Η κουζίνα της Δράμας (όπως και της γειτονικής Καβάλας) είναι ευλογημένη από την ποικιλία των πρώτων υλών και των πολιτισμικών παραδόσεων. Πρόκειται για ένα ξεχωριστό πάντρεμα γεύσεων, βασισμένων στα ντόπια κρέατα (ξεχωρίζουν τα κεμπάπ) όλων των ειδών, των θαλασσινών, των σιτηρών και των εποχικών λαχανικών και φρούτων.
Παράλληλα, στο πιάτο «εμφανίζονται» και πολλές επιρροές από την Ανατολή και τον Βορρά, οι οποίες δίνουν στο τραπέζι ένα πολύ ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Επίσης, τα γαλακτοκομικά παίζουν έναν βασικό ρόλο στην τοπική κουζίνα, καθώς χρόνια τώρα, οι περιοχές αυτές εξειδικεύονται στη συγκεκριμένη παραγωγή. Απαράμιλλο φυσικά είναι το ντόπιο γιαούρτι, ενώ και η παραγωγή των ντόπιων γλυκών βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στο παραγόμενο αγνό βούτυρο.
Τα αλλαντικά, και ειδικότερα τα λουκάνικα και ο παστουρμάς, έχουν κεντρική παρουσία στο γευστικό μωσαϊκό της περιοχής. Η παραγωγή κρασιού -με δεκάδες σημαντικούς οινοπαραγωγούς να δραστηριοποιούνται- συνεισφέρει στην ντόπια οικονομία, αλλά και στην κουζίνα, με χιλιάδες συνταγές των οποίων το γευστικό αποτέλεσμα καθορίζεται από τις οινικές δημιουργίες.
Η τοπική κουζίνα χαρακτηρίζεται από πιάτα με γλυκόξινες αποχρώσεις -πολύ περισσότερο από κάθε άλλη περιοχή της χώρας μας-, εξαιτίας του πρωταγωνιστικού ρόλου που παίζουν τα φρούτα στην ντόπια οικονομία, ενώ την ίδια στιγμή, οι ρίζες, όπως η σελινόριζα, χρησιμοποιούνται κατά κόρον στις μαγειρικές τους προτάσεις.
Λάχανο, το θαυμαστό
Ανάμεσα στα «διαμάντια» της ντόπιας κουζίνας σε πολλές και διαφορετικές μαγειρικές μορφές βρίσκεται και το ταπεινό λάχανο. Ενα υλικό που όπως θα μπορούσε να πει κανείς, «περικλείει» στα φύλλα του όλες τις γαστρονομικές επιρροές του γειτονικού περίγυρου (Βαλκάνια και Μικρά Ασία). Είτε πρόκειται για το γλυκόξινο λάχανο που συνοδεύει κυρίως τα κρεατικά, είτε το κοκκινιστό με ντόπιο μοσχαράκι, είτε σαν «περιτύλιγμα» για τους σαρμάδες (ντολμάδες), η παρουσία του λειτουργεί σαν αποτύπωση της τοπικής και όχι μόνο κουζίνας που έθρεψε γενιές ολόκληρες.
