Το κακό φεγγάρι στο οποίο βρίσκεται αυτή τη στιγμή η αγορά σκληρού σιταριού επιβεβαιώνουν τα τεκταινόμενα γύρω από το νέο διαγωνισμό για την εξαγωγή 150.000 τόνων που διενήργησε η Τουρκία.
Οι πολύ χαμηλές προσφορές που πήρε στα χέρια του μέχρι τη Δευτέρα 11 Μαρτίου που εξέπνεε η σχετική προθεσμία, οδήγησαν τον Οργανισμό Σιτηρών της γειτονικής χώρας (ΤΜΟ) στην απόφαση να ακυρώσει τελικά την πώληση. Σύμφωνα μάλιστα με πληροφορίες από εμπορικούς κύκλους, σε πρώτο στάδιο φάνηκε να κερδίζει έδαφος το σενάριο να προχωρήσει η διαδικασία τουλάχιστον για τις καλύτερες ποιότητες – οι οποίες, όπως ήταν αναμενόμενο, προσέλκυσαν και υψηλότερες τιμές- ωστόσο εν τέλει όλες οι προσφορές κρίθηκαν υπερβολικά χαμηλές.
Όπως πληροφορείται το ypaithros.gr, η υψηλότερη τιμή που δόθηκε για τα πλέον ποιοτικά σιτάρια τα οποία επρόκειτο να φορτωθούν από το λιμάνι του Iskenderun ανήλθε σε 327 δολ/τόνο FOB ενώ η χαμηλότερη έφτασε τα 270 δολ/τόνο και αφορούσε τις κατώτερες ποιότητες από το λιμάνι του Mersin. Οι τιμές αυτές, με την τρέχουσα ισοτιμία, «μεταφράζονταν» σε περίπου 299 και 247 ευρώ/τόνο FOB αντίστοιχα και ήταν σχεδόν 80 ευρώ χαμηλότερες από εκείνες στις οποίες είχε κλείσει ο πρώτος διαγωνισμός που είχε πραγματοποιηθεί στις αρχές Φεβρουαρίου. Τότε το αντίστοιχο εύρος τιμών είχε διαμορφωθεί από 327,5 έως 376,4 ευρώ/τόνο FOB (354,10 έως 404,80 δολ/τόνο, με την τότε ισοτιμία)
Τόσο η χαμηλότερη όσο και η προσφερόμενη ψηλότερη τιμή στο νέο διαγωνισμό προήλθαν από τον ιταλικό οίκο Casillo. Oι φορτώσεις, σύμφωνα με την πρόσκληση που είχε δοθεί στη δημοσιότητα, επρόκειτο να πραγματοποιηθούν μεταξύ 29 Μαρτίου και 26 Απριλίου 2024 ενώ δικαίωμα συμμετοχής είχαν μόνο ξένοι εμπορικοί οίκοι.
Κατηφόρα στις ιταλικές αγορές
Τα (μη) αποτελέσματα του νέου τουρκικού διαγωνισμού έρχονται σε μια στιγμή που οι ιταλικές αγορές μοιάζουν εγκλωβισμένες σε ένα πτωτικό σπιράλ. Την περασμένη Τετάρτη 6 Μαρτίου η Φότζια «έγραψε» νέα πτώση 20 ευρώ/τόνο σε όλες τις ποιοτικές κατηγορίες, με τα πλέον ποιοτικά σιτάρια (ειδικό βάρος 78 kg/hl, υαλώδη 70%, πρωτεΐνη 12%) να υποχωρούν στα 337-342 ευρώ/τόνο στην αποθήκη του εμπόρου.
Αντίστοιχα, το εύρος τιμών για τη δεύτερη κατηγορία (ειδικό βάρος 76 kg/hl, υαλώδη 50%, πρωτεΐνη 11%) έπεσε στα 320-325 ευρώ/τόνο ενώ η τρίτη κατηγορία (ειδικό βάρος 74 kg/hl, υαλώδη 30%, πρωτεΐνη 10,5%) διαπραγματευόταν στα 300-305 ευρώ/τόνο.
Από τις 24 Ιανουαρίου, οπότε και καταγράφηκαν οι υψηλότερες μέχρι στιγμής τιμές της τρέχουσας ημερολογιακής χρονιάς, η πρώτη κατηγορία στη Φότζια (που λειτουργεί ως σημείο αναφοράς και για την ελληνική αγορά) έχει απωλέσει 53 ευρώ/τόνο, η δεύτερη κατηγορία 60 ευρώ/τόνο και η τρίτη 45 ευρώ/τόνο.
Mια μέρα αργότερα, την Πέμπτη 7 Μαρτίου απώλειες 20 ευρώ/τόνο καταγράφηκαν και στη Μπολόνια ενώ με νέα πτώση 18 ευρώ/τόνο έκλεισε την εβδομάδα η Αλταμούρα. Νωρίτερα, την Τρίτη στο εμπορικό κέντρο του Μπάρι οι τιμές είχαν υποχωρήσει 22 ευρώ στην πρώτη ποιοτική κατηγορία και 12 ευρώ/τόνο στις άλλες δύο ενώ μείωση 20 ευρώ/τόνο είχε καταγραφεί και στις τιμές του εισαγόμενου καναδέζικου με το Νο 2 να κυμαίνεται από 393 έως 398 ευρώ/τόνο.
Στα 280 ευρώ υποχωρεί η εξαγωγή
Σε αυτό το κλίμα, οι τιμές εξαγωγής στη χώρα μας έχουν υποχωρήσει πλέον κάτω από το ψυχολογικό όριο των 300 ευρώ/τόνο. Την περασμένη εβδομάδα, οι συζητήσεις για νέες εξαγωγικές δουλειές περιστρέφονταν γύρω από τα 280 ευρώ/τόνο FOB, επίπεδα στα οποία, μάλιστα, υπήρχε διάθεση πώλησης από αρκετούς εγχώριους πωλητές που θα ήθελαν να «ελευθερώσουν» χώρο στις αποθήκες τους, δεδομένου ότι πλησιάζουμε σιγά σιγά στην καινούργια σοδειά. Ωστόσο, ακόμα και σε αυτά τα νούμερα, που για τα περισσότερα εμπορικά μαγαζιά υπολείπονται αρκετά των κοστολογίων που έχουν διαμορφωθεί, δεν εκδηλωνόταν ιδιαίτερο ενδιαφέρον από την πλευρά των αγοραστών.
Την αναχαίτιση των πτωτικών τάσεων δεν βοηθά και η καλή, σε γενικές γραμμές, εικόνα που εμφανίζει ως τώρα η καλλιέργεια, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά στην ΕΕ.
Οι πρόσφατες βροχές ήρθαν την κατάλληλη στιγμή στα μεγάλα παραγωγικά κέντρα της Γηραιάς Ηπείρου, την παραγωγή της οποίας οι πρώτες, πρώιμες ασφαλώς, εκτιμήσεις τοποθετούν πάνω από τους 7,5 εκατ. τόνους. Στη χώρα μας, ειδικότερα, οι τελευταίες βροχοπτώσεις ήρθαν να προστεθούν στον ήπιο καιρό του προηγούμενου διαστήματος, ο οποίος έχει ευνοήσει την ανάπτυξη του φυτού, ενώ στις περισσότερες περιοχές οι παραγωγοί έχουν ολοκληρώσει τις απαραίτητες λιπάνσεις.
Την ίδια στιγμή, η εικόνα στις χώρες του Μαγκρέμπ δεν είναι ομοιόμορφη. Συγκεκριμένα, στο Μαρόκο, οι χαμηλές υγρασίες φαίνεται ότι έχουν προκαλέσει μη αναστρέψιμες βλάβες στις περισσότερες σιτοπαραγωγικές ζώνες. Στην Αλγερία, η ξηρασία καθυστέρησε τις σπορές και δεν βοήθησε την ανάπτυξη των φυτών, ωστόσο στο ανατολικό και στο κεντρικό τμήμα της χώρας τα φυτά δείχνουν να ανακάμπτουν, κάτι που δεν ισχύει για τις παραγωγικές ζώνες στα δυτικά. Με καθυστέρηση ολοκληρώθηκαν, τέλος, οι σπορές και στην Τυνησία, όμως εκεί η καλλιέργεια σε γενικές γραμμές φαίνεται ότι ανακτά τον βηματισμό της.
Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ο Καναδάς απέχει πολύ από τις σπορές και επίσημη εκτίμηση για τα καλλιεργούμενα στρέμματα αυτήν τη στιγμή δεν υπάρχει. Ωστόσο, οι πρώτες ανεπίσημες προβλέψεις μιλούν για μικρή αύξηση των στρεμμάτων, δεδομένου ότι, παρά τις πιέσεις των τελευταίων εβδομάδων, το spread μεταξύ των τιμών σκληρού και μαλακού σιταριού εξακολουθεί να ευνοεί το σκληρό και να το καθιστά πιο ελκυστικό στα μάτια των Καναδών παραγωγών.
