Πάρα πολλά… χιλιόμετρα καλείται να διανύσει η Ελλάδα για να φτάσει τη Σουηδία. Πολλά χιλιόμετρα και σε πολλά επίπεδα, καθώς το αυτονόητο δικαίωμα της γυναίκας για ισότητα μάλλον εξακολουθεί να βρίσκεται στα σπάργανα. Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων (EIGE), η Ελλάδα κατατάσσεται, με 51,2, στην τελευταία θέση του πίνακα ισότητας φύλων στην ΕΕ, όταν η μακρινή Σουηδία συνεχίζει να βρίσκεται στην κορυφή της βαθμολογίας, με 83,6 βαθμούς.
Ναι, η Ελλάδα είναι ουραγός της ΕΕ στον δείκτη έμφυλης ισότητας. Η βελτίωση των επιδόσεών της είναι διαχρονικά περιορισμένη, μόλις κατά 4,4%, κατατάσσοντάς τη σε χαμηλότερη θέση από την κατάταξη του 2005.
Μεγάλες αποτυπώνονται οι ανισότητες σε τομείς όπως οι θέσεις εξουσίας (24,3%), παρότι η επίδοση της χώρας μας εμφανίζεται βελτιωμένη κατά 6,1% σε σχέση με το 2005.
Προτελευταία (πριν από την Ιταλία) παραμένει στον τομέα της ισότητας στην απασχόληση, καθώς μόλις το 49% των Ελληνίδων απασχολείται, έναντι 67% των Ευρωπαίων γυναικών κατά μέσο όρο.
Ανησυχητικές είναι οι επιδόσεις της χώρας μας στην ανισότητα των φύλων και στον τομέα του χρόνου. Κι αυτό, γιατί οι Ελληνίδες αναλαμβάνουν περισσότερες ευθύνες από τους άνδρες στη φροντίδα της οικογένειας. Περίπου το 38% των γυναικών φροντίζει τα μέλη της οικογένειάς του για τουλάχιστον μία ώρα την ημέρα, όταν το ποσοστό των ανδρών ανέρχεται στο 20%, και περίπου το 85% των γυναικών μαγειρεύει και ασχολείται με δουλειές του σπιτιού τουλάχιστον μία ώρα την ημέρα.
Οι υψηλότερες επιδόσεις ως προς την έμφυλη ισότητα έχουν σημειωθεί στον τομέα πρόσβασης στην Υγεία και στις χρηματοδοτικές πηγές, με ποσοστό 83,5% και 71,4% αντίστοιχα. Επίσης, η Ελλάδα βελτίωσε τις επιδόσεις της ως προς την πρόσβαση των γυναικών στη γνώση, κατά 8,5%.
Απαραίτητες, όμως δεν αμείβονται
Τι συμβαίνει στον αγροτικό τομέα; Σύμφωνα με έρευνα που διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο του Ζάγκρεμπ και αφορά το σύνολο της ΕΕ, οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να εργάζονται στην άτυπη οικονομία (δηλαδή, ανεπίσημα) σε σχέση με τους άνδρες, γι’ αυτό και η συμμετοχή τους δεν καταγράφεται στατιστικά. Μάλιστα, ενώ διαδραματίζουν πρωτεύοντα ρόλο στη βιωσιμότητα των αγροτικών νοικοκυριών και κοινοτήτων, ο ρόλος τους συχνά παραβλέπεται.
«Αν οι γυναίκες είχαν την ίδια πρόσβαση σε παραγωγικούς πόρους, όπως οι άνδρες, θα μπορούσαν να αυξήσουν τις αποδόσεις στις εκμεταλλεύσεις τους κατά 20%-30%, συμβάλλοντας συνολικά στην αύξηση της γεωργικής παραγωγής», υπογραμμίζουν οι ερευνητές. Επιπλέον, οι γυναίκες έχουν μειωμένη πρόσβαση στον έλεγχο των αποφάσεων που τις επηρεάζουν, συμμετέχουν λιγότερο στη λήψη αποφάσεων και δεν εκπροσωπούνται επαρκώς.
Οι γυναίκες στις αγροτικές περιοχές της ΕΕ αποτελούν λιγότερο από το 50% του συνολικού πληθυσμού της υπαίθρου, αντιπροσωπεύουν το 45% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού και περίπου το 40% εργάζεται στις οικογενειακές εκμεταλλεύσεις. Σύμφωνα με την έρευνα, το 43% των μη αμειβόμενων εργαζομένων στη γεωργία είναι γυναίκες, εκ των οποίων το 26% είναι ιδιοκτήτριες γεωργικών εκμεταλλεύσεων.
Δευτερεύων ρόλος στα κέντρα λήψης αποφάσεωνΟ τομέας με τη χαμηλότερη βαθμολογία στην ΕΕ είναι αυτός της εξουσίας, όπου εξετάζεται η πρόσβαση γυναικών και ανδρών στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Ωστόσο, ο τομέας αυτός έχει σημειώσει τη μεγαλύτερη πρόοδο διαχρονικά. Αυτό οφείλεται κυρίως στην αύξηση της συμμετοχής των γυναικών στα διοικητικά συμβούλια εταιρειών, αν και αυτό παρατηρείται σε λίγα μόνο κράτη-μέλη. Η Γαλλία είναι η μόνη χώρα όπου τουλάχιστον το 40% κάθε φύλου συμμετέχει στα διοικητικά συμβούλια εισηγμένων εταιρειών. Αντίθετα, η Ελλάδα ανήκει στην ομάδα των τεσσάρων χωρών της ΕΕ όπου οι γυναίκες δεν εκπροσωπούν ούτε το 20% των μελών της Βουλής. Από 9% το 2005 έφτασε στο 19% το 2018. |
