Αυτή την εβδομάδα, ο Δραγάτης την έχει δει international. Γιατί δεν παρακολουθεί μόνο τα εγχώρια… αλλά απλώνεται και στα διεθνή αγροτικά δρώμενα. Μέχρι και στο Λουξεμβούργο, παραδείγματος χάριν. Στη χώρα όπου το κατά κεφαλήν εισόδημα είναι 67.000 και πλέον ευρώ. Εκεί όπου συγκεντρώθηκαν οι υπουργοί Γεωργίας της ΕΕ για να συζητήσουν τα προβλήματα του κλάδου. Εκεί όπου η κατανάλωση τροφίμων στηρίζεται σχεδόν αποκλειστικά στις εισαγωγές.
- Ξανά μανά
Τι είπαν; Συζήτησαν, λέει, για την κατάστασης της αγοράς –ξανά μανά–, καθώς και για τα χρηματοδοτικά εργαλεία για τη στήριξη του γεωργικού τομέα. Σημαντικό θέμα αποτέλεσε επίσης –όπως πληροφορούμαι από το κοντρόλ– και η συζήτηση για τις διαπραγματεύσεις με τις χώρες Μercosur. Τι συμπέρασμα έβγαλαν; Κατά την προσφιλή τους συνήθεια, κανένα.
- Έπεσαν οι υπογραφές
Α… όχι, μην αδικώ τους υπουργούς. Μέχρι και υπογραφές έβαλαν. Υπέγραψαν, με χέρια και με πόδια, την αύξηση των αδασμολόγητων εισαγωγών τυνησιακού ελαιολάδου. Ένα προϊόν είχε μείνει για να στηριχθεί η ελληνική οικονομία, το φρόντισαν και αυτό. Και το φρόντισαν όλοι. Μηδενός εξαιρουμένου. If you know what I mean?
- Περίσσευμα ελαίου
Και έπειτα εξέφρασαν τις επιφυλάξεις τους για την έναρξη των διαπραγματεύσεων με τις χώρες Mercosur. Όπως ακριβώς τις εξέβραζαν… με το μπαρδόν, εξέφραζαν ήθελα να γράψω, και για το τυνησιακό ελαιόλαδο. Που, τελικά, όμως, έπεσε πολύ λάδι στο στυλό και γλίστρησαν εύκολα οι υπογραφές. Κάτι μου λέει ότι περίσσεψε λάδι –ψεύτης να βγω– και για τις χώρες Mercosur.
