Το Ουισκόνσιν δεν είναι τυχαία γνωστό ως η πολιτεία του γάλακτος, καθώς διαθέτει τις περισσότερες γαλακτοκομικές εκμεταλλεύσεις στις ΗΠΑ. Όμως, το 2019 η περιοχή έχασε 826 τέτοιες εκμεταλλεύσεις, ήτοι το 10% των κοπαδιών γαλακτοπαραγωγής της, γεγονός που συνιστά τη μεγαλύτερη απώλεια στην ιστορία της πολιτείας και μέρος μιας συνεπούς πτωτικής τάσης (σ.σ. το Ουισκόνσιν έχει απωλέσει το 44% των γαλακτοκομικών εκμεταλλεύσεών του την τελευταία δεκαετία). Πέρυσι, για πρώτη φορά στα χρονικά, ο αριθμός των γαλακτοκομικών εκμεταλλεύσεων έπεσε κάτω από τις 7.000.
Παραδόξως, η παραγωγή γάλακτος του Ουισκόνσιν αυξάνεται ανελλιπώς από το 2004 και καταγράφει ετήσια ρεκόρ κάθε χρόνο από το 2009, σύμφωνα με το υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ. Μόνο την τελευταία δεκαετία, η πολιτεία αύξησε τη γαλακτοπαραγωγή της κατά 25%. Αυτό έχει μια πολύ απλή εξήγηση. Μπορεί ο αριθμός των επιχειρήσεων να μειώνεται, ωστόσο αυξάνεται ο αριθμός των αγελάδων ανά επιχείρηση.
Πλέον, το 3% των εκμεταλλεύσεων του Ουισκόνσιν παράγει περίπου το 40% του γάλακτος της πολιτείας. Οι συγκεντρωτικές επιχειρήσεις σίτισης ζώων, ή CAFO, όπως ονομάζονται, οι οποίες προβαίνουν σε εντατικές δραστηριότητες ζωικού κεφαλαίου και μπορούν να στεγάζουν πολλές χιλιάδες αγελάδες, είναι οι υπαίτιες για την ολοένα και μεγαλύτερη άνοδο της συνολικής παραγωγής γάλακτος της πολιτείας.
Αυτή η κατάσταση φέρνει τις οικογενειακές εκμεταλλεύσεις αντιμέτωπες με ένα κρίσιμο δίλημμα: Να πασχίσουν να ανταγωνιστούν τις επιχειρήσεις εντατικής παραγωγής, με τα πενιχρά μέσα που διαθέτουν ή να εγκαταλείψουν μια παράδοση γενεών για εκείνες.
«Οι γαλακτοκομικές εκμεταλλεύσεις εξαφανίζονται στην περιοχή μας», δηλώνει στην Guardian ο Ron Wallenhorst, παραγωγός μικρής εκμετάλλευσης, που πρόσφατα δημοπράτησε το κοπάδι του, αποτελούμενο από 64 γαλακτοφόρες αγελάδες. «Ανησυχούσαμε ότι κανείς δεν θα εμφανιζόταν στη δημοπρασία μας, επειδή πλέον υπάρχουν ελάχιστοι διαθέσιμοι μικροί παραγωγοί για να αγοράσουν ζώα από εμάς».
Ο αριθμός των μεγάλων εκμεταλλεύσεων στο Ουισκόνσιν έχει αυξηθεί κατά 55% σε λιγότερο από μία δεκαετία. Μια οικογενειακή CAFO, που ονομάζεται Pinnacle, μετακόμισε στην κομητεία Μπράουν της γαλακτοπαραγωγού πολιτείας το 2018, προκαλώντας αντιδράσεις στους τοπικούς παραγωγούς και στους κατοίκους.
Σήμερα, αρμέγει 5.000 αγελάδες. Ο ιδιοκτήτης της, Todd Tuls, υποστηρίζει ότι οι υπόλοιπες εκμεταλλεύσεις έχασαν την ευκαιρία να εξελιχθούν. «Πολλά από τα αγροκτήματα που βγαίνουν εκτός λειτουργίας δεν μπορούν να προσαρμοστούν στις νέες τεχνικές και τεχνολογικές εξελίξεις».
Αυτή είναι μόνον η μισή αλήθεια, εάν συνυπολογιστεί ότι το μοντέλο της βιομηχανικής κτηνοτροφίας φαίνεται να βολεύει αρκετούς κρίκους της αλυσίδας εφοδιασμού. Αντί να συλλέγουν γάλα από 30 μικρούς αγρότες σε όλη την κομητεία Μπράουν, τα φορτηγά γάλακτος προτιμούν να κάνουν μόνο μία στάση –στην Pinnacle– και το πράττουν εννέα φορές την ημέρα.
