Ενα εντελώς διαφορετικό σε σχέση με πέρυσι σκηνικό προδιαγράφουν για την αγορά του σκληρού σιταριού οι συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί φέτος σε επίπεδο θεμελιωδών.
Καθώς πλησιάζουμε προς τον αλωνισμό και με φόντο τα εξαρχής περιορισμένα αποθέματα τα οποία μειώθηκαν έτι περαιτέρω στη διάρκεια της πανδημίας, εδραιώνεται η άποψη ότι η φετινή εμπορική σεζόν θα ξεκινήσει από σαφώς υψηλότερη τιμολογιακή βάση. Αυτή η πεποίθηση δεν αναιρείται από τη διόρθωση που καταγράφηκε αυτή την εβδομάδα στο χρηματιστήριο της Φότζια, όπου οι τιμές υποχώρησαν κατά 3 ευρώ/τόνο, μετά από τέσσερις εβδομάδες παραμονής στα υψηλότερα επίπεδα από τον Σεπτέμβριο του 2015.
Έτσι, στη νέα λίστα της πιο αντιπροσωπευτικής αγοράς του ιταλικού Νότου, τα πλέον ποιοτικά σιτάρια (πρωτεΐνη 12%, ειδικό βάρος 80 kg/hl, υαλώδη 80%) διαπραγματεύονταν από 302 έως 307 ευρώ/τόνο και η αμέσως επόμενη κατηγορία (πρωτεΐνη 11,5%, ειδικό βάρος 78 kg/hl, υαλώδη 70%) από 297 έως 302 ευρώ/τόνο. Συνυπολογίζοντας πάντως και αυτήν τη μικρή πτώση, η Φότζια έχει «κερδίσει» από τις αρχές του έτους συνολικά 22 ευρώ/τόνο, ενώ οι τωρινές τιμές είναι υψηλότερες κατά 17 ευρώ/τόνο από τα υψηλά του 2019 που είχαν καταγραφεί μεταξύ 30 Οκτωβρίου και 13 Νοεμβρίου.
Λιγοστές οι πράξεις
Η ελληνική αγορά αυτό το διάστημα χαρακτηρίζεται από σχετική άπνοια, αφού σχεδόν όλες οι εξαγωγικές δουλειές έχουν εκτελεσθεί, η κινητικότητα γύρω από τα λιγοστά περσινά σιτάρια είναι περιορισμένη και τα βλέμματα όλων είναι στραμμένα στη νέα σοδειά. Οι ονομαστικές τιμές, σε περίπτωση που εκδηλωθεί αγοραστικό ενδιαφέρον, κινούνται γύρω από τα 280 ευρώ/τόνο FOB λιμάνι μας, όσο δηλαδή πωλείται και το ισπανικό σκληρό, ενώ στα 260 ευρώ/τόνο κινείται το γαλλικό. Τον τόνο βέβαια εξακολουθεί να δίνει το καναδέζικο σιτάρι (Νο 3, δηλαδή με πρωτεΐνη μίνιμουμ 14% και ειδικό βάρος 80 kg/hl) η τιμή εισαγωγής (CIF) του οποίου στην Ιταλία ανέρχεται σε 295 ευρώ/τόνο.
Για τoν Καναδά ειδικότερα, με μεγάλο ενδιαφέρον αναμένονται οι νεότερες εκτιμήσεις της στατιστικής υπηρεσίας (Stats Canada) για τις εκτάσεις που θα σπαρθούν φέτος (σ.σ. οι προηγούμενες μιλούσαν για αύξηση 15% στα στρέμματα), ώστε να δοθεί και μια πρώτη ιδέα για το ύψος της παραγωγής.
Με δεδομένο ότι οι εξαγωγές της χώρας έχουν ήδη φτάσει τους 3,63 εκατ. τόνους και η ζήτηση παραμένει ισχυρή, τοπικοί αναλυτές θεωρούν ότι οτιδήποτε κάτω από 22,2 εκατ. στρέμματα μπορεί να δώσει επιπλέον ώθηση στις τιμές. Στα τέλη του προηγούμενου μήνα, η Κομισιόν προέβλεπε αύξηση 18,5% της νέας καναδικής σοδειάς στους 5,9 εκατ. τόνους (από 4,98 εκατ. τόνοι που ήταν η εκτίμησή της για το 2019-2020).
Tιμή σκληρού σιταριού στη Φότζια* |
26/4-02/05/2020 | 5/6/2020 | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Min | Max | Min | Max | Mεταβολή | |
| Α’ ποιότητα (ειδικό βάρος 80 kg/hl, υαλώδη 80%, πρωτεΐνη 12%) | 305 | 310 | 302 | 307 | -3 |
| Β’ ποιότητα (ειδικό βάρος 78 kg/hl, υαλώδη 0%, πρωτεΐνη 11,5%) | 300 | 305 | 297 | 302 | -3 |
| Γ’ ποιότητα (ειδικό βάρος 76 kg/hl, υαλώδη 60%, πρωτεΐνη 11%) | 295 | 300 | 292 | 295 | -3 |
*Επί αυτοκινήτου σε ευρώ/τόνο
Αυξημένες διαφαίνονται οι στρεμματικές αποδόσεις
Η εικόνα της ελληνικών χωραφιών αυτήν τη στιγμή είναι πολύ καλή, αφού οι βροχές του Μαρτίου και του Απριλίου φαίνεται ότι βοήθησαν αρκετά τα σιτάρια, ιδίως στον θεσσαλικό κάμπο. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και στα ξηρικά υπάρχει αρκετή υγρασία στο έδαφος, γεγονός που δημιουργεί αισιοδοξία για τις εβδομάδες που απομένουν και με την προϋπόθεση φυσικά ότι δεν θα υπάρξουν ακραίες μεταβολές του καιρού.
Οι πιο πρόσφατες εκτιμήσεις από το πρόγραμμα παρακολούθησης καλλιεργειών της Κομισιόν κάνουν λόγο για αύξηση 6,4% των αποδόσεων σε σχέση με πέρυσι και 7,1% πάνω από τον μέσο όρο της τελευταίας πενταετίας, τη στιγμή που για το σύνολο της ΕΕ προβλέπεται μείωση 0,9% και 1,5% αντίστοιχα. Για την Ιταλία, οι προβλέψεις είναι πιο ευοίωνες σε σχέση με πέρυσι (αύξηση 4,6%), όχι όμως και σε σύγκριση με την τελευταία πενταετία (μείωση 1,4%). Αντίστροφη είναι η εικόνα για τη Γαλλία, όπου οι αποδόσεις αναμένονται 15% μειωμένες σε σχέση με τη σεζόν 2019, παραμένοντας όμως 1,5% πάνω από τον μέσο όρο των προηγούμενων πέντε σεζόν.
Όσον αφορά τις αφρικανικές χώρες της μεσογειακής ζώνης, στο Μαρόκο οι αποδόσεις αναμένονται 20% κάτω από τον μέσο όρο της πενταετίας, αφού η ζημιά που έχει προκαλέσει στα σιτάρια της χώρας η ξηρασία φαίνεται ότι είναι μη αναστρέψιμη. Από έλλειψη νερού υπέφεραν, επίσης, η Αλγερία και η Τυνησία, ωστόσο, οι βροχές που αναμένονται για το επόμενο διάστημα δεν αποκλείεται να σώσουν τελικά την παρτίδα για τις σοδειές των δύο χωρών με τις αποδόσεις, προς το παρόν, να τοποθετούνται στα ίδια επίπεδα με πέρυσι.
