με αφορμή την έναρξη των εργασιών του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ την περασμένη Τρίτη στο Νταβός, η εκτελεστική διευθύντρια της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης Oxfam International, Winnie Byanyima, επέλεξε να αναφερθεί στο μείζον ζήτημα της οικονομικής ανισότητας. Χρησιμοποιώντας τον τίτλο «όλη η σοκαριστική αλήθεια για την ανισότητα του σήμερα» σε ένα αποκαλυπτικό άρθρο, που φιλοξενεί η ιστοσελίδα του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, επιχειρεί να αναδείξει το μείζον θέμα της οικονομικής ανισότητας και πως ανοίγει αυτή η ψαλίδα των αντιφάσεων με τα δεδομένα του σήμερα.

Ξεκινώντας με την ερώτηση που συχνά της απευθύνουν με περιέργεια συνομιλητές, εάν έχει γνωρίσει ποτέ έναν δισεκατομμυριούχο και τι συζητάνε, η Winnie Byanyima απαντά: «Τους λέω ότι απλά γεννήθηκαν τυχεροί. Τυχεροί εάν είναι άνδρες, καθώς 9 στους δέκα δισεκατομμυριούχους είναι άνδρες, τυχεροί που γεννήθηκαν σε πλούσια οικογένεια, καθώς το 1/3 της περιουσίας ενός δισεκατομμυριούχου είναι αποτέλεσμα κληρονομιάς, αλλά και τυχεροί γιατί έχουν πρόσβαση σε μία αξιοπρεπή εκπαίδευση, σε έναν κόσμο όπου 262 εκατομμύρια παιδιά δεν πηγαίνουν στο σχολείο». Με το σχόλιο αυτό συμπυκνώνει σε μία πρόταση τον απολογισμό της κρίσης ακραίας ανισότητας που παρατηρείται σήμερα.

Όταν οι πλούσιοι κέρδιζαν 2,5 δισεκατομμύρια την ημέρα, οι φτωχοί ζούσαν με 5,5 δολάρια

Η συγκέντρωση του πλούτου επιταχύνθηκε ακόμη περισσότερο το 2018, με βάση τα στοιχεία πρόσφατης έκθεσης της Oxfam, που αναφέρει πως οι 26 πλουσιότεροι άνθρωποι του πλανήτη έχουν περισσότερα λεφτά από ό,τι το «φτωχότερο μισό» της ανθρωπότητας.

Με βάση τα στοιχεία της έκθεσης, ο πλούτος των δισεκατομμυριούχων παγκοσμίως αυξήθηκε κατά 12% ή 2,5 δισ./ημέρα τον περασμένο χρόνο. Αντίστοιχα, ένας νέος δισεκατομμυριούχος εμφανιζόταν κάθε δύο ημέρες μεταξύ 2017 και 2018.

«Αυτό το ακραίο και αυξανόμενο χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών δεν είναι τυχαίο»

Στον αντίποδα, με βάση τα ίδια στοιχεία, το φτωχότερο μισό της ανθρωπότητας, δηλαδή ένας πληθυσμός 3,8 δισεκατομμυρίων ανθρώπων, είδε τον πλούτο του να συρρικνώνεται κατά 11%. Κάτι λιγότερο από το ήμισυ του παγκόσμιου πληθυσμού επιβίωνε με λιγότερα από 5,50 δολάρια την ημέρα, απείχε δηλαδή κατά το ποσό ενός σχολικού διδάκτρου ή μίας ιατρικής δαπάνης από το να περάσει το κατώφλι της ακραίας φτώχειας.

«Αυτό το ακραίο και αυξανόμενο χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών δεν είναι τυχαίο», εξηγεί η Winnie, συμπληρώνοντας ότι «δεν είναι κάτι άλλο πέρα από το αποτέλεσμα πολιτικών αποφάσεων των κυβερνήσεων, με κυριότερες αυτές που λαμβάνουν για το πώς αυξάνουν και ξοδεύουν τους φόρους μας. Εάν εξετάσει κανείς πώς οι φόροι περιουσίας μειώθηκαν ή εξαλείφθηκαν σε πολλές πλούσιες χώρες, θα δει ότι μόλις τέσσερα σεντς για κάθε δολάριο των φορολογικών εσόδων που εισπράχθηκαν σε παγκόσμιο επίπεδο το 2015 προήλθαν από τη φορολογία επί του πλούτου, όπως για παράδειγμα η κληρονομιά ή η ιδιοκτησία», υποστηρίζει η Winnie. «Εάν παρακολουθήσει κανείς πόσο δραματική μείωση παρουσιάζουν οι φορολογικοί συντελεστές για τους πλούσιους ιδιώτες και τις επιχειρήσεις, θα δει ότι σε πολλές περιπτώσεις οι φορολογικοί συντελεστές των δισεκατομμυριούχων είναι αναλογικά χαμηλότεροι από αυτούς των γραμματέων τους», επισημαίνει η ίδια, αναφέροντας το παράδειγμα της Βραζιλίας, όπου το φτωχότερο 10% της κοινωνίας πληρώνει μεγαλύτερο ποσοστό του εισοδήματός του σε φορολογία από ό,τι το πλουσιότερο 10%.