Η ανακοίνωση της γαλλικής κυβέρνησης ότι οι νέες τεχνολογίες γονιδιακής παρέμβασης, όπως η CRISPR, δεν υποκρύπτουν γενετικές τροποποιήσεις, δημιουργεί μία νέα ευρωπαϊκή πραγματικότητα.
Ως γνωστόν, η Ευρώπη είναι έντονα διχασμένη για το ποιες τεχνολογίες πρέπει να εξεταστούν με βάση τη νομοθεσία περί μεταλλαγμένων και ποιες πρέπει να θεωρηθούν ως τεχνολογική πρόοδος και εξέλιξη της επιστήμης της βιοτεχνολογίας. Με βάση την κείμενη νομοθεσία, γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί θεωρούνται εκείνοι στους οποίους έχει εισαχθεί ένα γονίδιο. Στην περίπτωση της τεχνολογίας CRISPR, ωστόσο, δεν έχει εισαχθεί, αλλά έχει αφαιρεθεί γονίδιο.
Οι εισηγητές της γαλλικής Βουλής, στηριζόμενοι σε αυτά τα δεδομένα, θεωρούν πλέον ότι η νέα τεχνολογία δεν πρέπει να θεωρηθεί γενετική τροποποίηση, γεγονός που ανατρέπει ισορροπίες πολλών ετών.
Η ανακοίνωση έγινε αποδεκτή με ιδιαίτερα ευμενή σχόλια από τους εκπροσώπους των παραγωγών σπόρων. Ο γαλλικός σύνδεσμος IBU σχολίασε ότι η διαδικασία αναγνώρισης ενός γενετικά τροποποιημένου σπόρου στην ΕΕ κοστίζει 136 εκατ. ευρώ. Συνεπώς, εάν η τεχνολογία CRISPR εντασσόταν στις διαδικασίες περί μεταλλαγμένων, θα αποκλείονταν μικρές επιχειρήσεις, startups και δημόσια εργαστήρια από την ενασχόλησή τους με αυτήν και την περαιτέρω βελτίωσή της. Επιπλέον, η ευρωπαϊκή βιομηχανία βιοτεχνολογίας δήλωσε ότι μόνο γίγαντες του μεγέθους της Monsanto θα μπορούσαν να ασχοληθούν με τη βιοτεχνολογία, ενώ πολλοί επιστήμονες του κλάδου εγκαταλείπουν την Ευρώπη για τις ΗΠΑ.
Στον αντίποδα βρίσκονται οι ευρωπαϊκές περιβαλλοντικές οργανώσεις. Εκπρόσωποι της Greenpeace, για παράδειγμα, δήλωσαν απογοητευμένοι από τη στάση της Γαλλίας σε κρίσιμα ζητήματα προστασίας της υγείας του πολίτη και του περιβάλλοντος.
Η μακροχρόνια αδυναμία των θεσμών της ΕΕ να συμφωνήσουν μέχρι πού φτάνουν τα γενετικά τροποποιημένα και πού αρχίζουν οι νέες τεχνολογίες καταδεικνύει ότι, ίσως σκόπιμα, η απόφαση τελικά παραπεμφθεί και ληφθεί σε κάποιο ευρωπαϊκό δικαστήριο.
