Ο αγροδιατροφικός κλάδος απέναντι σε ακόμη ένα σταυροδρόμι

της Μαριάννας Σκυλακάκη

Με ποιους τρόπους μπορούν να λύσουν κάποιες από τις προκλήσεις της εφοδιαστικής αλυσίδας τα νέα τεχνολογικά εργαλεία που αναδύονται; Πόσο έτοιμοι είναι οι επαγγελματίες της ελληνικής αγροδιατροφής να αξιοποιήσουν τα εργαλεία αυτά, αλλά και να χτίσουν διαύλους επικοινωνίας με άλλους κλάδους, όπως ο τουριστικός; Πώς είναι σε θέση να επωφεληθεί η χώρα μας από την υπό διαμόρφωση ευρωπαϊκή στρατηγική ανάκαμψης, αλλά και από τη νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική;

Είναι όλα ερωτήματα που αγγίξαμε στην εκδήλωση της Endeavor Greece για το μέλλον του αγροδιατροφικού τομέα στη μετά Covid-19 εποχή και τα οποία αξίζει την επόμενη περίοδο να διερευνήσουμε περαιτέρω. Άλλωστε, η δυνατότητα να συζητά κανείς για το μέλλον του κλάδου με ένα πάνελ ομιλητών που πρωτοστατούν, ο καθένας από τη δική του σκοπιά και στο πλαίσιο της δικής του δραστηριότητας, στη μετεξέλιξή του στη χώρα μας σε κάτι πιο ζωντανό, καινοτόμο και συνεργατικό, δεν θα μπορούσε να έχει έρθει σε καλύτερη στιγμή.

Η πρωτόγνωρη κρίση που βιώνουμε μας δείχνει πόσο ευάλωτες είναι οι οικονομίες μας απέναντι σε εξωγενείς κινδύνους, πόσο συνδεδεμένος είναι ήδη ο πλανήτης μας, αλλά και πόσο εύθραυστη η δική μας παρουσία σε αυτόν, όταν δεν σεβόμαστε το φυσικό περιβάλλον. Για τον αγροδιατροφικό κλάδο, η ασφάλεια της εφοδιαστικής αλυσίδας και η αξία της πιστοποίησης αποκτούν ακόμη πιο επιτακτικό χαρακτήρα, ενώ παράλληλα καθίσταται σαφές ότι, αν δεν βρούμε αποτελεσματικούς τρόπους να εντάξουμε την καινοτομία σε κάθε φάσμα της παραγωγής, της μεταποίησης και της προώθησης των ελληνικών προϊόντων, η απόσταση που μας χωρίζει από τους ανταγωνιστές μας θα συνεχίσει να μεγαλώνει.

Την ίδια στιγμή, η συνειδητοποίηση ότι η υπερεξάρτηση από τον τουρισμό, τη λεγόμενη βαριά βιομηχανία της χώρας που αποδείχθηκε σωτήρια κατά την προηγούμενη κρίση, μπορεί να αποδειχθεί προβληματική, είναι σε θέση να αναβιώσει το ενδιαφέρον -επιχειρηματικό, επενδυτικό, τεχνολογικό- για άλλους κλάδους, ιδιαίτερα όσους έχουν σοβαρά περιθώρια δυναμικής ανάπτυξης, όπως ο αγροδιατροφικός.

Ταυτόχρονα, η σημασία τού να κάνουμε το ελληνικό τουριστικό προϊόν πιο σύνθετο και, άρα, πιο ανθεκτικό, έναν στόχο στον οποίο μπορεί να συνεισφέρει τα μέγιστα ο αγροτικός κλάδος, έρχεται σε πρώτο πλάνο. Άλλωστε, η προώθηση των ελληνικών προϊόντων, της τοπικής γαστρονομίας και του αγροτουρισμού μπορούν να μεταμορφώσουν την ταξιδιωτική εμπειρία στη χώρα μας, οδηγώντας μας από ένα μοντέλο μαζικότητας σε ένα μοντέλο ποιοτικότερου τουρισμού και θωρακίζοντάς μας καλύτερα απέναντι σε μελλοντικές κρίσεις.