Πριν από λίγες ημέρες, η Κομισιόν δημοσίευσε νέα επικαιροποιημένα στοιχεία σχετικά με τις επιδόσεις των 27 κρατών-μελών ως προς τους δείκτες παραγωγικότητας. Η «ΥΧ» είχε αναφερθεί πρόσφατα στο φλέγον αυτό θέμα του ελληνικού πρωτογενούς τομέα, σε μια προσπάθεια να αναζητηθούν τα αίτια και να προταθούν λύσεις στη στασιμότητα που χαρακτηρίζει την εγχώρια παραγωγικότητα.
Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το 2020, η παραγωγικότητα, εκπεφρασμένη σε όρους αγροτικού εισοδήματος ανά μονάδα ανθρώπινης εργασίας, παρουσίασε μείωση 4%, τη στιγμή που το 2019 είχε αυξηθεί. Αντίθετα με πολλές χώρες, η Ελλάδα παρουσίασε ανάκαμψη, γεγονός που πάντως δεν αλλάζει τη μεγάλη (και αρνητική) εικόνα.
ΕΕ: Βυθίστηκε η Ρουμανία, πετάει η Ισπανία, ανακάμπτει η Ελλάδα
Το 2020, πέντε από τις μεγαλύτερες αγροτικές χώρες που συνεισφέρουν πάνω από 50% στο γεωργικό εισόδημα της ΕΕ, παρουσίασαν πτώση στην παραγωγικότητα. Συγκεκριμένα, τη χειρότερη επίδοση κατέγραψε η Ρουμανία (-47,2%), ενώ ακολουθούν η Γερμανία (-15,5%), η Πολωνία (-9,6%), η Γαλλία (-7,6%) και η Ιταλία (-4,8%). Στον αντίποδα, αρκετά κράτη-μέλη επέδειξαν αύξηση της παραγωγικότητας, με τις πιο θετικές επιδόσεις να ανήκουν σε Λιθουανία (+18,1%), Ισπανία (+12,5%), Iρλανδία (+11,8%) και Ουγγαρία (+10,3%). Η Ελλάδα παρουσίασε αύξηση 5,6%.
Προβληματίζει η γενική εικόνα, παρά τα ψήγματα ανάκαμψης
Η εικόνα που παρουσιάζουν κάποια από τα μεγέθη που καθορίζουν τον βαθμό παραγωγικότητας, όπως το γεωργικό εισόδημα, ο όγκος παραγωγής και η αξία πωλήσεων, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η Ελλάδα βάσει των εκτιμήσεων του 2020 σημειώνει πρόοδο για φέτος σε σχέση με το 2019. Όμως, εάν εξεταστούν οι επιδόσεις αυτές βάσει του έτους αναφοράς (2010), το συμπέρασμα είναι ότι η πρόοδος που έχει επιτευχθεί την τελευταία δεκαετία είναι ελάχιστη. Ακόμα περισσότερο προβληματίζουν τα στοιχεία του δείκτη TFP (δηλαδή της παραγωγικότητας του συνόλου των συντελεστών παραγωγής), όπου, όπως είχε παρουσιάσει σε πρόσφατο άρθρο της η «ΥΧ», η Ελλάδα βρίσκεται «κολλημένη» με μηδαμινή πρόοδο (μόλις +1% το διάστημα 2005-2018) σε σχέση με άλλες συγκρίσιμες χώρες.
Τα παραπάνω συνοψίζονται σε τρεις βασικές διαπιστώσεις, που έχουν αναδειχθεί με συνέπεια στις σελίδες της εφημερίδας μας:
1) Οι όγκοι της εγχώριας παραγωγής μειώνονται ή παραμένουν στάσιμοι με την πάροδο του χρόνου.
2) Οι τιμές πώλησης των γεωργικών προϊόντων είτε παραμένουν σταθερές, είτε μειώνονται, τα τελευταία χρόνια, καθώς, όπως έχει παρουσιάσει η «ΥΧ», οι Έλληνες αγρότες βρίσκονται σταθερά στις τελευταίες θέσεις ως προς την αξία πώλησης των προϊόντων τους.
3) Η χώρα συχνά μετατοπίζεται στην παραγωγή προϊόντων πιο χαμηλής προστιθέμενης αξίας, λόγω της οικονομικής κρίσης, των προβλημάτων ρευστότητας, της αποτυχίας ενσωμάτωσης της καινοτομίας στην παραγωγική διαδικασία και άλλων παραγόντων.
