Στα 280 ευρώ/τόνο οι πρώτες εξαγωγικές δουλειές στο σκληρό σιτάρι

Στα 24 λεπτά/κιλό αποτιμά το εμπόριο τα σιτάρια που γλύτωσαν από τις βροχές

των Γιάννη Τσατσάκη – Γιώργου Ρούστα

Αρχίζει να ξεκαθαρίζει σιγά σιγά το τοπίο της φετινής αγοράς στο σκληρό σιτάρι καθώς ολοκληρώνεται, εν μέσω καύσωνα, ο αλωνισμός στον θεσσαλικό κάμπο και μπαίνουν με γοργούς ρυθμούς στον «χορό» και οι βορειότερες περιοχές της χώρας.

Μετά από έναν μήνα σχεδόν πλήρους εμπορικής απραξίας, εκατέρωθεν βολιδοσκοπήσεων μεταξύ πωλητών και αγοραστών και συγκεχυμένων, αν όχι και αντικρουόμενων, φημών, πραγματοποιήθηκαν τις τελευταίες μέρες από ελληνικά λιμάνια οι πρώτες εξαγωγικές δουλειές στα 280 ευρώ/τόνο FOB. Το γεγονός αυτό φαίνεται ότι επέτρεψε στους ντόπιους εμπόρους να «βγουν» με συγκεκριμένες πλέον τιμές στην εγχώρια αγορά, προκειμένου να προμηθευτούν ποσότητες.

Όπως πληροφορείται η «ΥΧ», τα νούμερα που ακούγονται εσχάτως και με ολοένα και μεγαλύτερη συχνότητα στις συζητήσεις μεταξύ εμπόρων και παραγωγών είναι 23 -ή, σε κάποιες περιπτώσεις, και 22- λεπτά/κιλό για μεταβροχικά, υποβαθμισμένα σιτάρια με υαλώδη κάτω του 50%, και 24 λεπτά/κιλό για τα πιο ποιοτικά.

Τα νούμερα αυτά που αφορούν παραδόσεις του Ιουλίου σαφώς και δεν αποκλείουν κάποιο υψηλότερο αντίτιμο για τα υψηλής ποιότητας σιτάρια που «ξέφυγαν» από τα τερτίπια του καιρού, δίνουν όμως έναν πρώτο «μπούσουλα» για τις διαθέσεις της αγοράς. Το προηγούμενο διάστημα, αξίζει να σημειωθεί, «δούλεψε» για ακόμη μία φορά σε μεγάλη κλίμακα στον θεσσαλικό κάμπο το μοντέλο των ανοιχτών τιμών, με τις συμφωνίες να κλείνονται ως επί το πλείστον στα 20 λεπτά/κιλό προκαταβολή και εκκαθάριση μέσα σε έναν μήνα.

Ανεβασμένη η Φότζια

Η κινητικότητα στο μέτωπο των εξαγωγών δεν είναι άσχετη με την εικόνα της Ιταλίας, όπου ο αλωνισμός βρίσκεται αυτό το διάστημα σε εξέλιξη στην περιοχή της Πούλιας, με μέτρια σε σύγκριση με προηγούμενες χρονιές αποτελέσματα, τόσο σε ό,τι αφορά τις ποιότητες, όσο και τις ποσότητες.

Η γειτονική χώρα, βασικός αγοραστής του ελληνικού σκληρού σιταριού, χτυπήθηκε και αυτή φέτος από τον καιρό, κάτι που εξηγεί εν μέρει και την αναπροσαρμογή των ποιοτικών προδιαγραφών στην αγορά της Φότζια. Έτσι, η πρώτη κατηγορία αφορά πλέον σιτάρια με με ειδικό βάρος 79 kg/hl, υαλώδη 80% και πρωτεΐνη 12% (αντί για ειδικό βάρος 78 kg/hl, υαλώδη 65% πέρυσι) και η δεύτερη σιτάρια με ειδικό βάρος78 kg/hl, υαλώδη 65% και πρωτεΐνη 11,5% (αντί για ειδικό βάρος 76 kg/hl, υαλώδη 70% και πρωτεΐνη 12%).

Στη δεύτερη λίστα της φετινής σεζόν, που δόθηκε στη δημοσιότητα αυτή την εβδομάδα, οι τιμές ήταν αυξημένες κατά 10 ευρώ για την πρώτη κατηγορία και κατά 5 ευρώ για τις άλλες δύο. Έτσι, τα πλέον ποιοτικά σιτάρια τοποθετούνται μεταξύ 310 και 315 ευρώ/τόνο CIF (τιμή αποθήκης παραγωγού) και εκείνα της αμέσως επόμενης κατηγορίας μεταξύ 300 και 305 ευρώ/τόνο. Μένει να φανεί αν αυτή η ανοδική δυναμική θα μπορέσει να συντηρηθεί τις επόμενες εβδομάδες καθώς η συγκομιδή θα προχωρά στις περιοχές της Κεντρικής Ιταλίας και η διαθεσιμότητα του σιταριού θα αυξάνεται.

Πεσμένες οι αποδόσεις

Είναι γεγονός ότι οι ακραίες εναλλαγές του καιρού στη διάρκεια της χρονιάς και οι βροχοπτώσεις του Ιουνίου έχουν επηρεάσει αρνητικά τόσο τις αποδόσεις, όσο και τις ποιότητες. Σε μια πρώτη εκτίμηση, η πτώση των αποδόσεων στο σύνολο της παραγωγικών κέντρων της Ελλάδας αγγίζει το 15%, χωρίς να λείπουν περιοχές όπου το ποσοστό αυτό φτάνει το 30%, ή ακόμα και το 50%. Σε επίπεδο ποιότητας, οι βροχές των προηγούμενων εβδομάδων άφησαν το «σημάδι» τους, με τα αποτελέσματα να είναι άμεσα ορατά στα υαλώδη, ενώ πτώση έχουμε και στα ειδικά βάρη.

Δύο ποιοτικές κατηγορίες

Στη Θεσσαλία, τα σιτάρια χωρίζονται ουσιαστικά σε δύο κατηγορίες: Τα μεταβροχικά, που εμφανίζουν λευκό χρώμα και αδυνατισμένα στάχυα, και τα προβροχικά, τα οποία οι παραγωγοί πρόλαβαν να αλωνίσουν. Οι περιοχές που επηρεάστηκαν περισσότερο από τις καιρικές συνθήκες είναι οι επαρχίες Ελασσόνας, Φαρσάλων και Δομοκού Καρδίτσας, ενώ, αντίθετα, η ευρύτερη περιοχή του Πλατυκάμπου και του Κιλελέρ φαίνεται ότι βγαίνει «αναίμακτη».

Η τάση των παραγωγών -όσων τουλάχιστον έχουν τις κατάλληλες υποδομές- είναι να αποθηκεύσουν το προϊόν και να περιμένουν την κατάλληλη στιγμή για να πουλήσουν, καθώς θεωρούν ότι αυτή η πολιτική τα δύο τελευταία χρόνια απέδωσε καρπούς.

Σίγουρα αυτοί που δεν βιάζονται είναι οι Συνεταιρισμοί Πλατυκάμπου, Νίκαιας και Χάλκης, ενώ στον αντίποδα οι τρεις-τέσσερις μεγάλοι έμποροι του κάμπου, μαζί με τα εκκοκκιστήρια που δραστηριοποιούνται πλέον στο εμπόριο σιτηρών, εκτιμάται ότι θα επιχειρήσουν να πάρουν από νωρίς μεγάλες ποσότητες.

Tιμή σκληρού σιταριού στη Φότζια*

 

23/6/2021

30/6/2021

Μεταβολή

Min

Max

Min

Max

 

Α’ ποιότητα
(ειδικό βάρος 79 kg/hl, υαλώδη 80%, πρωτεΐνη 12%)

300

305

310

315

10

Β’ ποιότητα
(ειδικό βάρος 78 kg/hl, υαλώδη 65%, πρωτεΐνη 11,5%

295

300

300

305

5

Γ’ ποιότητα

(ειδικό βάρος 76 kg/hl, υαλώδη 50%, πρωτεΐνη 11%)

290

295

295

300

5

*Επί αυτοκινήτου στην αποθήκη του παραγωγού (ευρώ/τόνο)

 

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Υπαιθρος Χώρα»
που κυκλοφόρησε την Παρασκευή 2 Ιουλίου 2021