«Τα ελληνικά γαλακτοκοµικά προϊόντα είναι εκλεκτά, όµως απουσιάζει η συνεργατική δράση»

Για το εκπαιδευτικό έργο και τις στοχεύσεις της Γαλακτοκοµικής ΕΠΑΣ Ιωαννίνων µίλησε στην «Ύπαιθρο Χώρα» η διευθύντρια της σχολής του ΕΛΓΟ-«Δήµητρα», Αλεξάνδρα Μέγα.

tyria-galaktokomiki-sxoli-giannena

Σε µια εφ’ όλης της ύλης συζήτηση, η κα Μέγα απαρίθµησε τα εφόδια που δίνει η σχολή τόσο σε επίπεδο τεχνικών γνώσεων όσο και στο επιχειρηµατικό κοµµάτι, ενώ αναφέρθηκε και στα σύγχρονα ζητήµατα του γαλακτοκοµικού τοµέα.

Σύµφωνα µε την κα Μέγα, η τάση που κυριαρχεί, αυτήν τη στιγµή, σε φοιτητές και αποφοίτους της σχολής, οι οποίοι προέρχονται κυρίως από κτηνοτροφικές οικογένειες, είναι να ακολουθούν την οικοτεχνική δραστηριότητα. «Η βασική φιλοδοξία που οδηγεί τους φοιτητές στη Γαλακτοκοµική Σχολή είναι να παράξουν επώνυµα προϊόντα µικρής παραγωγής, αλλά υψηλής προστιθέµενης αξίας, από τις δικές τους κτηνοτροφικές εκµεταλλεύσεις, και να πορευθούν κυρίως στον κλάδο της οικοτεχνίας».

Όπως βλέπουµε όλο και πιο έντονα αυτή την εποχή, η ενσωµάτωση της καινοτοµίας στο προϊόν ανάγεται σε ένα από τα µεγάλα ζητούµενα για τον παραγωγό. Σε αυτό το πλαίσιο, η Γαλακτοκοµική Σχολή φροντίζει να µεταλαµπαδεύει τις απαιτούµενες γνώσεις στον φοιτητή. «Τόσο µέσα από παραγωγές προϊόντων, που χρησιµοποιούν όποια σύγχρονη τάση υπάρχει στην τυροκοµία και στη γαλακτοκοµία, όσο και µέσω συνεργασιών που γίνονται µε διάφορα ιδρύµατα, οι φοιτητές µας µαθαίνουν τις καινοτόµες πρακτικές στον κλάδο», συνεχίζει.
«Στα Γιάννενα συνεργαζόµαστε µε το τοπικό Ινστιτούτο Αγροτικής Έρευνας του ΕΛΓΟ-“Δήµητρα” (σ.σ. Τµήµα Γάλακτος και Γαλακτοκοµικών Προϊόντων), αλλά και µε οποιονδήποτε άλλον φορέα ή πανεπιστήµιο κρίνουµε απαραίτητο, προς αυτή την κατεύθυνση. Επίσης, οι φοιτητές έρχονται σε επαφή µε εκθέσεις και συµµετέχουν σε προγράµµατα ERASMUS, όπου έχουν την ευκαιρία να παρακολουθούν τον τρόπο λειτουργίας παρόµοιων επιχειρήσεων σε άλλες χώρες», τονίζει η κα Μέγα.

Η ίδια θεωρεί τη συζήτηση για το γίδινο γάλα πολύ µεγάλη και σηµαντική, µια και η χώρα ευνοεί τη συγκεκριµένη παραγωγή, ενώ και τα τυριά από γίδινο γάλα έχουν πιστούς οπαδούς. «Αυτήν τη στιγµή, παράγεται τυρί αποκλειστικά από γίδινο γάλα, και στην προκειµένη περίπτωση σίγουρα θα µπορούσαµε να µετατρέψουµε τα παραπάνω πλεονεκτήµατα σε υψηλή τιµή. Η Σχολή είχε την τύχη και την τιµή να έχει ως πρώτο διευθυντή τον αείµνηστο Ιωάννη Ζυγούρη, ο οποίος δούλεψε και καθιέρωσε πολλά παραδοσιακά τυριά, όπως η γραβιέρα, ενώ στη σχολή αναπτύχθηκε η τεχνολογία του κίτρινου τυριού αποκλειστικά από γίδινο γάλα, που ακόµη παράγουµε µε µεγάλη επιτυχία. Όλα αυτά τα διδάσκονται οι µαθητές µας, πολλοί εκ των οποίων διαθέτουν κοπάδια που αποτελούνται εξ ολοκλήρου από αίγες και τους ενδιαφέρει πάρα πολύ αυτός ο τοµέας».

Εξίσου σηµαντικό το επιχειρηµατικό κοµµάτι

Πέρα από τα τεχνικά ζητήµατα παραγωγής, ένας από τους µεγάλους στόχους της Γαλακτοκοµικής Σχολής είναι να παράσχει οδηγίες και στο επιχειρηµατικό κόµµατι, το οποίο αφορά τη διάθεση του εκάστοτε προϊόντος στην αγορά. «Αυτό είναι πάρα πολύ σηµαντικό γιατί, επί της ουσίας, εµείς ετοιµάζουµε επιχειρηµατίες, όχι υπαλλήλους. Στη διδακτέα ύλη υπάρχουν µαθήµατα, όπως το µάρκετινγκ, η συσκευασία και η επισήµανση. Παρ’ όλα αυτά, χρειάζονται ενίσχυση µε ό,τι πιο σύγχρονο υπάρχει και για αυτό γίνονται προσκλήσεις σε επαγγελµατίες του χώρου, είτε επιστήµονες είτε ιδιώτες, οι οποίοι έρχονται και κατατοπίζουν τους µαθητές µε σεµινάρια, τόσο σε ό,τι αφορά τη νοµοθεσία που ισχύει όσο και σε επιχειρηµατικές ιδέες», αναφέρει η διευθύντρια της σχολής.

tyria-galaktokomiki-sxoli-giannena2Στην Ελλάδα, άλλωστε, ένα φλέγον ζήτηµα για τον παραγωγό είναι η συχνή έλλειψη προσανατολισµού προς έναν σαφή επιχειρηµατικό δρόµο. «Ο παραγωγός ξέρει και µπορεί να παράξει προϊόντα µοναδικά, εκλεκτά και υψηλής ποιότητας, τα οποία όµως δεν βρίσκουν τον δρόµο τους στην αγορά και την αξία που θα έπρεπε να απολαµβάνουν. Αυτό συµβαίνει κυρίως γιατί στην πραγµατικότητα απαιτείται συνεργατική δράση, τη στιγµή που εδώ προσπαθεί ο καθένας µόνος του.

Σε δεύτερο επίπεδο, τους παγώνει η υπάρχουσα γραφειοκρατία και ίσως σε κάποιο βαθµό η έλλειψη σταθερού νοµοθετικού πλαισίου. Τώρα, πάντως, είναι πολύ ευχάριστο το γεγονός ότι παγιοποιείται ο τρόπος µε τον οποίο θα φθάνει το τυρί του παραγωγού στη λαϊκή αγορά και θα ήταν πολύ χρήσιµο να δηµιουργηθούν οι περίφηµες λαϊκές των παραγωγών, ώστε πολύ εύκολα και άµεσα να ξέρει ο καταναλωτής πού θα ψάξει το ιδιαίτερο προϊόν, αλλά και να απλουστεύεται η διαδικασία για τον παραγωγό».

Επιπλέον, η Σχολή παρέχει καθοδήγηση όσον αφορά τις απαιτήσεις που έχει µια σύγχρονη τυροκοµική µονάδα, έστω και αν υπάγεται στον κλάδο της Οικοτεχνίας. «Στηρίζουµε τον φοιτητή µε γνώσεις σχετικά µε τις νοµοθεσίες που αφορούν την υγιεινή του προϊόντος, αλλά και την τήρηση των αρχείων που αποδεικνύουν την ιχνηλασιµότητα. Είναι κάτι το οποίο διδάσκεται, διότι το τυροκοµείο συµµετέχει κανονικά, σαν να είναι µια οποιαδήποτε επιχειρηµατική µονάδα στην ελληνική νοµοθεσία», καταλήγει η κα Μέγα.