Το διάσημο θασίτικο πευκόμελο βρίσκεται φέτος αντιμέτωπο με τον καιρό και η μελιτοφορία του εργάτη θέλει ισχυρά μελίσσια. Πρωτόγνωρη από άποψη ξηρασίας χαρακτηρίζει τη φετινή χρονιά ο πρόεδρος του Μελισσοκομικού Συνεταιρισμού Θάσου, Κώστας Παναγιωτόπουλος, μοιραζόμενος την αγωνία και την απελπισία των συναδέλφων του, ορισμένοι εκ των οποίων σκέφτονται να πουλήσουν τα μελίσσια τους, γιατί δεν έχουν παραγωγές.
«Εξαιτίας της ξηρασίας όχι μόνο δεν υπάρχουν ανθοφορίες, αλλά κινδυνεύουμε να χάσουμε τα μελίσσια μας εάν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση. Το πεύκο πήγε ‘‘να δώσει’’, αλλά λόγω των υψηλών θερμοκρασιών δεν πάει καθόλου καλά. Eίμαστε σε απόγνωση», μεταφέρει.
Εξηγεί ότι τον Ιούλιο και τον Αύγουστο συνήθιζαν να συλλέγουν την παραγωγή τους τόσο οι Θασίτες μελισσοκόμοι όσο και οι επισκέπτες. «Το μέλι της Θάσου είναι ο θησαυρός της φύσης, το χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι ως φάρμακο, αλλά φέτος είναι δύσκολη χρονιά ακόμη και για το μεροκάματο».
Δυστυχώς, τα μελίσσια δεν μπορούν να βρουν άνθη να βοσκήσουν και τα προβλήματα των μελισσοκόμων ξεκίνησαν από νωρίς. «Την άνοιξη έβρεχε και δεν μπορούσαν να πετάξουν τα μελίσσια, τα οποία χρειάζονται βροχή και ζέστη».
Στη Θάσο επικρατεί ανομβρία εδώ και δύο μήνες και την κατάσταση επιδεινώνουν οι υψηλές θερμοκρασίες. Για να αξιοποιηθεί η μελιτοφορία, χρειάζεται τα μελίσσια να έχουν τους ανάλογους πληθυσμούς, αλλά όπως εξελίσσεται η χρονιά ο πληθυσμός χάνεται. Αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «χωρίς στρατό πώς θα κερδίσουμε τον πόλεμο».
Το μόνο «καλό» νέο είναι ότι η φωτιά που ξέσπασε στο νησί στις 31 Ιουλίου τέθηκε υπό έλεγχο. Ο κ. Παναγιωτόπουλος εκτιμά ότι δεν ήταν εμπρησμός, γι’ αυτό και κατάφεραν να την αντιμετωπίσουν, χωρίς να χαθούν πολλά στρέμματα. Τέλος, αναφέρει ότι θα αποταθούν στο ΥΠΑΑΤ γιατί η παραγωγή δεν σώζεται.
