Με την έρευνα και την επιστήμη να εξελίσσονται με ταχείς ρυθμούς, μηχανικοί στο πανεπιστήμιο του Τέξας υποστηρίζουν ότι μπορούν να συμβάλουν σε μέγιστο βαθμό στη μείωση της χρήσης του νερού στη γεωργία παγκοσμίως.
Σύμφωνα με το πανεπιστήμιο, οι μηχανικοί δημιούργησαν έναν «νέο τύπο εδάφους» που μπορεί να τραβήξει νερό από τον αέρα και να το διανείμει στα φυτά. Για να πραγματοποιηθεί αυτό, χρησιμοποιούν υπεραπορροφητικά τζελ για την υγρασία.
Όταν το έδαφος φτάσει σε μία συγκεκριμένη θερμοκρασία, το νερό απελευθερώνεται στα φυτά. Κατά τη διάρκεια διανομής του νερού, ένα μέρος του επιστρέφει στον αέρα αυξάνοντας την υγρασία και διευκολύνοντας τη συνέχιση του κύκλου συγκομιδής. Όπως εξηγούν οι μηχανικοί, η συγκεκριμένη καινοτομία θα μπορούσε να επεκτείνει τον χάρτη των καλλιεργήσιμων εκτάσεων σε όλο τον κόσμο, μειώνοντας παράλληλα τη χρήση του νερού.
Πειράματα
Η ομάδα διεξήγαγε πειράματα για τη δοκιμή του εδάφους, διαπιστώνοντας ότι μέσω της συγκεκριμένης καινοτομίας το έδαφος ήταν σε θέση να συγκρατήσει το νερό καλύτερα από τα αμμώδη εδάφη που βρέθηκαν σε ξηρές περιοχές. Επίσης, χρειάστηκε πολύ λιγότερο νερό για την καλλιέργεια φυτών. Κατά τη διάρκεια ενός πειράματος τεσσάρων εβδομάδων, η ομάδα διαπίστωσε ότι το «έδαφός της» διατήρησε περίπου το 40% της ποσότητας νερού με το οποίο ξεκίνησε. Αντίθετα, το αμμώδες έδαφος είχε μόνο το 20% του νερού μετά από μία μόνο εβδομάδα.
Ραπανάκια
Σε ένα άλλο πείραμα, η ομάδα φύτεψε ραπανάκια και στους δύο τύπους εδάφους. Όλα τα ραπανάκια στο έδαφος της ομάδας του πανεπιστημίου επέζησαν σε περίοδο 14 ημερών χωρίς καμία άρδευση πέρα από έναν αρχικό γύρο άρδευσης. Στο αμμώδες έδαφος, αντίθετα, τα ραπανάκια ποτίστηκαν αρκετές φορές κατά τη διάρκεια των πρώτων τεσσάρων ημερών του πειράματος. Κανένα από τα ραπανάκια στο αμμώδες έδαφος δεν επέζησε περισσότερο από δύο ημέρες μετά την αρχική περίοδο άρδευσης.
Η ομάδα βρίσκεται στο πειραματικό στάδιο και αναμένεται στο μέλλον να κυκλοφορήσει εμπορικά τη συγκεκριμένη καινοτομία για την άρδευση του εδάφους.
