ΕΑΣ Καβάλας: Στοχεύει στο κέρδος του παραγωγού, με 30-35 εκατ. ευρώ τζίρο στα αγροτικά προϊόντα
Η Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Καβάλας ιδρύθηκε το 1927, ως δευτεροβάθμια Συνεταιριστική Οργάνωση και λειτουργεί πλέον στο πλαίσιο του νέου Νόμου περί 
Συνεταιρισμών ως πρωτοβάθμιος Αγροτικός Συνεταιρισμός, έχοντας ως μέλη παραγωγούς των επαρχιών Καβάλας, Νέστου και Θάσου. Αριθμεί 480 μέλη και οι συνεργαζόμενοι παραγωγοί κυμαίνονται στους 1.500-2.000. Το 2013, στην ΕΑΣ Καβάλας συνενώθηκαν οι 37 ανενεργοί συνεταιρισμοί από τους 42, όταν λειτουργούσε ως δευτεροβάθμια.
Ανατολική Μακεδονία – Θράκη
24/07/2024 16'' διάβασμα
Ο πρόεδρος της ΕΑΣ, Κωνσταντίνος Λεπίδας, εξηγεί πως «με την είσοδό μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση καταργήθηκαν οι τριτοβάθμιες οργανώσεις και οι Ενώσεις πέρασαν στην εμπορία, βρέθηκαν στη θάλασσα χωρίς να ξέρουν κολύμπι, γι’ αυτό οι περισσότερες καταστράφηκαν». Σχολιάζει, δε, πως οι διοικούντες δεν είχαν γνώσεις εμπορίου, υπογραμμίζοντας πως «στην ΕΑΣ Καβάλας γρήγορα αντιλήφθηκαν το πρόβλημα και τους διαφορετικούς ρόλους».
Ξεπερνώντας τους σκοπέλους και έχοντας βιώσει καταστροφή τη δεκαετία του ’80, η Ένωση ανέκαμψε με γοργούς ρυθμούς μετά το 2000, με υποδομές και εξαγωγές, δημιουργώντας ισχυρά προϊόντα, όπως το ακτινίδιο, το σπαράγγι και η πράσινη ελιά. «Προσπαθούσαμε να φέρουμε το καλύτερο αποτέλεσμα για τον παραγωγό μας, αλλά όχι να δανειζόμαστε για να πληρώνουμε καλές τιμές και έτσι καταφέραμε αυτό που είμαστε σήμερα.
Ο κάθε νομός πρέπει να διαθέτει έναν παρόμοιο συνεταιρισμό για να λειτουργεί ως αντίβαρο στο εμπόριο», τονίζει ο κ. Λεπίδας, λέγοντας πως την απουσία οργάνωσης στην Ελλάδα «πληρώνει» ο παραγωγός. Για παράδειγμα, στη Γαλλία το καλαμπόκι έχει τιμή παραγωγού 23 λεπτά και στην Ελλάδα 17, «γιατί είμαστε εντελώς ανοργάνωτοι».
Στο πλευρό του αγρότη
Η ΕΑΣ Καβάλας, αντίθετα, συγκεντρώνει τα προϊόντα, επιτυγχάνοντας καλύτερες τιμές. «Τα διάσημα ακτινίδια από τους παραγωγούς της Χρυσούπολης τα στέλνουμε σε όλον τον κόσμο. Το ίδιο και τα σπαράγγια, τις πράσινες ελιές, τη θρούμπα Θάσου, που είναι από τις καλύτερες ελιές στον κόσμο και ό,τι παράγει ο τόπος μας, διότι έχουμε δημιουργήσει ένα παγκόσμιο δίκτυο. Είμαστε το στήριγμα του αγρότη, καθώς εκείνος μπορεί να προμηθευτεί τα αγροεφόδια, να λάβει διάφορες υπηρεσίες, όπως είναι τα λογιστικά και, το κυριότερο, η παραγωγή του θα οδηγηθεί στα σιλό ή τα ψυγεία».
Στα προϊόντα της Ένωσης πρωταγωνιστεί το ακτινίδιο, με 10.000 τόνους παραγωγής
Ο κ. Λεπίδας υπογραμμίζει ότι ο αγώνας τους είναι μεν νικηφόρος, αλλά έχουν αντίπαλο την πολιτεία, που αντιμετώπισε τους βιώσιμους και τους προβληματικούς συνεταιρισμούς με τα ίδια κριτήρια. «Οι νόμοι αφορούσαν τους υπερχρεωμένους και η πολιτεία δεν χρηματοδοτούσε συνεταιρισμούς σαν τον δικό μας, που κάνει 30-35 εκατ. ευρώ τζίρο αγροτικών προϊόντων ετησίως».
Ναυαρχίδα
Στα προϊόντα της Ένωσης πρωταγωνιστεί το ακτινίδιο, με 10.000 τόνους παραγωγής. Το σπαράγγι βαίνει μειούμενο, φτάνοντας τους 400 τόνους, λόγω απογοήτευσης των παραγωγών, η πράσινη ελιά κυμαίνεται στους 3.000-4.000 τόνους ετησίως, η θρούμπα Θάσου στους 300-350 τόνους, τα σιτηρά (σκληρό και μαλακό) στους 1.500-2.000 τόνους και το καλαμπόκι, με πάνω από 20.000 τόνους, πωλείται στη λιανική στα νησιά.
Παράλληλα με τον κοινωνικό ρόλο που επιτελεί, η ΕΑΣ Καβάλας θέτει ως σκοπό την επιδίωξη του κέρδους σε κάθε της δραστηριότητα. Ανάλογα με την περίσταση και τις συγκυρίες που διαμορφώνονται στην αγορά, αυτό το κέρδος είτε δίνεται άμεσα στον παραγωγό, με τη μορφή επιδότησης της τιμής αγοράς του προϊόντος, είτε έμμεσα, με επένδυση που βελτιώνει τις μονάδες παραγωγής και τις δραστηριότητες της Οργάνωσης. Για την επίτευξη των παραπάνω, περιλαμβάνει στο στελεχιακό της δυναμικό δέκα γεωπόνους, εξωτερικό λογιστήριο κ.ά. «Η ΕΑΣ Καβάλας είναι το μαγαζί του παραγωγού», τονίζει ο κ. Λεπίδας. Απασχολούνται 50 μόνιμοι εργαζόμενοι στη Γενική Διεύθυνση και τις Διευθύνσεις Εμπορίας, Γεωτεχνικής και Οικονομικών Υπηρεσιών και σε περιόδους αιχμής απασχολείται εποχικό προσωπικό, περίπου έως 250 άτομα, για εννέα μήνες ετησίως.
Η επιδίωξη της διοίκησης για επενδύσεις προϋποθέτει στήριξη από την ελληνική πολιτεία, ώστε οι συνεταιρισμοί να γίνουν ανταγωνιστικοί. Το μεγάλο πρόβλημα της χώρας μας είναι η χαμηλή υπεραξία των προϊόντων, γιατί δεν εξάγονται τυποποιημένα. Η ΕΑΣ επιδιώκει τις συσκευασίες, αλλά στην πράσινη ελιά δεν ολοκλήρωσε το πλάνο της. «Επιχειρήσαμε πριν από 4-5 χρόνια τη μικρή συσκευασία για το εξωτερικό, ωστόσο δεν το καταφέραμε λόγω απουσίας χρηματοδότησης από τις τράπεζες», καταλήγει ο κ. Λεπίδας.
