Σε λίγες ημέρες ξεκινούν οι πρώτες σπορές των κρεμμυδιών, οι οποίες θα συλλεχθούν τον Αύγουστο. Το σημείο αναφοράς της παραγωγής επικεντρώνεται στην περιοχή της Θήβας, όπου καλλιεργείται το 80% των κρεμμυδιών της χώρας.
Μπορεί το κόστος παραγωγής να αποτελεί ένα από τα βασικά σημεία συζήτησης των παραγωγών, το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως εστιάζεται στην εξεύρεση εργατών γης, που καθημερινά ακόμη και οι εναπομείναντες οικονομικοί μετανάστες φεύγουν σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Το πρόβλημα αναδείχθηκε από την «ΥΧ» σε πρόσφατο φύλλο της. Οι μειώσεις των καλλιεργούμενων εκτάσεων σε κρεμμύδια στη Βοιωτία θα ξεπεράσουν ακόμη και το 30%.
Ο Χαράλαμπος Ανυφαντής από τον ελαιώνα Θήβας αναφέρει ότι από τα 250 στρέμματα που καλλιεργεί θα τα μειώσει στα 150 λόγω της έλλειψης εργατών γης. Όπως ο ίδιος επισημαίνει, «στην παρούσα φάση αυτό που μας ενδιαφέρει περισσότερο είναι η εξεύρεση εργατών και λιγότερο το κόστος παραγωγής. Οι εργάτες που ήταν νόμιμοι στην περιοχή μας σχεδόν όλοι έχουν φύγει και προσπαθούμε να καλύψουμε τις ανάγκες μας περιμένοντας από άλλους συναδέλφους να ολοκληρώσουν τις εργασίες, για να τους πάρουμε εμείς».
Αναφερόμενος στο κόστος παραγωγής είπε ότι και αυτό θα επηρεάσει σημαντικά την τελική απόφαση των παραγωγών, όπου πολλοί από αυτούς στρέφονται σε άλλες καλλιέργειες, όπως είναι το βαμβάκι.
Δύο μήνες τα κρεμμύδια στα χωράφια
Προς την ίδια κατεύθυνση κινείται και η δήλωση του Παναγιώτη Δρίτσα από τις Θεσπιές, ο οποίος εκτιμά ότι από τα 150 στρέμματα που καλλιεργούσε θα τα μειώσει κάτω από 120 για την τρέχουσα καλλιεργητική περίοδο λόγω της έλλειψης των εργατών γης.
«Τη χρονιά που μας πέρασε θα έπρεπε την παραγωγή του καλοκαιριού να την έχουμε συλλέξει μέχρι τέλος Αυγούστου. Λόγω της έλλειψης εργατών αναγκαστήκαμε να την πάμε μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου. Η παραμονή του κρεμμυδιού στο χωράφι εγκυμονεί πολλούς κινδύνους, με αποτέλεσμα να υποβαθμίζεται η ποιότητά του». Παράλληλα, ο κ. Δρίτσας έδειξε ιδιαίτερα προβληματισμένος για το μέλλον και έκανε αναφορά για σύγχρονη τεχνολογία, μειώνοντας το εργατικό κόστος.
«Οι επενδύσεις στον τομέα αυτόν είναι μεγάλες και δεν μπορεί ένας μέσος παραγωγός, όπως είμαι εγώ, να μπει στη διαδικασία αγοράς του μηχανολογικού εξοπλισμού. Θα πρέπει να δημιουργήσουμε ομάδες παραγωγών, ώστε μέσα από χρηματοδοτικά εργαλεία να έχουμε ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Δυστυχώς, όμως, οι συλλογικότητες στις μέρες μας σπανίζουν και ίσως θα πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερη έμφαση σε αυτό το θέμα».
Μέσα από τη συζήτηση, ο κ. Δρίτσας ανέδειξε και ένα άλλο θέμα που αφορά την ποικιλία του κρεμμυδιού Θεσπιών. Πρόκειται για μία παραδοσιακή ποικιλία που καλλιεργείται για την παραγωγή κοκκαριού, μικρού κρεμμυδιού για στιφάδο, όπως και το μεγάλο για άλλες χρήσεις στη μαγειρική. «Για την κάθε περίπτωση, σπέρνουμε στο χωράφι δέκα κιλά, τέσσερα και δύο αντίστοιχα, όταν στις άλλες ποικιλίες σπέρνουν περίπου 550 γρ. το στρέμμα.
Την ποικιλία αυτή θα πρέπει να την αναδείξουμε και παράλληλα να την πιστοποιήσουμε, γιατί είναι ταυτισμένη με τον τόπο μας, την ιστορία, την παράδοση, αλλά και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και συγκριτικά πλεονεκτήματα που έχει», καταλήγει ο κ. Δρίτσας.
Επιμένουν στα Φάρσαλα
Για προβλήματα που αφορούν τις καιρικές συνθήκες και ιδιαίτερα τον παγετό που κατέστρεψε ένα μεγάλο ποσοστό της περσινής παραγωγής κρεμμυδιού στη Λάρισα έκανε λόγο ο Κωνσταντίνος Φλώρος, παραγωγός από τη Βαμβακού Φαρσάλων. «Μπορεί τα προβλήματα στην παραγωγή να είναι μεγάλα, αλλά επιμένουμε και στις αρχές Φεβρουαρίου θα ξεκινήσουμε τις σπορές των κρεμμυδιών στην περιοχή μας, με τα ίδια στρέμματα», αναφέρει ο κ. Φλώρος.
